Πριν προλάβει να αναπαυθεί στις εκλογικές δάφνες της, η «νέα» Κυβέρνηση έσπευσε να αποδείξει πως δεν αποτελεί παρά τη διογκωμένη από έπαρση, συνέχεια της προηγούμενης. Γιατί μπορεί μεν οι γαλάζιοι ομογάλακτοι να αντάλλαξαν μεταξύ τους αξιώματα, χάνοντας ανησυχητικά συχνά τον βηματισμό τους ανάμεσα στους καλπασμούς της έφιππης αστυνομίας, τα υπουργικά «πλατσουρίσματα» εν μέσω εθνικού πένθους και τους στροβιλισμούς μιας – άκρως βολικής, όπως ταχύτατα αποδείχθηκε –ζεϊμπεκιάς, αλλά ένα πράγμα παρέμεινε σταθερό και ακλόνητο: η γαλάζια μονταζιέρα των επίπλαστων “ειδήσεων”.
Χαρακτηριστική περίπτωση ο τρόπος που αντιμετώπισαν τη στάση του ΠΑΣΟΚ στο πρώτο οικονομικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, μαζί με την κραυγαλέα παραποίηση του προγράμματός του για την κοινωνική κατοικία.
Η εύλογη απορία είναι για ποιο λόγο, ένας άρτι θριαμβευτής Πρωθυπουργός και ο πρώτος τη τάξει Υπουργός του, αισθάνθηκαν την ανάγκη, ως πρώτη κοινοβουλευτική τους κίνηση, να επιστρατεύσουν τη χείριστη πρακτική των «fakenews» εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Ο μεν Πρωθυπουργός , έφτασε να υπολογίζει από το βήμα της βουλής τα… τετραγωνικά και το κόστος ενός νεόδμητου σπιτιού, την ώρα που το ΠΑΣΟΚ μιλά μόνο για ενοικιασμένες και προσφερόμενες με χαμηλό μίσθωμα κοινωνικές κατοικίες, ο δε Υπουργός του να το αποκαλεί υποτιμητικά «ΚΚΕ της Κεντροαριστεράς» – χωρίς ίχνος πολιτικού τακτ, ακόμη και απέναντι στο ΚΚΕ!
Η απάντηση σχετίζεται αδιαμφισβήτητα τόσο με τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα που καταπόντισαν τον βολικό για την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα έδειξαν δυναμική επιστροφή του ΠΑΣΟΚ, όσο με και την «άλλου τύπου» αντιπολίτευση του τελευταίου, αυτή που μπορεί να είναι υπεύθυνη, μαζί και δημιουργική, όπως η στάση του στο ν/σ του Υπ.Οικονομικών, που αποτέλεσε το πρώτο δείγμα γραφής.
Στάθηκε απέναντι στην κανονικοποίηση της μιζέριας. Απέναντι σε κάθε συμβιβασμό με λογικές «ξεροκόμματου». Καταψήφισε «επί της αρχής» το Νομοσχέδιο, για τη φιλοσοφία του, το οικονομικό μοντέλο που αναπαράγει, ενώ υπερψήφισε τις θετικές διατάξεις υπέρ των πολιτών, αντιπροτείνοντας ένα άλλο , ολοκληρωμένο οικονομικό προγραμματικό σχέδιο. Ο Ν. Ανδρουλάκης, ανέδειξε μάλιστα, πόσο συστηματικά καλλιεργούνται από την Κυβέρνηση, οι χαμηλές προσδοκίες στο λαό μας, με εργαλεία το φόβο και την ανασφάλεια, μέσα στην οικονομική ασφυξία .
Για τους πολίτες που ζουν στα όρια της φτώχιας, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κατεβάζουν ρολά, για όλους όσοι δεν θα πάνε φέτος διακοπές, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να τολμά, με τα αυτονόητα «όχι» και τα κοινωνικά ωφέλιμα «ναι», με πυξίδα μονάχα το συλλογικό αίτημα για αξιοπρέπεια στη ζωή.
Σ’αυτή τη χώρα όμως, που χρειάζεται να επέμβει η PEGA για τις παρακολουθήσεις, το ΝΑΤΟ για τα πρωτόκολλα φύλαξης των πυρομαχικών, η Frontex για τις παράνομες επαναπροωθήσεις, η FIFA και η Ιντερπόλ για τα στημένα παιχνίδια κ.ο.κ., η αξιοπρέπεια δεν είναι καθόλου αυτονόητη έννοια .
Στον αντίποδα αυτού του πολιτικού επιδίκου, η κοινωνία εμφανίζει όλο και περισσότερους «ήρωες» . Ήρωες γιατρούς και νοσηλευτές, ήρωες υπαλλήλους σε υποστελεχωμένες υπηρεσίες, ήρωες πιλότους, ήρωες πυροσβέστες και αστυνομικούς, ήρωες στρατιώτες, ήρωες πολίτες της καθημερινότητας που τα βγάζουν πέρα με 350 ευρώ σύνταξη.
Και θα πρέπει μάλλον να προβληματίσει σοβαρά την θριαμβολογούσα Κυβέρνηση, ότι παράγει περισσότερους ήρωες, από όσους μπορεί να δικαιολογήσει…
