Άρθρο του Γιώργου Μπουλμπασάκου, μέλους Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής, στην «Εφημερίδα των Συντακτών»

«Η επιτυχής διαχείριση της’’ κρίσης του Έβρου’’ και της πανδημίας αύξησε την επιρροή της κυβέρνησης και βελτίωσε την προσωπική εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η διαφαινόμενη σωστή αντιμετώπιση της Ε.Ε, στην οικονομική κρίση και τα ποσά που θα λάβει η χώρα πιστώνονται στα θετικά της κυβέρνησης ,παρ’ότι εδώ το πρώτο λόγο τον είχαν οι μεγάλοι παίκτες.

Είναι  γεγονότα πού λίγοι θα τα αρνηθούν.

Γεγονότα είναι όμως, και τα λάθη ,οι αστοχίες και οι σκληρές πολιτικές  ενέργειες της Ν.Δ πού ξεχάστηκαν και  αποσιωπήθηκαν το προηγούμενο διάστημα.

Ας θυμηθούμε μερικά

-το αχρείαστο Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής που αίφνης γίνεται απαραίτητο,

-υπουργοί, διοικητές νοσοκομείων,στελέχη της κυβέρνησης με μόνο κριτήριο αξιολογικό τα κομματικά και τα πελατειακά ένσημα,

-τα Voucher της ντροπής

το άρθρο 9 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που απεσύρθει όταν ξεσηκώθηκαν οι πάντες,

-Το αυταρχικό πρόσωπο της αστυνομικής αυθαιρεσίας στις πλατείες του συνωστισμού –επιλεκτικά-και στην δίκαιη διαμαρτυρία των κατοίκων των νησιών ενάντια στις δομές των μεταναστών και προσφύγων.Εκ των υστέρων αναγνωρίσθηκε απο την κυβέρνηση ότι οι επιλογές ήταν προβληματικές.

Αυτά είναι ορισμένα ,τον καιρό που μας έλεγαν ότι είχαν σχέδιο και προγραμματισμό.

Στο επόμενο διάστημα θα δοκιμασθούν οι κυβερνητικές  πολιτικές στο οικονομικό πεδίο.

Εκεί δεν χωρούν μεταμφιέσεις σοσιαλδημοκρατικές που επιχειρήθηκαν για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας όταν ο Φρίντμαν μεταμορφώνεται σε Κέυνς.

Εκεί η βαρβαρότητα για τους πολλούς και η κανονικότητα για τους λίγους θα ρίξει τις μάσκες και η απόπειρα ‘’εισπήδησης’’ στα κεντροαριστερά ακροατήρια θα αποδειχθεί μπούμερανγκ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας  επιχειρεί και αυτός  να ταυτισθεί με τα μεσαία στρώματα.Κακός συμβολισμός όμως το Ζάππειο.

Μπορεί πολλοί πολιτικοί αναλυτές να θεωρούν ότι εμπεδώνεται στον χώρο της Κεντροαριστεράς, αλλά υπάρχουν συγκεκριμένες αδυναμίες που θολώνουν το στίγμα του.

Το πολιτικό του προσωπικό έχει αγκυλώσεις και ‘’πατρογονική’ σκουριά.Εκ των πραγμάτων καλείται να συνθέσει αντίρροπες τάσεις.

Αυτοϋπονομεύεται όταν με ευκολία ο μη θεσμικός τρόπος και ο διχαστικός λόγος κυριαρχεί στην εκφορά του πολιτικού του σχεδίου.

Ο Καρτερός,ο Πολάκης και ο Βαξεβάνης με τις πληθωρικές τους παρεμβάσεις καταπίνουν όχι μόνο έναν Ξανθό αλλά πολλούς περισσότερους.

Όταν ερχόμαστε στην ουσία της πολιτικής εκεί υπάρχει η καχυποψία των μεσαίων στρωμάτων που με την κυβερνητική του πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ κατά δική του ομολογία επιβάρυνε.

Η υπερφορολόγηση ,η συρίκνωση των δημόσιων επενδύσεων και η πολιτική των υπερπλεονασμάτων  θα είναι εκεί για να θυμίζουν ποιός πλήρωσε το μάρμαρο τον καιρό της πρώτης φοράς αριστεράς.

Το Κίνημα Αλλαγής μέσα απο συνδιασκέψεις, συνέδρια, αλλά κυρίως με την πολιτική του πρακτική ανέδειξε το σοσιαλδημοκρατικό του πρόσωπο με αυτονομία πολιτικής και σαφή ιδεολογική ταυτότητα.

Αρνείται να αποτελέσει συμπληρωματική δύναμη και τον βολικό εταίρο για Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ.

Όλο αυτό το τελευταίο χρονικό διάστημα διεκδίκησε να έχει ουσιαστικό και πρωτεύοντα λόγο στις εξελίξεις,και τα κατάφερε.

Δεν φοβήθηκε να πεί ναί όταν έπρεπε.

Κατέθεσε πλήθος προτάσεων,κοστολογημένων και εφικτών.

Πάντοτε με την απαραίτητη συνεργασία των ειδικών και έπειτα από  κοινωνική διαβούλευση.

Πρώτο μίλησε για την επόμενη μέρακαι τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία.

Ήταν και θα είναι απέναντι σε πολιτικές που παραβιάζουν ανθρώπινα δικαιώματα και απειλούν κατακτήσεις εργαζομένων.

Στα φλερτ και στις επιθέσεις φιλίας της Ν.Δ και του ΣΥΡΙΖΑ απαντάμε με τις μεγάλες συμφωνίες του Κινήματος Αλλαγής με την κοινωνία.

Απαντάμε με το Κοινωνικό Συμβόλαιο της Νέας Αλλαγής».