Δήλωση Γιώργου Α. Παπανδρέου, πρώην Πρωθυπουργού, Βουλευτή Αχαΐας Κινήματος Αλλαγής κατά την επίσκεψή του στις πληγείσες από τις πυρκαγιές περιοχές της Αχαΐας

Είναι προφανές ότι, η Κυβέρνηση αδυνατεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις φετινές πυρκαγιές, που είναι γεγονός ότι, σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στις ιδιαίτερα δυσμενείς καιρικές συνθήκες.

Ωστόσο, πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε: είναι κάτι το πρωτοφανές αυτό που βιώνουμε όλοι πλέον ή είναι φαινόμενα για τα οποία κάποιοι είχαμε προειδοποιήσει εδώ και πολλά χρόνια, και είχαμε εισπράξει ειρωνικά σχόλια;

Μήπως δεν είχαμε μιλήσει από τις αρχές τις νέας χιλιετίας για την κλιματική κρίση;

Μήπως, ακόμη και όταν την πόρτα μας χτύπησε η οικονομική κρίση, δέκα χρόνια μετά, δεν είχαμε πει να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία για να σχεδιάσουμε μια βιώσιμη, πράσινη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και τον φυσικό πλούτο;

Ποια ήταν τότε, η απάντηση όσων άφησαν το Μάτι να καταστραφεί και να έχουμε πολλές δεκάδες χαμένες ανθρώπινες ζωές;

Ποια ήταν τότε, η απάντηση όσων σήμερα παρακολουθούν ανήμποροι να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις ενός προαναγγελθέντος φαινομένου;

Πράσινα άλογα, ήταν η απάντησή τους. Και υπόγειες κινητοποιήσεις για συγκεντρώσεις δήθεν αγανακτισμένων.

Σήμερα τι λένε; Και μάλιστα, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, αλλά με περισσή υποκρισία.

Ότι ευθύνονται οι κλιματικές συνθήκες. Για να αποκρύψουν τις αδυναμίες μιας πολιτικής αντίληψης που εξακολουθεί να κοιτάζει στο παρελθόν.

Αλλά και πάλι, ενώ μιλούν για τα ακραία φαινόμενα, δεν φαίνεται να έχουν πάρει το μάθημα, ώστε να σχεδιάσουν μια βιώσιμη επόμενη ημέρα.

Όλα τα αντιμετωπίζουν με γνώμωνα μια επικοινωνιακού τύπου αντίληψη για τα πράγματα.

Ίσως, γιατί κατανοούν ότι, δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις προκλήσεις των καιρών.

Η κυβέρνηση, η οποία τρέχει ασθμαίνουσα πίσω από τα μέτωπα των πυρκαγιών, που αφήνουν στο πέρασμά τους την καταστροφή, ας μην αφήσει και τους πληγέντες συμπολίτες μας στην τύχη τους.

Αν δεν μπορούν να μας οδηγήσουν στο μέλλον, ας μεριμνήσουν τουλάχιστον για τις ανάγκες των ανθρώπων που χτύπησαν οι φωτιές.

Είναι το ελάχιστο που οφείλουν να πράξουν.