«Κοιτάζοντας στο μέλλον, να διαμορφώσουμε τολμηρά το νέο σχέδιο της επόμενης εικοσαετίας. Αυτή είναι η καλύτερη τιμή στην ίδρυση και πορεία του ΠΑΣΟΚ»
Δήλωση της Βουλευτού ΚΙΝΑΛ Νάντιας Γιαννακοπούλου για την επέτειο της 3ης Σεπτέμβρη.
Πέρασαν σαράντα έξι ολόκληρα χρόνια, σχεδόν μισός αιώνας, από τη μέρα που ο Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε στην δημοσιότητα τη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη, ιδρύοντας ένα νέο, ριζοσπαστικό, σολιαλιστικό κίνημα, το ΠΑΣΟΚ που έμελλε να συγκλονίσει την Ελλάδα, να ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς και να βάλει ανεξίτηλα την σφραγίδα του στην πορεία της χώρας μεταπολιτευτικά. Ήταν μια ιστορική επιλογή που εμπεριείχε αποφασιστικότητα, τόλμη, αλλά και ρίσκο. Όλοι ήξεραν ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου θα μπορούσε να γίνει, αυτοδίκαια, ο ηγέτης της Ένωσης Κέντρου. Επέλεξε όμως να ιδρύσει ένα νέο κίνημα, λαμβάνοντας μια ιστορική ευθύνη και πρωτοβουλία: Να αλλάξει τη φυσιογνωμία του Προοδευτικού χώρου, να αλλάξει την Ελλάδα. Αυτό και κατάφερε.
Η απόφαση αυτή του μεγάλου ηγέτη, δεν ήταν απλά μία σωστή, ιστορική και πολιτική επιλογή. Ήταν μια απόφαση που εναρμονιζόταν με το ρολόϊ της ιστορίας, που ανταποκρινόταν στα προτάγματα της εποχής, στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Γι’ αυτό, η Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη δεν είναι ένα δογματικό κείμενο, ένα Ευαγγέλιο , που έχει αξία να δεις και να αναλύσεις κάθε λέξη, κάθε φράση, αλλά να εστιάσεις στο Μήνυμα: Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση, Δημοκρατική Διαδικασία, δηλαδή Πατριωτισμός, Κοινωνική Ευαισθησία, ίσες ευκαιρίες σε όλους τους Έλληνες, βηματισμός με το βλέμμα στο μέλλον, υπέρβαση των παθογενειών του παρελθόντος, Μεταρρυθμίσεις, Δημοκρατία, Λαϊκή συμμετοχή και ανανέωση.
Με αυτό το μήνυμα ως σημαία το ΠΑΣΟΚ, το άγουρο Κίνημα του 1974,
Λειτούργησε ως ο πόλος ένωσης όλων των μη προνομιούχων Ελλήνων, ως κοινό σημείο αναφοράς της γενιάς της Εθνικής αντίστασης, των Λαμπράκηδων, της αντιδικτατορικής δράσης, πρώην Κεντρώων και αριστερών πολιτών, νέων και μεγαλύτερων, πείθοντας μέσα σε επτά χρόνια ότι είναι το Κίνημα της ελπίδας, της ανανέωσης, της αλλαγής.
Πέρασαν σαράντα έξι χρόνια και το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε τον τόπο σχεδόν τα μισά από αυτά.
Παρακαταθήκη του είναι η παγίωση των δημοκρατικών θεσμών και των μεγάλων αλλαγών, η δημιουργία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, η ισότητα και η ενότητα των Ελλήνων, ο πατριωτισμός με τη σωστή του διάσταση για όλους, η ενίσχυση του ρόλου της Αυτοδιοίκησης με Αποκέντρωση, το ΕΣΥ, τα ΚΑΠΗ, το ΑΣΕΠ, η ένταξη της χώρας αλλά και της Κύπρου στην ΟΝΕ, μεγάλα και μικρά έργα, που αναμόρφωσαν την χώρα και τόσα άλλα.
Κάθε πολίτης που βλέπει, που μελετά αυτό το έργο των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και που πιστεύει τις αξίες του, δεν μπορεί, παρά να αισθάνεται περήφανος για τις αξίες του και δεν μπορεί παρά να θέλει να αναγεννηθεί και να πρωταγωνιστήσει αυτός ο χώρος στο πολιτικό σύστημα, εναντιούμενος στα συμφέροντα και τις προσπάθειες εκείνων που προσπαθούν να τον διαλύσουν και να τον αλώσουν.
Σήμερα παρά ποτέ, η αυτόνομη πορεία του Κινήματος Αλλαγής και του ΠΑΣΟΚ στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, δεν αποτελεί μόνο εγγύηση σταθερότητας της χώρας αλλά και ελπίδα για τις μελλοντικές γενιές. Το μόνο που χρειάζεται είναι η πίστη στις διαχρονικές αρχές και αξίες της 3ης Σεπτέμβρη, προσαρμοσμένες στις σημερινές πραγματικές ανάγκες της Κοινωνίας και του Λαού μας, η ενότητα του χώρου, η διαρκής πορεία και προσπάθεια των στελεχών και των μελών του στον καθαρό διάλογο με την κοινωνία.