Ανακοίνωση Δικτύου Νέας Γενιάς Κινήματος Αλλαγής
Η Κυβέρνηση δια της Υπουργού Παιδείας συνεχίζει την επίθεση που έχει ξεκινήσει στα πανεπιστήμια τα οποία βλέπει αποκλειστικά ως άντρα εγκληματικότητας. Παρά τις αντιδράσεις των φοιτητών, των πανεπιστημιακών και της ίδιας της αστυνομίας, όπως αυτή διατυπώθηκε από την ΠΟΑΣΥ, δεν αποσύρει το νομοσχέδιο που προσβάλλει σύσσωμη την ακαδημαϊκή κοινότητα. Ένα νομοσχέδιο που δημιουργεί μεγαλύτερες πληγές από αυτές που δήθεν καλείται να κλείσει απηχώντας την άγνοια της Υπουργού για τον τρόπου λειτουργίας και τις ανάγκες των ελληνικών Πανεπιστημίων.
Πράγματι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη καινοτομεί. Για πρώτη φορά κατά την Μεταπολίτευση ένα νομοσχέδιο για την παιδεία εισάγεται στη Βουλή σε συνεργασία με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Το “όραμα” της Ν.Δ. για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση ξεδιπλώνεται αυστηροποιώντας ακατανόητα και εμμονικά το πλαίσιο φοίτησης στα ελληνικά ΑΕΙ με ρυθμίσεις που ικανοποιούν πάσης φύσεως κοινό πλην των άμεσων αποδεκτών τους, ανοίγοντας παράλληλα την πόρτα στην αστυνομία και νομιμοποιώντας εκδικητικά και προκαταβολικά την καταστολή. Επιβάλλοντας πρωτοφανείς ρυθμίσεις παρακολούθησης μέσα στο πανεπιστήμιο με το «Κέντρο ελέγχου και λήψης σημάτων και εικόνων» κόντρα σε κάθε έννοια προστασίας προσωπικών δεδομένων, η διοίκηση του Υπουργείου αποδεικνύει την στόχευση της.
Αδιαφορεί εντελώς για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αφήνει ανέγγιχτες τις ουσιώδεις παρεμβάσεις που απαιτούνται προς ενδυνάμωση της με όφελος για τους πολλούς και κλείνει το μάτι σε όσους έχουν εξασφαλισμένο το προνόμιο μιας εκπαιδευτικής πορείας στα πρότυπα των “αρίστων”.
Αποσιωπεί τις αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος, τις στρατηγικές ελλείψεις και την αναποτελεσματικότητα των πολιτικών του προϊσταμένων να δημιουργήσουν τις ευκαιρίες εκείνες που θα συμβάλλουν στην εξασφάλιση της μόρφωσης για όλους και όλες. Τιμωρητικά απέναντι στις μαθητικές ανισότητες δυσχεραίνει την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση κατευθύνοντας δια της πλαγίου όσους κρίνει, αυθαίρετα, μη ικανούς στα ακριβά και χαμηλής ποιότητας ιδιωτικά κολλέγια, τα οποία σε προηγούμενη πρωτοβουλία της εξίσωσε με τα ελληνικά ΑΕΙ.
Στοχοποιεί τους φοιτητές επενδύοντας στο γραφικό και βαθιά προσβλητικό στερεότυπο της αδιαφορίας για την ολοκλήρωση των σπουδών τους, παραβλέποντας την καθημερινή αγωνία και τον κόπο χιλιάδων φοιτητών και φοιτητριών να προοδεύσουν. Μια προσπάθεια με ακαδημαϊκή επιμονή και πολύπλευρη δράση με την οποία οι σπουδαστές των ελληνικών πανεπιστημίων καλούνται να έρθουν αντιμέτωποι με τις χρόνιες παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος.
Επενδύει στην αστυνομοκρατία ως τη λύση στο πρόβλημα της φύλαξης. Προβάλλοντας αυταρχικές και αναποτελεσματικές λύσεις ως την πειστική απάντηση σε ό,τι καθιστά τα Πανεπιστήμια ευάλωτα, καλλιεργεί εντυπώσεις που ικανοποιούν το συντηρητικό κοινό που παρακολουθεί το αφήγημα της αυταρχικής επιβολής της πολιτικής εξουσίας στα Πανεπιστήμια να εξελίσσεται.
Αδιαφορεί για τα κλειστά -εδώ και ένα χρόνο- Πανεπιστήμια, για την αδυναμία ιδρυμάτων και Υπουργείου να διεκπεραιώσουν ομαλά και έγκαιρα απλές διαδικασίες, όπως η διανομή πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και δεν προσφέρει καμία απάντηση στους φοιτητές και τις φοιτήτριες που αγωνιούν να ξεκινήσουν τη φοιτητική τους ζωή, σε εκείνους και εκείνες που λόγω υγειονομικών συνθηκών δυσκολεύονται να την ολοκληρώσουν, δεν αφιερώνει λέξη για τις κλειστές βιβλιοθήκες, τα εμπόδια που τίθενται στην έρευνα και το πλάνο επανόδου που θα έπρεπε να συζητείται σήμερα.
Εισάγεται προς ψήφιση άλλωστε εν μέσω πανδημίας, χωρίς καμία αυτοσυγκράτηση επενδύοντας μηχανικά στην αντίδραση των νέων. Κατά παράβαση κάθε έννοιας πανεπιστημιακού αυτοδιοίκητου θεσπίζει διατάξεις πειθαρχικού δικαίου για φοιτητές. Και όλα αυτά χωρίς διαβούλευση, χωρίς να επιδιώκει το διάλογο με τη φοιτητική και ακαδημαϊκή κοινότητα.
Ως Νέα Γενιά του Κινήματος Αλλαγής πιστεύουμε ότι η δημόσια παιδεία είναι το βασικό όχημα εξόδου από την κρίση. Το Κίνημα μας, με τη πρόταση νόμου που έχει καταθέσει, δείχνει την σωστή κατεύθυνση και για τη φύλαξη των Πανεπιστημίων μας ακολουθώντας το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Η πρόσβαση στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι συγκεκριμένα αυτή που εξασφαλίζει την ισότητα στις ευκαιρίες, την προοδευτική κοινωνική κινητικότητα, τη διαγενεακή δικαιοσύνη απέναντι στα κλειστά οικονομικά συστήματα και την οικογενειοκρατία. Και αυτό (σας) ενοχλεί. Δεν φοβόμαστε μη χάσουμε κάτι διότι ως γενιά δεν μας έμεινε τίποτα. Και θα παλέψουμε. Γιατί το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο από το παρόν. Γιατί το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο ανήκει στη κοινωνία και όχι στην κυρία Κεραμέως και στον κύριο Χρυσοχοϊδη. Γιατί όλοι έχουμε δικαίωμα πρόσβασης στη γνώση. Γιατί αξίζουμε καλύτερα.
