Η Ελληνική Ένωση Οικονομικών της Ενέργειας, διοργανώνει αυτές τις μέρες στο Γαλλικό Ινστιτούτο το 8ο Συμπόσιο για την ενεργειακή μετάβαση. Ο Φραγκίσκος Παρασύρης, Βουλευτής Ηρακλείου και Υπεύθυνος του Κοινοβουλευτικού Τομέα Ενέργειας του ΠΑΣΟΚ, ήταν κεντρικός ομιλητής στην έναρξη του συνεδρίου αναπτύσσοντας τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής για το ρόλο «της ενεργειακής δημοκρατίας στη μετάβαση».
Μεταξύ των ομιλητών ήταν η Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος της ΡΑΕΕΥ, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα οικονομικά της ενέργειας, ακαδημαϊκοί, εκπρόσωποι εταιρειών από το χώρο της ενέργειας κ.α.
Κατά την εισαγωγική του τοποθέτηση ο Φραγκίσκος Παρασύρης τόνισε: «Η ενεργειακή κρίση του 2021 έγινε αντιληπτή, υπό το πρίσμα διαφορετικών πολιτικών προσεγγίσεων και τέθηκε στο δημόσιο διάλογο στη χώρα μας ως κυρίαρχο θέμα, καθορίζοντας την εθνική ατζέντα, άλλοτε ως η πρώτη ενεργειακή κρίση της πράσινης εποχής, άλλοτε ως μια εκδίκηση των υδρογονανθράκων και άλλοτε ως μια συνολική αποτυχία της Ευρώπης, η οποία μέσα από μια σειρά πολιτικών αστοχιών εμφανίστηκε ευάλωτη στο γεωπολιτικό παιχνίδι». Στη συνέχεια άσκησε κριτική στους χειρισμούς της κυβέρνησης λίγες εβδομάδες πριν την τελική διαμόρφωση του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα επισημαίνοντας πως «ενώ θα έπρεπε η διαμόρφωσή του να προκύψει ως αποτέλεσμα ευρείας διαβούλευσης μεταξύ όλων των δρώντων και των κοινωνικών εταίρων, αντιλαμβανόμαστε ότι στο ΕΣΕΚ (National Plan for Energy and Climate) οι κατευθυντήριες γραμμές έχουν ήδη αποτυπωθεί μέσα από μια κλειστή διαδικασία που αφορά μια ενεργειακή ελίτ. Εδώ ακριβώς εντοπίζεται ο πυρήνας της αντίληψής μας για την ενεργειακή δημοκρατία. Μια συζήτηση που θα όφειλε να καθορίζεται από τους κανόνες του δημοκρατικού διαλόγου, της ανοιχτής διαβούλευσης και κυρίως των καθαρών όρων του «παιχνιδιού».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο Φραγκίσκος Παρασύρης, στην πρωτοβουλία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής Νίκου Ανδρουλάκη υπογραμμίζοντας πως: «o Πρόεδρος μας, πριν δύο εβδομάδες έθεσε τις προτεραιότητες για ένα διαφορετικό μοντέλο διακυβέρνησης. Ένα μοντέλο που στηρίζεται στις αρχές τις διαφάνειας και της ορθής αξιοποίησης των ανοικτών δεδομένων σε κάθε τομέα πολιτικής. Για το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, η ενεργειακή δημοκρατία αφορά τη μετατόπιση της εξουσίας σε όλες τις πτυχές του ενεργειακού τομέα (από την παραγωγή έως τη διανομή και τον εφοδιασμό, από τη χρηματοδότηση έως την τεχνολογία και τη γνώση) στους καταναλωτές και τους εργαζόμενους, με αυξημένη έμφαση στους κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς στόχους. Αυτή η αυξανόμενη «συμμετοχική εξουσία» επιτρέπει στους πολίτες να παράγουν και να χρησιμοποιούν ανανεώσιμη ενέργεια συμβάλλοντας στην ενεργειακή μετάβαση της Ε.Ε. Αυτή η διαδικασία επιταχύνει τη μετάβαση σε ενεργειακά συστήματα χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και διασφαλίζει ότι τα έργα ΑΠΕ γίνονται αποδεκτά από τις τοπικές κοινωνίες και συμβάλλουν στην ενεργειακή αυτάρκεια. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, οι ενεργειακές κοινότητες, ως πρωτοβουλίες ενδυνάμωσης των καταναλωτών και με γνώμονα τη συμμετοχή, μπορούν να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στην προώθηση της κοινωνικής καινοτομίας, διασφαλίζοντας την αποδοχή του κοινού και δίνοντας τη δυνατότητα στους πολίτες να ανακαλύψουν εκ νέου το ρόλο τους ως καταναλωτές. Η πραγματικότητα δείχνει ότι χρειάζεται το αντίθετο. Οι πολίτες πρέπει, πλέον, να παρεμβαίνουν δυναμικά στο ενεργειακό τοπίο, αναπτύσσοντας έργα ΑΠΕ μέσω των ενεργειακών κοινοτήτων.
Παράλληλα, έχουμε ήδη καταθέσει στο δημόσιο διάλογο ένα ολοκληρωμένο πλέγμα πολιτικών για τη δίκαιη μετάβαση που θα εγγυάται την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας και θα καταπολεμά την ενεργειακή φτώχεια. Καταλήγοντας, ο Φραγκίσκος Παρασύρης, ανέφερε ότι «η ενεργειακή μετάβαση με στόχο την κλιματική ουδετερότητα είναι ο υπέρτερος στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και τη διάσωση του πλανήτη υπέρ των επόμενων γενεών. Για το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, το επαναλαμβάνω, η ενεργειακή δημοκρατία στην εποχή της μετάβασης, αφορά πρωτίστως τις επόμενες γενιές, γιατί η ενεργειακή ασφάλεια είναι μια συνεχής διαδρομή και όχι ένας τελικός προορισμός».
