Άρθρο Γιώργου Μουλκιώτη, Υπεύθυνος ΚΤΕ Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων – Βουλευτής Βοιωτίας ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής στο Καρφί του Σαββατοκύριακου
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, από την αρχή της θητείας της, «βαφτίζει» τις ανατροπές στα εργασιακά, το ασφαλιστικό και το συνδικαλιστικό νόμο ως μεταρρυθμίσεις, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για οπισθοδρομικές αλλαγές που επιφυλάσσουν ένα όλο και πιο ζοφερό μέλλον στους εργαζόμενους.
Η κατάργηση της διάταξης για το «βάσιμο λόγο» απόλυσης, η απαξίωση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασίας (χωρίς ΣΣΕ και Συνδικάτα), η εργάσιμη εβδομάδα –«λάστιχο», το ημερήσιο «ωράριο-«λάστιχο» και η κατάργηση στην πράξη του θεσμού της υπερεργασίας, ο περιορισμός της συλλογικής αυτονομίας των συνδικάτων και του «δικαιώματος του συνδικαλίζεσθαι» όπως κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα, αποδεικνύουν το πλήγμα σε βασικά δικαιώματα στην εργασία και την απασχόληση, στη συλλογική διεκδίκηση και εκπροσώπηση των εργαζομένων αλλά και στην προσωπική διαχείριση του ελεύθερου χρόνου.
Και αυτό διότι το κυβερνητικό επιτελείο δεν κατανοεί ότι όταν όλα γύρω μας αλλάζουν, όταν οι νέες μορφές εργασίας διευρύνονται, το μέλλον του τόπου δεν διασφαλίζεται με πολιτικές ισοπέδωσης κατακτήσεων μέσα από την συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων και την αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους που απλώς αναπαράγουν τα σημερινά αδιέξοδα. Ούτε δίνονται λύσεις, με την εξαιρετικά καθυστερημένη και ανεπαρκή αύξηση του κατώτατου μισθού που ανακοινώθηκε από τον Πρωθυπουργό, σαν να επρόκειτο για «φιλανθρωπικό κατόρθωμα» προσαρμογής αυτού ως προς τον καλπάζοντα πληθωρισμό.
Αντιθέτως, απαιτούνται πολιτικές και μέτρα που προκύπτουν μέσα από εμπεριστατωμένο διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους και την εξασφάλιση ενός ισχυρού πλαισίου συλλογικών διαπραγματεύσεων, με στόχο εργαζόμενους καταρτισμένους και ασφαλείς, με αξιοπρεπείς αμοιβές και δικαιώματα.
Στο κατώφλι της Εργατικής Πρωτομαγιάς, με δεδομένες τις συνεχείς βίαιες αλλαγές στην καθημερινότητα των πολιτών, καθίσταται αναγκαίος ο αγώνας για την διεκδίκηση αυτονόητων κατοχυρωμένων κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων.
