Άρθρο του Θόδωρου Μαργαρίτη, μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής, στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο»
Είμαστε πολλοί. Είμαστε αυτοί που αρνούμαστε να διαλέξουμε θύματα από την πολιτική βία. Έχουμε τα ιδία συναισθήματα αλληλεγγύης είτε αφορούν έναν νεαρό φοιτητή ο οποίος δέχεται ασύμμετρη βία από έναν τραμπούκο αστυνομικό είτε αφορούν έναν τραυματία αστυνομικό τον οποίο λιντσάρουν τραμπούκοι αντιεξουσιαστές. Δεν θα επιλέξουμε ποιός πονάει περισσότερο. Δεν είμαστε γελοίοι. Δεν θα μιλήσουμε για ένα μόνο θύμα ώστε πάνω του να φορτώσουμε όλες τις ανελαστικές ιδεολογικές κατασκευές. Είτε για όσους μιλάνε για Δικτατορία και Άουσβιτς μετατρέποντας αυτά τα εγκλήματα σε ατάκες και πόζες. Είτε όσοι έχουν μάτια μόνο για τον αστυνομικό βαφτίζοντας αναρχικό όποιον διαμαρτύρεται στην Αστυνομία. Δεν θα τους κάνουμε την χάρη. Και αν ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας κλείνουν το μάτι στον διχασμό ώστε η πόλωση να γίνει το όχημα για τα διλλήματα μιας εκλογικής αναμέτρησης στο μέλλον, θα μας βρουν απέναντι. Μητσοτάκης και Τσίπρας θα είναι τα ονοματεπώνυμα των υπευθύνων για το χάος. Για την επιστροφή σε ορούς αντιπαράθεσης που θυμίζουν το 2010-15. Και ναι! Θα έχουμε αποστάσεις από τις ακραίες πολίτικες επιλογές. Δεν ξέρω αν είναι ίσες, μικρές ή μεγάλες προς κάθε εταίρο του νέου διχαστικού δικομματισμού. Θα είναι όμως σαφείς αποστάσεις από ακρότητες. Γιατί ακρότητα είναι το non paper της ΝΔ με το «καρφί» Κυρανάκης να δίνει στην δημοσιότητα το όνομα και την πολιτική ταυτότητα του συλληφθέντα φοιτητή προκειμένου να αποδείξει ότι είναι ένας αριστεριστής και όχι ένας «νοικοκυραίος». Γιατί ακρότητα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να καλεί μετά σε διαδηλώσεις ενώ καραδοκεί η πανδημία και τα σενάρια με τις προβοκάτσιες. Όσοι μάς θεωρούν απλά μετριοπαθείς, δηλαδή κάτι σαν μέτριους, κάνουν λάθος. Η μετριοπάθεια μας είναι δύναμη. Είναι δύναμη αντίκρουσης της βίας, του μίσους, του φανατισμού.
Όσοι μετατρέπουν τις ιδεολογικές και πολίτικες τους επιλογές σε δόγματα με κλειστούς ορίζοντες που τελειώνουν σε μερικά συνθήματα είναι οι αδύναμοι και οι ανίσχυροι. Γιατί μετατρέπουν τον φιλελευθερισμό σε μια καρικατούρα με σερίφηδες και την Αριστερή στάση σε μπάχαλο. Η ατζέντα «τάξη και ασφάλεια» είναι σοβαρή. Είναι χρήσιμη. Το ζήτημα είναι να μην εργαλιοποιείται, να μην αποκτά λαϊκίστικα συμφραζόμενα. Το ίδιο και η πολιτική διαμαρτυρία. Είναι αναγκαία στην Δημοκρατία αρκεί να μην μετατρέπεται σε τυφλή αναμέτρηση στους δρόμους. Το καθαρό μυαλό πρέπει να επικρατήσει. Οι πολίτες έχουν μπροστά το φονικό τρίτο κύμα της πανδημίας. Έχουν μπροστά τους μία νέα οικονομική κρίση με λουκέτα και ανεργία. Οι κοινωνικές ανισότητες θα χτυπήσουν συναγερμό. Μία μερίδα των χαμένων της παγκοσμιοποίησης, των αδύναμων ανθρώπων, θα αναζητήσει απαντήσεις στον λαϊκισμό και στην άρνηση. Κάνει λάθος ο ΣΥΡΙΖΑ αν επενδύει σε αυτή την εξέλιξη. Το πιο πιθανό είναι να έχει βαθιά συντηρητικά, Τραμπικά χαρακτηριστικά. Κάνει λάθος οποίος στην ΝΔ για να συγκαλύψει τις δυσκολίες και τις αποτυχίες της κυβέρνησης για την πανδημία και την οικονομική κρίση ανεβάζει το έργο «κλέφτες και αστυνόμοι».Θα τους σταματήσουμε. Η πολιτική ζωή δεν είναι ο Κουφοντίνας και η η δύναμη του γκλόπ. Θα μας βρούν σκληρά απέναντι. Να το ξέρουν καλά.
