Άρθρο του Γιώργου Μουλκιώτη στην εφημερίδα «Τα Νέα»:
Αναμφίβολα, η πανδημία του κορωνοϊού αλλάζει ριζικά τον κόσμο της εργασίας, επιταχύνοντας τους ρυθμούς επιβολής της τηλεργασίας. Κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της πανδημίας, η εργασία από το σπίτι αντιμετωπίστηκε από όλους ως μια πιο ασφαλής και βολική «λύση». Επιβλήθηκε, τόσο για την προστασία των εργαζομένων όσο και για την αναπλήρωση των συμβάσεων εργασίας που τέθηκαν σε αναστολή.
Και ενώ η ευελιξία που παρέχει η δυνατότητα τηλεργασίας είναι σημαντική, καθώς επιτρέπει στους εργαζόμενους να συνεχίσουν τα καθημερινά τους εργασιακά καθήκοντα, τα προβλήματα που αναδείχθηκαν δεν είναι καθόλου αμελητέα. Πολλοί άνθρωποι διαπίστωσαν ότι τα όρια μεταξύ εργασιακής και μη εργασιακής σφαίρας θολώνουν, από την στιγμή που δεν μπορούν πλέον απλά να αφήσουν τη δουλειά «έξω από την πόρτα του σπιτιού» και ήρθαν αντιμέτωποι με την εντατικοποίηση της πίεσης να είναι κανείς πάντα διαθέσιμος. Αντιλήφθηκαν ότι εργάζονται περισσότερες ώρες την εβδομάδα, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή η επιπλέον εργασία δεν πληρώνεται. Ακόμα, πολλοί εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με τις αρνητικές παρενέργειες της εργασίας από το σπίτι, όπως απομόνωση, κόπωση, κατάθλιψη, μυοσκελετικές ασθένειες ή οφθαλμικές παθήσεις.
Γι’ αυτό, το δικαίωμα αποσύνδεσης – με τους εργαζόμενους να μην καμία υποχρέωση απάντησης σε τηλεφωνικές κλήσεις, email ή μηνύματα εκτός των κανονικών ωρών εργασίας – γίνεται ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της εποχής μας. Χωρίς αυτό, τα δικαιώματα και η ποιότητα ζωής των εργαζομένων θα οπισθοδρομήσουν ριζικά και βίαια. Μολονότι μπορεί η εξέλιξη αυτή να φαίνεται ως ένας αγώνας του 21ου αιώνα, στην ουσία, είναι θέμα υπεράσπισης του πιο βασικού δικαιώματος που οι εργαζόμενοι κατέκτησαν τον 19ο αιώνα: του οκταώρου εργασίας.
Γι΄ αυτό, το πρόσφατο ψήφισμα της αρμόδιας Επιτροπής Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – που κατοχυρώνει το «δικαίωμα της αποσύνδεσης από την εργασία», ζητώντας από την Κομισιόν να καταρτίσει κανόνες που θα βοηθούν τους εργαζομένους να βάζουν όρια στην εργασία από το σπίτι – είναι τεράστιας σημασίας.
Η Ελλάδα και η ελληνική Κυβέρνηση καλούνται να δώσουν τη δέουσα σημασία στην εξέλιξη αυτή και να αντιμετωπίσουν άμεσα την τηλεργασία (σε όλες της τις εκφάνσεις) ως μια αναπόφευκτη εξέλιξη στον τρόπο οργάνωσης της εργασίας, η οποία χρήζει ιδιαίτερης προσοχής λόγω τόσο της πολυμορφίας της όσο και των κινδύνων που ενέχει για την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.
Το νέο μοντέλο που χρειαζόμαστε ως χώρα πρέπει να είναι μοντέλο σταθεροποίησης και επαναρύθμισης της αποδιαρθρωμένης αγοράς εργασίας προς την κατεύθυνση της ασφάλειας και ταυτόχρονης ενίσχυσης του εργατικού δυναμικού και του κοινωνικού κράτους.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το αληθινό συντηρητικό της πρόσωπο, εννέα μήνες μετά την έναρξη του πρώτου lockdown, ΔΕΝ έχει βρει ακόμα το κατάλληλο χρόνο να ξεκινήσει διάλογο με τους κοινωνικούς φορείς για τη διαμόρφωση ενός αυστηρού και ολοκληρωμένου πλαισίου για την τηλεργασία, αλλά ανταποκρίθηκε αμέσως στην θεσμοθέτηση της εκ περιτροπής εργασίας αλλά και της καθιέρωσης της τηλεργασίας ως μονομερές διευθυντικό δικαίωμα. Με πρόσχημα πάντα τις έκτακτες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία του κορωνοϊού.
