Άρθρο του Γιώργου Μπουλμπασάκου, Μέλους Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής στην εφημερίδα «Τα Νέα»:
Έχει χυθεί πολύ μελάνι για το πώς θα συγκροτηθεί ο προοδευτικός χώρος ,για τις φίλιες πολιτικές δυνάμεις,για τις εν δυνάμει συμμαχίες και για την προοδευτική διακυβέρνηση.
Το λάθος πού συχνά γίνεται,είναι ότι αυτό προσεγγίζεται στατικά και δεν παρακολουθεί τις δυναμικές εσωτερικές διεργασίες των πολιτικών υποκειμένων και της κοινωνίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα πού ακροβατούσε στα όρια της πολιτικής επιβίωσης,καβάλησε το κύμα του λαικισμού πού διέτρεχε την ελληνική κοινωνία των Μνημονίων και ανήλθε στην εξουσία.
Ένα μικρό ριζοσπαστικό κόμμα της Αριστεράς, βρέθηκε στη θέση να χειρισθεί τις τύχες του «αστισμού’’ στη χώρα.Δύσκολη η εξίσωση, πολλοί οι άγνωστοι και το αποτέλεσμα πού προέκυψε είναι ανοικτό σε κάθε ανάγνωση.Επέδειξαν ταξική μεροληψία όπως λένε,αλλά ο Παναγιώτης Λαφαζάνης τους θυμίζει σε κάθε ευκαιρία ‘’το κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη’’.
Έχοντας στον γενετικό του κώδικα αξίες όπως αλληλεγγύη και ανθρωπιά δεν τα κατάφερε άσχημα στο μεγάλο πρόβλημα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών.Επίσης αντιμετώπισε με κοινωνική ευαισθησία τις κοινωνικές ομάδες του ¨κατώτερου θεού΄΄.
Επέλεξε να πιέσει την μεσαία τάξη όχι από κάποια εγγενή εχθρότητα αλλά απο ιδιοτέλεια και απο αδυναμία να αντιμετωπίσει πολύπλοκα ζητήματα πού έβαζε τότε η οικονομική κρίση.Ήταν η ωφελημένη ομάδα των προηγούμενων χρόνων, είχε οικονομικές δυνατότητες και είχε μεγέθη τέτοια πού έλυναν πολλά προβλήματα στην διαχείρηση των δύσκολων οικονομικών.
Μέχρι εδώ καλά.Όταν όμως ,προσπάθησε να διασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον μέσα απο την συμμαχία με την αστική τάξη της χώρας τα έκανε θάλασσα.Αυτά είναι παιγνίδια για μεγάλους.
Πρέπει να διαθέτεις πολιτικό βάθος και αντίστοιχη κουλτούρα.Δυστυχώς η αλαζονεία η αμετροέπεια και η έλλειψη γνώσης βασικών κανόνων τον οδήγησαν στην χλεύη και την απαξία.
Εκεί χάθηκε και το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς πού γενιές κομμουνιστών,αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων είχαν κατακτήσει με συλλογικό και προσωπικό παράδειγμα.Επίσης εκει πού εξαυλώθηκε το ηθικό πλεονέκτημα ήταν η συμμαχία με την ακροδεξιά των ΑΝ.ΕΛ.Φτάνει μόνο μία εικόνα για να καταδείξει το μέγεθος του ιστορικού ατοπήματος. Ο κ.Καμμένος στο Ζάππειο ενδεδυμένος το ρόλο του Ναπολέοντα Ζέρβα να αποδίδει στον κ.Τσίπρα δόξαν Άρη Βελουχιώτη. Εκεί η Πολιτική σηκώνει ψηλά τα χέρια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε στις εκλογές και έκτοτε ψάχνεται.Προσπαθεί να οικοδομήσει ένα κόμμα πού θα έχει αναφορές στην ιστορική του διαδρομή αλλά και αναφορές στους νέους συμμάχους και στις αποσκευές που και αυτοί φέρουν.Άρα βρίσκεται σε φάση διεργασιών και αναζήτησης,χωρίς σαφή πολιτική ταυτότητα και εχέγγυα αξιόπιστου συνομιλητή.Σε κάθε ευκαιρία προβάλλει τις διαφορετικές του ψυχές με ότι σημαίνει αυτό για τις πολιτικές εξελίξεις.Ο πολιτικός χρόνος πού του απομένει να κλείσει τους λογαριασμούς του με το παρελθόν έχει σμικρυνθεί επικίνδυνα.
Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ σε αντίθεση, έχει τοποθετηθεί στην πολιτική γεωγραφία.Είναι κόμμα που εκφράζει τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει τα αναδυόμενα δυναμικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.Είναι κόμμα με σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα και είναι απέναντι στην συντήρηση και στην Δεξιά,σε όλες τις μεταμορφώσεις πού αυτή έχει μετέλθει τα τελευταία χρόνια.
Ένα κόμμα με το ιστορικό βάθος της Προοδευτικής Παράταξης και τις ριζοσπαστικές αναζητήσεις της Ανανεωτικής Αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας.
Με οδηγό τις συνεδριακές αποφάσεις και σε διαρκή διαβούλευση με την κοινωνία έχει εξοπλισθεί ιδεολογικά και οργανωτικά για την επόμενη μητέρα των μαχών.
Στο πεδίο των πολιτικών διεκδικήσεων του σήμερα και στα κοινωνικά προτάγματα του αύριο θα αναζητήσει τις πολιτικές συμμαχίες της προοδευτικής διακυβέρνησης.
