Άρθρο του Παναγιώτη Βλάχου, Γραμματέα Επικοινωνίας Κινήματος Αλλαγής στην εφημερίδα «KONTRA NEWS»:
Μετά από αδικαιολόγητη καθυστέρηση, η ελληνική Δικαιοσύνη θα αποφασίσει για την τύχη της Χρυσής Αυγής και των μελών της την ερχόμενη Τετάρτη. Είναι μια μέρα-σταθμός για την Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία. Γιατί πέρα από την δικαίωση των θυμάτων και την απάλυνση του πόνου των δικών τους ανθρώπων, ζητά δικαίωση το σώμα της ελληνικής δημοκρατίας, πάνω στο οποίο ασέλγησε η νεοναζιστική οργάνωση. Υπό αυτό το πρίσμα, όλοι μας υπήρξαμε θύματα των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής. Και όλοι μας οφείλουμε να φωνάξουμε στις 7 Οκτώβρη ότι “όλοι μαζί τελειώνουμε τους ναζί”.
Η παράταξή μας βγήκε αποφασιστικά απέναντι στο ναζιστικό μόρφωμα, όταν άλλοι επικοινωνούσαν υπογείως μαζί της ή συνυπήρχαν μαζί τους στα “αλώνια” της αγανάκτησης. Το ΠΑΣΟΚ εισηγήθηκε και κατάφερε να περάσει τον αντιρατσιστικό νόμο το 2013, ενσωματώνοντας το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και τις διεκδικήσεις του ανθρωπιστικού κινήματος. Διαμορφώθηκε επιτέλους μια κανονιστική συνθήκη, παρά τα επιμέρους προβλήματα εφαρμογής που χρειάζονται διαρκή διάλογο, επαγρύπνηση και εκσυγχρονισμό. Το ΠΑΣΟΚ επίσης πλήρωσε αρκετές φορές επίσης την “οργή” των νεοναζί. Υπουργοί, βουλευτές, στελέχη μας, ο τότε δήμαρχος Αθηναίων και σημερινός μας βουλευτής, Γιώργος Καμίνης, έγιναν στόχοι της οργάνωσης.
Όλα αυτά δεν έγιναν ούτε τυχαία ούτε αυθόρμητα. Οι εγκληματικές πράξεις των μελών της Χρυσής Αυγής εναντίον προοδευτικών πολιτών, ανθρώπων της Αριστεράς, προσφύγων και μεταναστών, από τον ξυλοδαρμό του συνδικαλιστή φοιτητή Κουσουρή μέχρι τις επιθέσεις σε μετανάστες, στο ΠΑΜΕ, τις δολοφονίες του Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα, συνδέονται με τον ηγετικό πυρήνα της οργάνωσης.
Η διαρκής προπαγάνδα τους είχε έναν διαρκή και σταθερό στόχο: την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ακόμη και όταν έκατσαν στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την επίθεση στον Πύρρο Δήμα, τους προπηλακισμούς προς βουλευτές, τις ύβρεις, τις απειλές στο Προεδρείο της Βουλής και τον λεκτικό οχετό που γράφτηκαν στις πιο μαύρες στιγμές στη νεότερη ιστορία του Κοινοβουλίου;
Από την πρώτη στιγμή, επιμείναμε ότι η μηδενική ανοχή στην Χρυσή Αυγή πρέπει να συνοδεύεται από πολιτική και κοινωνική ομοψυχία, αποφασιστικότητα, θεσμικές πρωτοβουλίες, ενημέρωση και συζήτηση με τους πολίτες, ώστε να ηττηθεί πολιτικά και κοινωνικά. Οργανώσαμε καμπάνιες ενημέρωσης, πολιτικές εκδηλώσεις, καταθέσαμε δέσμη πολιτικών παρεμβάσεων στη Βουλή. Δεν εφησυχάσαμε ούτε κρυφτήκαμε. Άλλωστε, η αντίληψη που ήθελε την Χρυσή Αυγή ως μια οργάνωση που ξεπήδησε μέσα από τα σπλάχνα της αντιμνημονιακής κοινωνικής απόγνωσης και της αδυναμίας της Πολιτείας να αντιμετωπίσει τις μεταναστευτικές ροές ήταν και συνεχίζει να είναι μια επικίνδυνη ερμηνευτική προσέγγιση ακόμη και στις μέρες μας, όπου η Ακροδεξιά διεισδύει με το λεξιλόγιο και τις πολιτικές της παραφυάδες ξανά στη δημόσια ζωή. Γι’ αυτό θυμίζουμε πάλι στους πολίτες, ότι είναι κοινή η αποστολή να τελειώνουμε με τους νεοναζί.
Η περίπτωση της Χρυσής Αυγής μας προσφέρει ένα χρήσιμο μάθημα για τις αντοχές και τις δυνατότητες της Δημοκρατίας. Οι ποινές χρειάζονται ταυτόχρονα κινητοποίηση. Οι φραστικές καταδίκες θέλουν δίπλα θεσμούς. Η περιθωριοποίηση της μισαλλόδοξης βίας δεν μπορεί να παράγει η ίδια περισσότερη βία. Σήμερα που η πανδημία δοκιμάζει τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, ας θυμηθούμε ότι όσοι με πρόσχημα την οποιαδήποτε κρίση προσπαθούν να σχετικοποιήσουν ή να “κανονικοποιήσουν” το καρκίνωμα του εξτρεμιστικού, ξενόφοβου και μισαλλόδοξου λόγου, επωάζουν το επόμενο αυγό του φιδιού, την επόμενη κρίση δημοκρατίας.
Γι’ αυτό και ο αγώνας ενάντια στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής δεν τελειώνει στις 7 Οκτώβρη. Συνεχίζεται με αμείωτη ένταση μέσα από τη διεκδίκηση μιας ισχυρής δημοκρατίας που τους χωρά όλους. Μιας κοινωνίας που δεν αλληλοσπαράσσεται, αλλά προχωρά ενωμένη μέσα από τις δυσκολίες. Κι ενός πολιτικού συστήματος που δεν βλέπει ή κατασκευάζει εχθρούς, αλλά αντιπάλους που σέβεται, στο πλαίσιο μιας πολιτισμένης κομματικής και πολιτικής αντιπαράθεσης.
