Αντίο σε έναν αρχαιολόγο-ποιητή.

Αποχαιρετούμε έναν φωτισμένο αρχαιολόγο, έναν αφοσιωμένο αναστηλωτή, έναν επιστήμονα με αστείρευτο έργο.

Ο Πέτρος Θέμελης υπηρέτησε τον πλούτο της αρχαίας μας κληρονομιάς, σε όλα σχεδόν τα επιστημονικά και θεσμικά στάδια, αλλά κυρίως φέρνοντας στο φως ένα μεγάλο μέρος της, χαρίζοντάς του μια νέα ζωή.

Υπήρξε αφοσιωμένος σκαπανέας και θεωρητικός, ερευνητής, μεταφραστής, χάραξε νέους δρόμους στην Ελληνική αρχαιολογία.

Το μεγαλύτερό κατόρθωμά του, η αναστήλωση της αρχαίας Μεσσήνης και η επανασύνδεσή του αρχαιολογικού της χώρου με την σύγχρονη ζωή και τον κόσμο μας, αυτή η δυναμική αναγέννηση μιας ολόκληρης αρχαίας πόλης, αποτελεί μια ισχυρή απόδειξη πως η ιστορική συνέχεια του Ελληνικού Πολιτισμού δεν είναι απλώς μια επιστημονική θεωρία, παρά μια ζωντανή, σύγχρονη καθημερινότητα.

Ο Πέτρος Θέμελης εργάστηκε ακατάπαυστα με την σκαπάνη στο χέρι, για την εξωστρέφεια των μνημείων μας. Τον αποχαιρετούμε με τα δικά του λόγια που μας εκφράζουν απόλυτα:

«Τα μνημεία δεν στερεώνονται/αναστηλώνονται για να μείνουν κενά κελύφη, περιχαρακωμένα και απρόσιτα στους πολίτες, αλλά για να είναι ανοιχτά, να κοινωνικοποιηθούν στο παρόν. Πρέπει να βιώσουν μαζί μας μια δεύτερη, ει δυνατόν αιώνια ζωή».