*Οικονομία, Ανάπτυξη, Απασχόληση

Παναγιώτης Στάθης: Κύριε πρόεδρε, διάβασα το οικονομικό σας πρόγραμμα και βλέπω σοβαρές αποκλίσεις και κάποιες συγκλίσεις με το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, προσέθεσε κάποια επιπλέον μέτρα χθες ο ΣΥΡΙΖΑ, παραδείγματος χάριν για τη μείωση του ΦΠΑ. Αν το άθροισμα των βουλευτών σας στην εκλογική κάλπη της 21^ης Μαΐου, μας δίνει 151 βουλευτές και υπάρχει προγραμματική σύγκλιση, εσείς διατεθειμένος να υποχωρήσετε από το βέτο που βάζετε για το πρόσωπο των άλλων υποψήφιων Πρωθυπουργών, εφόσον και τα δύο κόμματα επιμένουν ότι θα παραμείνουν οι ίδιοι υποψήφιοι Πρωθυπουργοί, για να δώσετε λύση και να μην πάμε σε δεύτερες εκλογές;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κύριε Στάθη, στόχος μας είναι να υπάρχει σταθερότητα, αλλά με προοπτική. Όχι σταθερότητα με παρακμή και συνεχώς νέες δημοσιονομικές περιπέτειες. Το πρόγραμμά μας είναι κοστολογημένο. Όμως, το βέτο που βάζω δεν είναι προσωπικό. Μιλάμε για πρόσωπα που έχουν κριθεί και τα ίδια και οι πολιτικές τους. Δηλαδή, το να λες ‘’σεισάχθεια’’ και ‘’κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη’’ και σήμερα δισεκατομμύρια δάνεια να είναι στα funds και να εκβιάζουν χιλιάδες δανειολήπτες ή να λες ότι θα φτιάξω ισχυρούς θεσμούς και να έχεις φτιάξει ένα παρακράτος υποκλοπών, να προστατεύεις από τη δικαιοσύνη το περιβάλλον σου. Όλα αυτά δείχνουν ότι πρέπει να πάμε σε μια νέα εποχή. Εγώ, λοιπόν, επειδή υπηρετώ αυτή τη νέα εποχή, έχουμε ένα πρόγραμμα το οποίο δίνει βάση σε συγκεκριμένα κομμάτια της ελληνικής οικονομίας και ως προς αυτά μιλώ και για προγραμματικές συγκλίσεις.

Ιδιωτικό χρέος: Όπως το 2010, να υπάρχει προστασία της πρώτης κατοικίας. Εμείς το πετύχαμε τη πιο δύσκολη στιγμή διαπραγμάτευσης με την τρόικα. 120 δόσεις για όλους και όχι η κοροϊδία της Νέας Δημοκρατίας. Και μάλιστα όποιος τηρεί τις δόσεις του, 30% μείωση του κεφαλαίου.

Στην οικονομία, εμείς λέμε συγκεκριμένα πράγματα για τις συντάξεις. Συντάξεις χηρείας, συντάξεις αναπηρίας, αποκατάσταση των αδικιών. Νέο ΕΚΑΣ σε 350.000 χαμηλοσυνταξιούχους. Και βέβαια εμείς λέμε ότι πρέπει να καταργηθεί η προσωπική διαφορά από 01/01/2024. Όλα αυτά τα τρία μέτρα μαζί είναι 1,1 δισεκ.

Παναγιώτης Στάθης: Κύριε πρόεδρε, η οικονομία έχει σχέση και με τη σταθερότητα. Το ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα παράγοντας σταθερότητας, θα έλεγα, στη χώρα. Δεν φοβάστε μήπως χαρακτηριστείτε παράγων ακυβερνησίας και μάλιστα εάν πάμε σε δεύτερες εκλογές, ουσιαστικά να συρρικνωθούν τα ποσοστά του κόμματός σας ανάμεσα από την πόλωση που θα προκαλέσουν οι δύο μεγαλύτεροι κομματικοί αντίπαλοι.

Νίκος Ανδρουλάκης: Ο αγώνας μας και ο αγώνας της παράταξής μας είναι για να βελτιωθεί η ζωή του ελληνικού λαού. Σας είπα, ναι στη σταθερότητα, όχι στη στασιμότητα και την παρακμή, που έχουμε τα τελευταία χρόνια. Και οικονομικά και θεσμικά. Βλέπουμε τι έχει γίνει. Έχουμε μπει στο κέντρο μιας θεσμικής παρακμής τους τελευταίους μήνες.

Επειδή όμως θέλω να ολοκληρώσω το θέμα του προγράμματος μας επί της οικονομίας – γιατί αυτό είναι το επίδικο της ερώτησης αυτής – υπάρχει ένα τεράστιο θέμα με τις αδικίες. Και αυτό θα είναι ένα κομμάτι των προγραμματικών μας συγκλίσεων. Εμείς τι λέμε; Όχι αφορολόγητο μέχρι 4,8 εκατομμύρια στις γονικές παροχές. Σε μια χρεοκοπημένη Ελλάδα; Μέχρι 400.000. Δεν μπορεί οι πλούσιοι να καπηλεύονται τους κόπους και τις θυσίες των πιο αδύναμων Ελλήνων.

Και βέβαια φορολογικά κίνητρα στα νέα ζευγάρια για να κάνουν παιδιά. Εμείς έχουμε ένα φορολογικό πρόγραμμα, το οποίο δίνει βάση στην αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων, και δεν χαϊδεύει τους ισχυρούς.

*Εξωτερική πολιτική και Άμυνα

Αντώνης Σρόιτερ: Κύριε πρόεδρε, με δεδομένο ότι κάθε αρχηγός κόμματος, όπως έχετε πει, είναι εν δυνάμει πρωθυπουργός, θα ήθελα να σταθούμε λίγο στον τρόπου που αντιλαμβάνεστε εσείς τις πολιτικές επαφές, τις πολιτικές σχέσεις. Ήθελα να σας ρωτήσω αν θα συναντιέστε με αρχηγούς κρατών, αν θα συναντιέστε με ξένους ηγέτες οι οποίοι μπορεί να μην είναι και πολύ φιλικοί στη χώρα μας. Και το λέω αυτό γιατί είστε ήδη 1,5 χρόνο αρχηγός κόμματος και δεν έχετε συναντήσει τον πρωθυπουργό της χώρας. Ο κ. Μητσοτάκης λέει ότι είτε αρνείστε είτε δεν τον συμπαθείτε και πολύ. Η ουσία είναι, να κι ένα καλό του debate, εδώ είστε και οι δύο να γνωριστείτε κιόλας. Καλός άνθρωπος φαίνεται. Γιατί αυτή η απόσταση;

Νίκος Ανδρουλάκης: Η ερώτησή σας, κύριε Σρόιτερ, δεν έχει καμία σχέση με το θέμα, που συζητάμε και είναι η εξωτερική πολιτική. Αλλά αφού θέλετε να σας απαντήσω, ουδέποτε έχω δεχτεί πρόταση από τον κ. Μητσοτάκη. Σε μια ομήγυρη δημοσιογράφων μου είπε ‘’αν θέλετε να συναντηθούμε’’. Θέλω να σας πω ότι είμαι έναν χρόνο πρόεδρος κι έχω συναντήσει πάνω από 5 ή 6 αρχηγούς ευρωπαϊκών κρατών.

Για το θέμα που αφορά τα εθνικά θέματα. Για εμένα το μεγάλο επίδικο αυτής της συζήτησης -και αυτό πρέπει να τεθεί και για μένα στους πολιτικούς αρχηγούς- είναι τι κάνουμε με τη Τουρκία. Η Τουρκία έχει εκλογές την Κυριακή. Θα έχουμε ή Ερντογάν ή Κιλιτσντάρογλου. Και οι δύο προκαλούν τις συνθήκες καλής γειτονίας. Τι κάνει η Ελλάδα; Για μένα η Ελλάδα πρέπει να κινηθεί σε τρεις άξονες. Πρώτον, ενιαία ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Τι σημαίνει αυτό; Άρση του βέτο. Όσο υπάρχει ομοφωνία, δεν θα υπάρχουν ουσιαστικές κυρώσεις έναντι της τουρκικής ηγεσίας. Δεύτερον, τα σύνορα δεν είναι μόνο ελληνοτουρκικά. Είναι ευρωτουρκικά. Οπότε και στον Έβρο πρέπει να βάλουν από την τσέπη οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι – και όχι μόνο οι Έλληνες – για τον φράχτη αλλά και στο θέμα του ευρωστρατού, όπως είναι και η Frontex – γιατί και αυτή είναι μια ευρωπαϊκή δύναμη – να στηρίξουμε την πολιτική του ευρωστρατού ώστε να μην πληρώνει ο ελληνικός λαός δισεκατομμύρια για να προστατεύει τα σύνορα, που είναι και ευρωπαϊκά σύνορα. Να γίνεται με ευρωστρατό και κοινούς εξοπλισμούς.

Και βέβαια στα εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία κάνουμε, να συμμετέχει και η ελληνική βιομηχανία. Και όχι μόνο να αγοράζουμε και να είμαστε καταναλωτές οπλικών συστημάτων.

Αντώνης Σρόιτερ: Κύριε πρόεδρε, αν δεν ήμουν αρκετά καθαρός στο θέμα της εξωτερικής πολιτικής να το εξηγήσω. Νιώθω ότι σας διακατέχει ένας απομονωτισμός, αν κάνω λάθος διορθώστε με. Και ξαναρωτάω λοιπόν αν τη στάση που έχετε απέναντι στον κ. Μητσοτάκη, θα την έχετε και απέναντι σε ηγέτες οι οποίοι είναι μη φιλικοί στη χώρα. Απέναντι στον κ. Ερντογάν για παράδειγμα.

Νίκος Ανδρουλάκης: Δεν έχω συναντήσει τον κ. Ερντογάν, αλλά έχω συναντήσει πέντε υπουργούς του υπουργικού συμβουλίου του κ. Ερντογάν, ως ευρωβουλευτής και ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας και Ασφάλειας. Και μάλιστα πέντε μέρες πριν τα γεγονότα των υβριδικών προκλήσεων του Έβρου, είχα συναντήσει τον αρμόδιο υπουργό, τον κ. Σοϊλού, που το οργάνωσε, και ερχόμενος στην Ελλάδα είχα πει ότι πιθανόν να κάνουν κάτι τέτοιο, διότι ήταν ένα τεράστιο ζήτημα εσωτερικής κρίσης της Τουρκίας το θέμα του προσφυγικού -μεταναστευτικού.

Έχω μια άποψη για τα θέματα αυτά. Πρέπει να καθορίσουμε και να πρωταγωνιστήσουμε στην ευρωπαϊκή πολιτική έναντι της Τουρκίας. Και αυτό σημαίνει ενεργή εξωτερική πολιτική. Και όχι να προσπαθούμε εμείς με θεωρίες τύπου ‘’Πρέσπες του Αιγαίου’’ να θολώνουμε το πραγματικό εθνικό στίγμα, που πρέπει να έχει η χώρα μας έναντι του κ. Ερντογάν ή του κ. Κιλιτσντάρογλου.

*Κράτος, Θεσμοί, Διαφάνεια

Σία Κοσιώνη: Κύριε πρόεδρε, σύντομα, θέλω να μου πείτε αν εμπιστεύεστε την ελληνική δικαιοσύνη να ρίξει φως στην υπόθεση των υποκλοπών;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κυρία Κοσιώνη, αυτή η υπόθεση έχει ταλανίσει το εγχώριο πολιτικό σύστημα, αλλά όπως είδατε και προχθές με το πόρισμα της PEGA – της εξεταστικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – που έχει ένα υψηλό ενδιαφέρον γιατί για πρώτη φορά η Ελλάδα μπαίνει στο στόχαστρο σε θέματα που αφορούν τους θεσμούς. Τους θεσμούς της χώρας μας, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη διάκριση των εξουσιών.

Εγώ εμπιστεύομαι την ελληνική δικαιοσύνη, αλλά δυστυχώς δεν εμπιστεύομαι το πολιτικό σύστημα. Και δεν είμαι μόνο εγώ. Είναι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες που δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς. Διότι είναι αδιανόητο να έχεις στο περιβάλλον σου ανθρώπους, οι οποίοι στήνουν ένα τέτοιο παρακράτος. Και μέσω της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, όπου το κόμμα σου έχει πλειοψηφία, να τους δημιουργείς μια ασπίδα, γύρω από έναν στενό σου συγγενή και δύο σημαντικούς επιχειρηματίες που εμπορεύονταν αυτά τα spyware, τα παράνομα λογισμικά.

Και βέβαια και άλλα πρόσωπα της ΕΥΠ που εμπλέκονται σε αυτό το απίστευτο παρακράτος που δεν χτύπησε μόνο εμένα, αλλά και τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης.

Βεβαίως αυτή η κρίση εμπιστοσύνης έχει να κάνει και με συμπεριφορές άλλων κομμάτων. Όπως είναι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ένας πολύ στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού έχει καταδικαστεί 13-0 από το Ειδικό Δικαστήριο και αντί να πάει σπίτι του, κοσμεί τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ λοιπόν ο σεβασμός στη δικαιοσύνη σημαίνει ότι κι εμείς οι πολιτικοί με το παράδειγμά μας, πρέπει να δείχνουμε ότι υπάρχει ένας δρόμος πραγματικά διάκρισης των εξουσιών και σεβασμού των αποφάσεων της δικαιοσύνης.

Σία Κοσιώνη: Αφού τα πιστεύετε αυτά, θα σκεφτόσασταν να προωθήσετε περαιτέρω μέτρα ανεξαρτητοποίησης της δικαιοσύνης, όπως για παράδειγμα να μπει τέλος στον διορισμό των ανώτατων δικαστών από τα υπουργικά συμβούλια;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κατ’ αρχάς αυτό που λέτε, υπάρχει στο πόρισμα των θεσμών για την Ελλάδα. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί προτείνουν στην Ελλάδα να υπάρχει αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή στον ορισμό των ανώτατων δικαστών, ώστε να έχουμε πιο ισχυρούς θεσμούς και μεγαλύτερη και πιο στιβαρή διάκριση των εξουσιών.

Σίγουρα χρειάζεται εκσυγχρονισμός και μεγάλες θεσμικές αλλαγές που να μας οδηγήσουν σε μια ευρωπαϊκή κανονικότητα. Για μένα είναι απαράδεκτο, μετά από 10 χρόνια οικονομικής περιπέτειας, η χώρα να μπαίνει στο στόχαστρο μιας θεσμικής κρίσης.

Τι λέει το πόρισμα της PEGA; Δεν γίναμε Ουγγαρία κ. Μητσοτάκη, αλλά είμαστε στον δρόμο προς την Ουγγαρία, αν τώρα δεν θωρακίσουμε τους θεσμούς, αν τώρα δεν κάνουμε βήματα προς την ευρωπαϊκή κανονικότητα.

*Υγεία, παιδεία, κοινωνικό κράτος

Μάρα Ζαχαρέα: Κύριε Πρόεδρε, στο πρόγραμμά σας για την υγεία μιλάτε για αξιοκρατία, όμως ο υποψήφιος μέχρι πρότινος με το κόμμα σας, Διευθυντής της Νευροχειρουργικής, καταγγέλλεται ότι έσπευσε να δώσει αναρρωτική στον επιθεωρητή του ΟΣΕ χωρίς εξέταση και τώρα βρίσκεται σε αργία. Μήπως στη θεωρία οι απόψεις είναι σωστές, αλλά στην πράξη νοοτροπίες του παρελθόντος δεν έχουν εκλείψει;

Νίκος Ανδρουλάκης: Πριν απαντήσω στο ερώτημά σας κυρία Ζαχαρέα, θέλω να κλείσω τους λογαριασμούς μου με την προηγούμενη συζήτηση. Ξέρετε, όποιος παρακολουθεί την πολιτική μου πορεία, δεν περίμενε σήμερα τον κ. Μητσοτάκη. Εγώ ως ευρωβουλευτής έχω αγωνιστεί για τα εθνικά θέματα, το εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, για τη χώρα μου με την πολιτική προστασία, έχω σταθερή στάση για τους θεσμούς και τη δημοκρατία στη χώρα μας. Οπότε, αυτό που είπε σήμερα ότι δεν αποτελώ κίνδυνο για τη δημοκρατία, το ’χει καταλάβει ο κάθε Έλληνας πολίτης. Κίνδυνο αποτελούσα για τη Νέα Δημοκρατία, γι’ αυτό παρακολουθήθηκα κατά την περίοδο των εσωκομματικών εκλογών και βέβαια, αυτό που είπε δεν φτάνει. Ο στόχος μου είναι να πάνε στη φυλακή αυτοί που έστησαν το παρακράτος εις βάρος πολλών πολιτών στην Ελλάδα και εξέθεσαν διεθνώς τη χώρα μας.

Τώρα, στο ερώτημά σας. Συνέβη αυτό το περιστατικό. Μέσα στο λιγότερο από 10 λεπτά έφυγε από τα ψηφοδέλτιά μας, όπως έχω κάνει και σε άλλες περιπτώσεις. Εγώ δε δέχομαι να κρύβουμε τις ευθύνες κάτω απ’ το χαλί. Το μήνυμά μου είναι ξεκάθαρο προς οποιονδήποτε, είτε είναι κοντά μου είτε είναι στο κόμμα μας και κινείται εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, δε μπορεί να υπηρετήσει τον στόχο μας για την αξιοκρατία και τη διαφάνεια. Έχω καταθέσει μια θέση, δεν άκουσα κανέναν να απαντά: όλες οι διοικήσεις οργανισμών και  νοσοκομείων δεν θα στελεχωθούν με “κομματικά παιδιά” του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων.Μόνο με ανοικτό διεθνή διαγωνισμό διάρκειας δύο μηνών με οικονομικά κίνητρα για να έρθουν οι καλύτεροι Έλληνες να υπηρετήσουν τους δημόσιους οργανισμούς και το δημόσιο συμφέρον.

Μάρα Ζαχαρέα: Κύριε Πρόεδρε από το 2007, από πριν, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου μίλαγε υπέρ της αναθεώρηση του Άρθρου 16. Εσείς το 2023, θα στηρίζατε μια τέτοια αναθεώρηση;

Νίκος Ανδρουλάκης: Προσέξτε, εμείς δεν μπαίνουμε εμπόδιο στην ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων. Άλλωστε, αυτά τα Πανεπιστήμια είναι κι από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου. Όμως, λευκή επιταγή δεν δίνουμε σε αναθεώρηση χωρίς να έχουμε συμφωνήσει το πλαίσιο της παιδείας στη χώρα μας και εννοώ την ενίσχυση του δημόσιου Πανεπιστημίου.Δεν βάζουμε εμπόδια στο μη κρατικό μη κερδοσκοπικό, αλλά προτεραιότητά μας είναι ένα ισχυρό, δημόσιο Πανεπιστήμιο, που θα σπουδάζει το ελληνόπουλο της μεσαίας τάξης, αδύναμων οικογενειών, θα παίρνει εφόδια ώστε να οικοδομήσει τη ζωή του με αξιοπρέπεια. Και βέβαια στην παιδεία, μιλάμε για εθνικό απολυτήριο στα πρότυπα Γαλλίας και Γερμανίας, ώστε να μη κρίνεται σε μια μόνο εξέταση το μέλλον του μαθητή, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια με πολλαπλές εξετάσεις. Ξέρετε, αυτό είναι ένα πακέτο για τη δημόσια παιδεία, ώστε να σταματήσει το σχολείο να είναι πάρεργο και να παίζει και να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο μόνο τα φροντιστήρια.

*Περιβάλλον και ενέργεια

Ράνια Τζίμα: Κύριε Πρόεδρε θέλω να πιαστώ από την ερώτηση του κ. Παπαδάκη και την απάντηση του κ. Τσίπρα. Καταλαβαίνω ότι ο κ. Τσίπρας επιμένει ότι θα επαναφέρει το «Δ» στην ΔΕΗ, κάτι που απορρίπτει κατηγορηματικά ο κ. Μητσοτάκης. Θέλω να ρωτήσω εσάς, είστε σοσιαλιστής, ο κ. Τσίπρας λέει ότι έτσι θα πέσουν οι λογαριασμοί. Εσείς σε ποια κατεύθυνση είστε πιο κοντά, αν θα το βάζατε προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή σας σε ένα κυβερνητικό σχήμα και γιατί δεν είναι στις προτεραιότητές σας;

Νίκος Ανδρουλάκης: Καταρχάς κυρία Τζίμα, αυτή τη στιγμή το 34% των μετοχών της ΔΕΗ, ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο. Όλοι οι άλλοι μαζί δε μπορούν να σχηματίσουν μια πλειοψηφία. Είναι πολλοί μικροί μέτοχοι όλο το υπόλοιπο μετοχικό σχήμα. Οπότε το ελληνικό δημόσιο διορίζει και τον Πρόεδρο και τον διευθύνοντα σύμβουλο και καθορίζει και την πολιτική της ΔΕΗ, έτσι κι αλλιώς. Δηλαδή τι 34, τι 50, πάλι το κράτος κάνει κουμάντο. Όποτε αυτό είναι μια πρόταση η οποία δεν αλλάζει. Το κράτος να έχει μια πολιτική πιο φιλική στον καταναλωτή. Δηλαδή, η ΔΕΗ έχει υδροηλεκτρικά, έχει λιγνιτικά και κερδοσκόπησε πολλαπλάσια από όσο κάποιοι άλλοι εις βάρος του ελληνικού λαού, λόγω του ότι παράγει φτηνή ενέργεια. Τώρα, η άποψη μου ποια είναι, γιατί το θέμα είναι πολύ μεγάλο. Για μένα πρέπει να συνδέσουμε την απολιγνιτοποίηση – δεν πρέπει να βιαστούμε – να τη διασυνδέσουμε ως κίνηση της οικονομίας μας με επενδύσεις στο δίκτυο και την αποθήκευση. Γιατί; Για να περιορίσουμε την εξάρτηση της χώρας από το εισαγόμενο φυσικό αέριο, στο οποίο δυστυχώς πρωταγωνίστησε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ – σ’αυτή την πολιτική που για μένα ήταν καταστροφική και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή είμαστε μια χώρα, αν βάλουμε κυρίως τις χώρες του Νότου, κυρίως Πορτογαλία και Ισπανία, που έχουμε πολλαπλάσια εξάρτηση από το φυσικό αέριο. Γιατί βάζω αυτή λοιπόν την πολιτική θέση, δίκτυο κι αποθήκευση; Γιατί με ένα καλό δίκτυο δεν θα έχουμε μεγάλα πάρκα ΑΠΕ, να βάλουμε προτεραιότητα αγρότες, κτηνοτρόφους, μεταποιητές, Δήμους, ώστε να πάμε στον εκδημοκρατισμό της παραγωγής πράσινης ενέργειας και να εμποδίσουμε τις ανισότητες και τη φτωχοποίηση που θα έρθει λόγω του κόστους ενέργειας στο μέλλον στην ελληνική κοινωνία.

Ράνια Τζίμα: Κύριε Ανδρουλάκη δεν πήρα μια καθαρή απάντηση, τουλάχιστον όπως την εννοώ εγώ. Εάν την επόμενη μέρα συμμετέχετε σε μια κυβέρνηση, ζητάτε να μείνει η ΔΕΗ όπως είναι σήμερα ή να αλλάξει; Να αλλάξει ο τρόπος διαχείρισης εσωτερικά ή να αλλάξει και η δομή;

Νίκος Ανδρουλάκης: Είναι ξεκάθαρη η απάντησή μου. Και σήμερα με το 34% εάν θέλει το κράτος, το ίδιο πράγμα είναι, διότι το κράτος κάνει κουμάντο στη ΔΕΗ. Δηλαδή είτε 34, είτε 50, το κράτος σήμερα διορίζει. Εγώ βάζω τη μεγάλη εικόνα. Στην τελευταία μου ψηφοφορία ως ευρωβουλευτής, καταψήφισα το εμπόριο ρύπων, ξέρετε γιατί; Διότι το εμπόριο ρύπων όπως θα ήταν από το 2030 και μετά, και με τη μεγάλη αδυναμία της Ελλάδας να δημιουργήσει κοινωνικές πολιτικές στην παραγωγή ενέργειας, είναι φόρος στον άνθρακα για τα πιο ενεργοβόρα σπίτια και τα πιο ενεργοβόρα αυτοκίνητα. Ποιοι το πληρώνουν αυτό; Οι πιο φτωχοί Έλληνες που δε μπορούν να αλλάξουν αυτοκίνητο κάθε τρία χρόνια, ή που δε μπορούν να κάνουν μεγάλη χρήση του «Εξοικονομώ». Άρα στοχεύω σε μια πολιτική όπου τα φωτοβολταϊκά στις στέγες και ένα πολύ ισχυρό «Εξοικονομώ»,  θα περιφρουρήσει τους πιο φτωχούς Έλληνες από την αύξηση των τιμών ενέργειας και από το κόστος ζωής που θα αυξηθεί ραγδαία μετά το 2030 με τις πολιτικές που ακολουθεί κυρίως η κυβέρνηση.

* Νέα Γενιά

Γιώργος Παπαδάκης: Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα, περίπου 430.000 νέοι ψηφοφόροι αποτελούν τον μεγάλο πονοκέφαλο για όλους σας σχετικά με το πού θα κατευθυνθεί η ψήφος τους. Παράλληλα, οι νέοι αμφισβητούν τις πολιτικές που ακολουθούνται, ειδικά από τα συστημικά όπως τα λέμε κόμματα, γιατί δεν τους εκφράζουν, -έτσι λένε-. Είστε ο νεότερος σε ηλικία αρχηγός κόμματος, μήπως όμως ούτε εσείς έχετε τη δυνατότητα να επικοινωνήσετε μαζί τους; Οι νέοι είναι αδιάφοροι για την πολιτική, ή οι αντιλήψεις σας είναι ξεπερασμένες;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κύριε Παπαδάκη το μεγαλύτερο πρόβλημα των νέων ανθρώπων κατά τη δική μου άποψη, είναι ότι ενώ έχουν πολλά εφόδια, έχουν λιγοστές ευκαιρίες. Γι’ αυτό άλλωστε, χιλιάδες ελληνόπουλα τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν οδηγηθεί στο εξωτερικό για να βρουν έναν καλύτερο τρόπο ζωής, μια καλή δουλειά, για να οικοδομήσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια. Εγώ αυτό που λέω, είναι ότι πρέπει να δούμε σήμερα τι κάνουμε γι’ αυτούς που έμειναν εδώ, ώστε εάν βελτιώσουμε τη ζωή τους να φρενάρουμε το brain drain και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες κάποιοι που έφυγαν, να γυρίσουν πίσω. Τι είναι αυτό; Καταρχάς χρειάζεται μια βιώσιμη ανάπτυξη. Ανάπτυξη με καλές θέσεις εργασίας. Αυτό που γίνεται με το real estate, με τον αφελληνισμό της ελληνικής οικονομίας, με μια ανάπτυξη αναιμική, που είναι των 400 και 500 ευρώ, δε δίνει προοπτική. Άρα το βασικό είναι η ώριμη αγορά εργασίας με σοβαρές επενδύσεις σε ανταγωνιστικούς τομείς. Και βέβαια με ουσιαστική στήριξη της καθημερινότητας. Δηλαδή στα νέα ζευγάρια μιλώ για κοινωνική κατοικία. Συμβαίνει στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Αυστρία. Η Ελλάδα γιατί όχι; Έχουμε, λοιπόν, ένα πρόγραμμα που λέει για 150.000 κοινωνικές κατοικίες είτε νεόδμητες από το Ταμείο Ανάκαμψης είτε με φορολογικά κίνητρα ή κίνητρα ανακατασκευής από κλειστά σπίτια, που θα μπουν μέσα, θα νοικιάζονται σε νέα ζευγάρια ή φοιτητές με πολύ χαμηλό κόστος. Έτσι , και οι ίδιοι θα έχουν αξιοπρεπή στέγη, αλλά μέσω του ανταγωνισμού θα πέσουν συνολικά τα ενοίκια στα αστικά κέντρα. Αυτές είναι πολιτικές, που νομίζω μπορούν να αγκαλιάσουν τις αγωνίες της νέας γενιάς.

Γιώργος Παπαδάκης: Και τώρα ένα ερώτημα εκτός της ενότητας αυτής, αλλά…

Νίκος Ανδρουλάκης: Είμαι συνηθισμένος άλλωστε, πολλά ερωτήματα είναι εκτός.

Γιώργος Παπαδάκης: Προέκυψε από τα πόσα είπατε προηγουμένως για το θέμα των υποκλοπών. Είπατε ότι κάποιοι πρέπει να πάνε φυλακή. Κατονομάσατε τον πρωθυπουργό της χώρας σαν τον κύριο υπεύθυνο του θέματος αυτού. Τι προτείνετε, να καταδικαστεί και να πάει φυλακή ο κ. Μητσοτάκης;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κύριε Παπαδάκη, όταν υπάρχουν τέτοια εγκλήματα κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η δικαιοσύνη οδηγεί αυτούς που πρωταγωνιστούν απέναντι στις ποινικές τους ευθύνες. Αυτό θέλω να γίνει και στη χώρα μου, γι’ αυτό πήγα και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, γι’ αυτό κινούμαστε και στο πλαίσιο της ελληνικής δικαιοσύνης της χώρας μας. Δε λέω κάτι που είναι – αν θέλετε – εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Νομίζω αυτό πρέπει να συμβαίνει σε κάθε χώρα που υπάρχει ουσιαστική δικαιοσύνη. Τώρα, επειδή είπατε κάτι έκτος θέματος, θα σχολιάσω κι εγώ. Καταρχάς χαίρομαι πάρα πολύ που ο κ. Τσίπρας συμφωνεί με την άποψή μου για τους διοικητές νοσοκομείων, διότι μόλις τώρα μου έστειλε ένας σύντροφος από την Σαντορίνη, ότι έτσι θα αποφύγει τον διοικητή – ιδιοκτήτη βουλκανιζατέρ που είχε διορίσει ο ίδιος όταν ήταν κυβέρνηση, στη Σαντορίνη.

*Καταληκτική τοποθέτηση

«Στις 21 Μαΐου κρίνεται αν θα αλλάξει κάτι ριζικά στην πατρίδα μας ή θα έχουμε μια από τα ίδια.

Δεκαπέντε χρόνια οικονομική κρίση, ανισότητες, ανεργία στο επίκεντρο μιας παγκόσμιας συζήτησης για τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας της Ελλάδας και τώρα στο επίκεντρο της θεσμικής παρακμής.

Η χώρα μας χρειάζεται μεγάλες αλλαγές προς όφελος της κοινωνίας, του πολίτη, της οικονομίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Κάποιοι επισείουν τον κίνδυνο της ακυβερνησίας, κυρίως τα συστημικά μίντια. Κυβέρνηση θα υπάρχει την επόμενη ημέρα των εκλογών, όπως υπάρχει μετά από κάθε εκλογή. Το θέμα είναι τι κυβέρνηση θα έχουμε; Μια κυβέρνηση που χαϊδεύει τους ισχυρούς ή μια κυβέρνηση που θα λειτουργήσει προς όφελος του απλού λαού, του νέου πολίτη που αγωνιά για την καθημερινότητά του.

Πυξίδα των αποφάσεών μου είναι τρεις λέξεις. Καταρχάς η λέξη εμπιστοσύνη. Ο ελληνικός λαός έχει βυθιστεί σε έναν ωκεανό κρίσης εμπιστοσύνης σε σχέση με το πολιτικό σύστημα. Εγώ ό,τι λέω σήμερα, αυτό θα κάνω και αύριο, γι’ αυτό λέω λίγα πράγματα και πάρα πολύ συγκεκριμένα, γιατί δεν θέλω να νιώσει κανένας πολίτης ότι τον απογοήτευσα, ότι εργαλειοποίησα την ψήφο του.

Εμπιστοσύνη. Χρειάζεται αξιοκρατία και διαφάνεια. Αξιοκρατία σημαίνει αυτό που είπα και πριν. Όλες οι θέσεις των οργανισμών και των νοσοκομείων με ανοιχτούς διεθνείς διαγωνισμούς και όχι με κομματικά παιδιά. Διαφάνεια σημαίνει όλες οι δαπάνες στη Διαύγεια. Όχι στρατούς μετακλητών και βέβαια όχι χιλιάδες απευθείας αναθέσεις, όπως ζούμε σήμερα.

Η δεύτερη λέξη είναι η λέξη αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια σημαίνει ισχυρό κοινωνικό κράτος, δημόσια υγεία και δημόσια παιδεία. Και όχι οι πιο αδύναμοι Έλληνες να φοβούνται να πάνε σε ένα νοσοκομείο διότι μπορεί να μπουν στις λίστες της ντροπής για ένα χειρουργείο που παίρνει συνεχώς αναβολές. Ή ένα νέο παιδί που κάνει το μηχανογραφικό του, όχι εκεί που φιλοδοξεί να σπουδάσει αλλά εκεί που σηκώνει η τσέπη του πατέρα, της μάνας, του παππού και της γιαγιάς. Μια δημόσια παιδεία ισχυρή που είναι μοχλός κοινωνικής κινητικότητας για όλους τους Έλληνες για να οικοδομήσουν με αξιοπρέπεια το μέλλον τους.

Και βέβαια η λέξη ανάπτυξη και προοπτική. Ισχυρή προοπτική. Προοπτική για να έχουμε, πρέπει η ανάπτυξη να είναι βιώσιμη, ανταγωνιστική, με εξωστρέφεια. Όχι μια χώρα real estate, ένα γιγάντιο ξενοδοχείο. Μια χώρα που θα επενδύσει σε παραγωγικές επενδύσεις για καλές θέσεις εργασίας.

Όλα αυτά είναι δεσμεύσεις που κάνουν την Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Ισχυρή χώρα στα Βαλκάνια, μια ισχυρή χώρα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Αυτό είναι το πιστεύω μου και μπορούμε, αν μας δώσουν ισχυρή εντολή οι πολίτες, να κάνουμε την αλλαγή δυνατή με κοινωνική δικαιοσύνη κι εθνική αξιοπρέπεια».