Συνέντευξη Γιώργου Μουλκιώτη, Βουλευτή Βοιωτίας και Υπεύθυνου ΚΤΕ Εργασίας Κινήματος Αλλαγής στο «ΚΑΡΦΙ» και τον δημοσιογράφο Χρήστο Δρούζια:
- Το Κίνημα Αλλαγής ασκεί σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για τη διαχείριση την πανδημίας. Τι θα έκανε διαφορετικά αν ήταν κυβέρνηση;
Το Κίνημα Αλλαγής έχει αποδείξει από την αρχή της πανδημίας ότι δεν κάνει στείρα αντιπολίτευση. Αντιθέτως, από πολύ νωρίς καταθέσαμε δέσμη μέτρων για την στήριξη του ΕΣΥ, της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων.
Με τις τεκμηριωμένες προτάσεις μας, προτείναμε την κατάρτιση ενός εθνικού σχεδίου, ευρείας δημοκρατικής νομιμοποίησης, για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Η Κυβέρνηση επέλεξε να αγνοήσει τις προτάσεις μας και να ακολουθήσει την γνωστή και άτυχη πρακτική του «βλέποντας και κάνοντας».
Η μεγάλη μας διαφορά έγκειται στην αντίληψη για την πορεία της χώρας. Για το Κίνημα Αλλαγής δεν νοείται αναπτυξιακή διάσταση χωρίς κοινωνική ανταποδοτικότητα, δεν νοείται παραγωγική ανασυγκρότηση χωρίς πλήρη απασχόληση και επενδύσεις που πρέπει να οδηγούν στη δημιουργία πολλών και ποιοτικών θέσεων εργασίας με εξειδίκευση ανά περιφέρεια και νομό.
- Πώς βλέπετε την πορεία της οικονομίας τους επόμενους μήνες;
Με δεδομένο το τελευταίο σκληρό lockdown, που επιβλήθηκε για σχεδόν έξι μήνες, δυστυχώς η πορεία της οικονομίας είναι προβλέψιμη. Σε ό,τι αφορά το υπόλοιπο του 2021, το τοπίο που σκιαγραφείται δεν φαίνεται ιδιαίτερα ευοίωνο σε σύγκριση με την προηγούμενη εικόνα και η απειλή για χιλιάδες λουκέτα και μαζική ανεργία, όταν ανοίξει πλήρως η οικονομία, είναι υπαρκτή.
Ενώ μας προσφέρεται μια μεγάλη ευκαιρία ως χώρα, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, τα μέχρι τώρα «δείγματα γραφής» της Κυβέρνησης, που αρνήθηκε έναν σοβαρό κοινωνικό διάλογο σε σχέση με το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που κατάρτισε, δεν είναι ελπιδοφόρα.
- Ως Τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών υποθέσεων του Κινήματος Αλλαγής, πώς κρίνετε τα μέχρι στιγμής δείγματα γραφής του κ. Χατζηδάκη; Είστε ικανοποιημένος από τις μέχρι στιγμής επιδόσεις του;
Η νέα ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων υπηρετεί έναν συγκεκριμένο ρόλο και συγκεκριμένα την υλοποίηση των προεκλογικών δεσμεύσεων της Νέας Δημοκρατίας για την αλλαγή του τοπίου στην αγορά εργασίας με απευθείας «συνεννοήσεις» εργοδότη και εργαζόμενου, με στρατηγική επιλογή τον αποκλεισμό των συνδικάτων αλλά και την εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην επικουρική ασφάλιση.
Η Νέα Δημοκρατία νομοτελειακά βαδίζει στο δρόμο των δικών της ιδεολογικών εμμονών και θεωρώ ότι θα πληρώσει το τίμημα της επιχειρούμενης υποβάθμισης του κοινωνικού κράτους.
- Πώς θα αντιδράσει το Κίνημα Αλλαγής στο εργασιακό νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση;
Μέχρι στιγμής, η Κυβέρνηση καταφεύγει στην γνωστή τακτική της επικοινωνιακής προπαγάνδας χωρίς να έχει καταθέσει έγκαιρα στη δημόσια διαβούλευση, ως όφειλε, το κείμενο του εργασιακού νομοσχεδίου.
Από τις διαρροές λοιπόν, έως αυτή την ώρα που συζητάμε, αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι η Κυβέρνηση με καλά «περιτυλίγματα» (π.χ. το δικαίωμα αποσύνδεσης στο πλαίσιο της τηλεργασίας, την κύρωση στη Βουλή της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) για την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στον κόσμο της εργασίας), «σκεπάζει» τις επιχειρούμενες αλλαγές στα εργασιακά, που θα οδηγήσουν στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.
Μπορεί ο κ. Χατζηδάκης να είναι έμπειρος στην γνωστή πρακτική «μαστίγιο και καρότο», αλλά θα πρέπει να αντιληφθεί επιτέλους ότι μια τέτοια πρακτική δεν νοείται στον κόσμο της εργασίας.
Η μεταφορά των εργασιακών διαπραγματεύσεων από το συλλογικό επίπεδο στο ατομικό – που είναι και η βασική αλλαγή που φαίνεται να φέρνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το εν λόγω νομοσχέδιο – συνιστά «κόλαφο» για την μελλοντική πορεία των εργασιακών σχέσεων. Εκτός εάν οι κυβερνώντες αντιλαμβάνονται τους εργαζόμενους της χώρας ως μεγάλα στελέχη πολυεθνικών εταιριών που έχουν τεράστια ικανότητα διαπραγμάτευσης, κάτι που θα σήμαινε ότι πολιτεύονται εκτός πραγματικότητας.
Η πικρή αλήθεια όμως είναι ότι η Νέα Δημοκρατία, με την επιθετική νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της, αποδιοργανώνει πλήρως το κοινωνικό κράτος, αγνοώντας ότι οι σύγχρονες κοινωνίες θέλουν διάλογο και συναινέσεις.
Προκαλεί συνειδητά εργασιακή αβεβαιότητα, εισοδηματική ανασφάλεια και κοινωνικές εκρήξεις, που είναι τα μείζονα αρνητικά για την πορεία της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια.
Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, ως διαχρονικός φορέας κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και προσαρμογών σε ένα ρυθμιστικό μοντέλο των αγορών, με κριτήριο τον άνθρωπο και το συνολικό όφελος της κοινωνίας, δεν μπορεί παρά να αντισταθεί σε τέτοιου είδους επιχειρούμενες αλλαγές.
-Θα βλέπατε θετικά το ενδεχόμενο ενός κοινού μετώπου κατά του νομοσχεδίου για τα εργασιακά με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Πάνω από ένα χρόνο βυθισμένος στην κρίση του κορωνοϊού, ο κόσμος της εργασίας έχει αλλάξει δραστικά, με λιγότερες εγγυήσεις σταθερότητας, μικρότερες απολαβές και ακόμη περισσότερες αλλαγές να έπονται. Οι εργαζόμενοι στις βιομηχανίες, στην παροχή υπηρεσιών, στα χαμηλού εισοδήματος επαγγέλματα έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα. Η τηλεργασία διαμορφώνεται ως κυρίαρχη μορφή εργασίας, με άρση των διαχωριστικών γραμμών εργασίας και ελεύθερου χρόνου.
Είναι σαφές ότι η μετά COVID-19 εποχή επιβάλλει αλλαγές στην εργασία και τις εργασιακές σχέσεις.
Οι αλλαγές αυτές όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καταστήσουν τους εργαζόμενους μεγαλύτερα θύματα, σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση.
Γι’ αυτό, σήμερα το ζητούμενο είναι η διαφύλαξη των εργασιακών κατακτήσεων που αμφισβητούνται και η εξασφάλιση των κατάλληλων όρων και προϋποθέσεων για την αποτελεσματική αντίσταση στην εργοδοτική ασυδοσία. Αυτό είναι κάτι που υπερβαίνει τις κομματικές συμμαχίες, καθώς αφορά το κοινωνικό σύνολο και το μέλλον της κοινωνίας.
