Αξιότιμες κυρίες και αξιότιμοι κύριοι,
Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση, να βρίσκομαι σήμερα εδώ ανάμεσά σας.
Είναι πάντα χαρά και τιμή μου να βρίσκομαι μαζί σας.
Πραγματικά όμως, θα ήθελα να είναι άλλη η αφορμή της σημερινής ημερίδας.
Θα ήθελα να είναι μία ημερίδα για να τιμήσουμε τον Έλληνα εν ζωή αστυνομικό, για τις υπηρεσίες που προσφέρει στην ελληνική κοινωνία.
Παρόλα αυτά, η σημερινή ημερίδα αφιερώνεται στη μνήμη ενός Έλληνα αστυνομικού, ενός συναδέλφου σας, ο οποίος έχασε τη ζωή του την ώρα του καθήκοντος. Του Υπαρχιφύλακα Γιώργου Λυγγερίδη.
Ενός νέου ανθρώπου, ο οποίος ξεκίνησε να πάει στη δουλειά του και δεν γύρισε ποτέ σπίτι και στους δικούς του ανθρώπους. Ενός νέου παιδιού, που η μάστιγα της οπαδικής βίας στη χώρα μας, τον οδήγησε στον θάνατο.
Είναι χρέος όλων μας, και για εσάς είμαι σίγουρη, σας διαβεβαιώνω όμως κι από την πλευρά μου, θα κάνω το οτιδήποτε μπορώ, για να μη ξεχαστεί η θυσία, του Γιώργου Λυγγερίδη. Τίποτα δεν θα μας κάνει να ξεχάσουμε τον άδικο χαμό του, αλλά και την ανάγκη να τιμωρηθούν οι ένοχοι και οι καθοδηγητές τους.
Και είναι σημαντικό ότι σήμερα η ΕΛΑΣ έκανε δεκάδες συλλήψεις για τη δολοφονία του, είναι σημαντικό να βρεθούν οι ένοχοι, οι ηθικοί αυτουργοί κ οι καθοδηγητές τους, να οδηγηθούν στην ελληνικη δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν παραδειγματικά.
Στην κοινή γνώμη είχε δημιουργηθεί η αίσθηση ότι το θέμα ξεχάστηκε αυτό το διάστημα.
Χαιρομαι λοιπόν που, όπως φαίνεται, δεν ξεχάστηκε και σήμερα έχουμε αυτή την ενέργεια που θα οδηγήσει σε αποτελέσματα και χαίρομαι που συνέβαλα κ εγώ με τη συναδελφο Μιλένα Αποστολακη με την κατάθεση της ερώτησης μας πριν απο δέκα μέρες, στο να μείνει ζωντανό το αιτημα για ένα ηχηρό ΟΧΙ στην ατιμωρησία των δολοφόνων του Λυγγερίδη.
Ο τραγικός θάνατος του συναδέλφου σας, επιβεβαίωσε με τον πιο οδυνηρό τρόπο, το τεράστιο πρόβλημα, που βιώνει η χώρα μας, σχετικά με την οπαδική βία. Φανερώνει την ανάγκη, η Πολιτεία μας να λάβει ουσιαστικά μέτρα, για να εξαλειφθεί αυτό το φαινόμενο. Άμεσα και για πάντα.
Απέδειξε όμως και κάτι άλλο. Τις πολεμικές συνθήκες, στις οποίες πρέπει ν’ ανταπεξέλθει και ο Έλληνας αστυνομικός, την ώρα της Υπηρεσίας του.
Δεν το λέω με ίχνος υπερβολής. Πολεμικές συνθήκες είναι, όταν καλείσαι να αποφύγεις ναυτικές φωτοβολίδες σε ευθεία βολή, μάρμαρα και οτιδήποτε άλλο προκύψει.
Και αυτό είναι ένα ακόμη θέμα, για το οποίο προσωπικά έχω απόλυτη και κάθετη άποψη και το κυνηγάω με όλες μου τις δυνάμεις, ως υπεύθυνη του ΚΤΕ Προστασίας του Πολίτη του ΠΑΣΟΚ. Την αναγνώριση του επικινδύνου του επαγγέλματός σας και τη μόνιμη χορήγηση του αντίστοιχου επιδόματος. Το αυτονόητο δηλαδή!
Ο θανάσιμος τραυματισμός του Γιώργου, απέδειξε και το υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ σας. Κάτι το οποίο, δυστυχώς πλέον, δεν είναι αυτονόητο στην ελληνική κοινωνία. Οι προσπάθειες των συναδέλφων της διμοιρίας του, την ώρα του τραυματισμού του, να τον κρατήσουν στη ζωή, είναι ανατριχιαστικές! Τα κατάφεραν, στο μέτρο που μπορούσαν και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.
Είμαι σίγουρη, ότι κάνετε το οτιδήποτε πρέπει και μπορείτε να για τιμάτε καθημερινά τη μνήμη του συναδέλφου σας.
Σας διαβεβαιώ και δεσμεύομαι, ότι θα κάνω οτιδήποτε μπορώ από τη δική μου θέση τόσο για τη μνήμη του Γιώργου Λυγγερίδη, όσο και για να μην υπάρξουν στο μέλλον αντίστοιχα περιστατικά βίας που θέτουν σε κίνδυνο Έλληνες πολίτες και Έλληνες αστυνομικούς.
Σας ευχαριστώ.
