Συνέντευξη Παναγιώτη Βλάχου, Γραμματέα Επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής, στον Άγγελο Γαβρή και το “Τhe Socialist”:

Την τελευταία φορά που κάναμε συνέντευξη στο “Τhe Socialist” μιλούσαμε μαζί με διαφορετική ιδιότητα στο Κίνημα Αλλαγής Κύριε Βλάχο, τώρα, με την αρμοδιότητα του Γραμματέα Επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής. Με την Ελλάδα και τον Κόσμο να βιώνει εκ διαμέτρου διαφορετικές καταστάσεις, είναι η Σοσιαλδημοκρατία η “σανίδα σωτηρίας” για την κοινωνία και την οικονομία;

Σήμερα όλοι δηλώνουν σοσιαλδημοκράτες, αφού η κληρονομιά των χρυσών μεταπολεμικών χρόνων έγινε “κοινή διάλεκτος”, ακόμη και στην Κεντροδεξιά. Δεν είμαι όμως καθόλου βέβαιος ότι η σημερινή σοσιαλδημοκρατία – στις διάφορες παραλλαγές της – θα μπει στο βάθρο της δικαίωσης χωρίς η ίδια να κάνει κάτι. Χώρος υπάρχει, μόνο αν καταλάβουμε ότι δεν αρκεί να εξανθρωπίζεις τον καπιταλισμό ή την παγκοσμιοποίηση μόνο μέσω της φορολόγησης και της αναδιανομής σε κοινωνίες που γερνάνε.  Αλλά πιο φιλόδοξα, όταν προτείνεις έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και συμβίωσης, που βλέπει στο περιβάλλον, τα δημόσια αγαθά, την κοινωνική κινητικότητα, το άνοιγμα της γνώσης, τη δημοκρατική συμμετοχή διαρκώς νέες ευκαιρίες για πλούτο, ευημερία, κοινωνική συνεργασία και απελευθέρωση. Για να τις δημιουργείς, θέλει διαρκή προσπάθεια και θεσμική φαντασία, τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο εθνικό τερέν. 

Bγαίνοντας δειλά-δειλά απο την καραντίνα λόγω κορονοϊού, φαίνονται όλο και περισσότερο οι αδυναμίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πρόσφατα χαρακτηρίσατε την τακτική της κυβέρνησης ως “βλέποντας και κάνοντας”. Θεωρείτε πως η Κοινωνία και η Οικονομία θα ανακάμψουν με τέτοιου είδους πολιτικές;

Βρισκόμαστε σε μια “νέα ιδιαιτερότητα”, όπως άκουσα πρόσφατα από έναν ειδικό της κοινωνικής έρευνας, που απαιτεί μεγαλύτερη συλλογικότητα, κατανόηση και ανταμοιβή στην προσπάθεια που έκαναν οι πολίτες. Βέβαια, η Κυβέρνηση και οι δορυφόροι της παπαγαλίζουν το συντηρητικό αφήγημα της “κανονικότητας” που βασίζεται στο νόμος και τάξη, στην επανίδρυση του γαλάζιου κράτους, σε μαζική προπαγάνδα, ξεχείλωμα της εργασίας, δωράκια σε φίλους του συστήματος. Ανακοινώνουν διαρκώς μέτρα αλλά δημιουργούν σύγχυση και ανασφάλεια, αφού τα περισσότερα έρχονται αργά και αποσπασματικά. Ενώ είναι μονόδρομος να βάλουμε μπροστά την προστασία της εργασίας, ώστε να ανταμείψουμε όσους μας προστατεύουν, να μείνει ζωντανή η κατανάλωση και τα δημόσια έσοδα, βλέπουμε ότι η κυβέρνηση την έχει βάλει ήδη στο στόχαστρο, θέλοντας να κάνει την ευελιξία κανόνα. Έτσι θα οδηγηθούμε ξανά στα λάθη των μνημονιακών χρόνων που δόθηκαν μεν χρήματα και δάνεια σε επιχειρήσεις, αλλά με λάθος τρόπο και χωρίς πρόνοια να συγκρατηθεί η ανεργία και η ύφεση. Αυτή η λογική θα φέρει νέα λιτότητα και οργή σε μια κοινωνία που κουβαλά ήδη 10 χρόνια θυσιών στο πορτοφόλι της. 

Το Κίνημα Αλλαγής έχει δώσει “μάχη” για να παράξει πολιτικές προτάσεις ουσίας ακόμα και μέσα σε καιρό κρίσης, ενεργοποίησε σύγχρονες τεχνολογίες και έδωσε το έναυσμα για το αύριο της πολιτικής επικοινωνίας, αυτό ωστόσο δεν φέρνει τα ανάλογα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, γιατί πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό κύριε Βλάχο;

Δεν ζούμε σε κανονικούς καιρούς για να βγάζουμε εύκολα πολιτικά συμπεράσματα. Είμαστε στην καρδιά μιας κρίσης που φέρνει φόβο, ανασφάλεια και σκεπτικισμό για την επόμενη μέρα, άρα ας κρατάμε μικρό καλάθι για το τι συμβαίνει σήμερα και τι μπορεί να έρθει τους επόμενους μήνες. Δεύτερον, είχαμε εθνικές εκλογές μόλις πριν 10 μήνες και οι συσχετισμοί δεν μπορούν να ανατραπούν δραματικά. Τρίτον, οι δημοσκοπήσεις είναι πράγματι ένα χρήσιμο εργαλείο ανάλυσης, αλλά μπορούν να χρησιμεύουν και ως εργαλείο προπαγάνδας, ιδιαίτερα όταν παράγονται πολλές σε μικρό χρονικό διάστημα. Όπως και να χει, η προσπάθεια να πείσουμε για τις θέσεις μας είναι ένας μαραθώνιος μέσα σε αντίξοες συνθήκες, λαμβάνουμε τα μηνύματα και εργαζόμαστε σκληρά. 

ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ έχουν εξαπολύσει “λυτούς και δεμένους” βγάζοντας δημοσιεύματα που είτε μιλάνε για μεταγραφές στην ανασχηματισμένη κυβέρνηση Μητσοτάκη είτε μιλάνε για συμπόρευση με το ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα σε συμπληγάδες, το Κίνημα Αλλαγής θα αντέξει;

Κάθε φορά που αρθρώνουμε αυτόνομο, προοδευτικό πολιτικό λόγο βλέπουμε τη μεταγραφολογία να φουντώνει και τα φλερτ να ξαναζωντανεύουν. Στα δεξιά μας διεξάγεται μια εσωτερική κόντρα για να αξιοποιηθούν σε ενδεχόμενο ανασχηματισμό στελέχη και από άλλες πτέρυγες της ΝΔ. Οι φυλές της Δεξιάς πιστεύουν ότι δημιουργώντας σενάρια με δικά μας στελέχη, αυξάνουν τις πιθανότητες να υπουργοποιηθούν οι ίδιες . Στα αριστερά μας, η εσωτερική Βαβέλ στο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί τον κ. Τσίπρα σε προσχηματικά φλερτ με τον χώρο μας, για να αποφύγει τη συζήτηση για τα εσωκομματικά του. Κατανοητά αυτά, γι’ αυτό και δεν πρέπει να “τσιμπάμε”, αλλά να συνεχίσουμε δυναμικά μπροστά εξειδικεύοντας τις θέσεις μας, εκσυγχρονίζοντας τη λειτουργία μας και οργανώνοντας το κόμμα μας σε βάθος.

Και εσείς και άλλα στελέχη, αναφερθήκατε σε απόπειρα αντιγραφής του προγράμματός σας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα χθες η κ. Γεννηματά προανήγγειλε την θετική ψήφο του Κινήματος για την επέκταση του κατηγορητηρίου εις βάρος του κ. Παπαγγελόπουλου. Μήπως από την αντιδεξιά ρητορεία του προηγούμενου διαστήματος περάσατε στην “αντιΣΥΡΙΖΑ” όχθη;

Δεν προσδιοριζόμαστε από τα “αντί”, αλλά από τα θέλω μας, τα αιτήματά μας. Η Κεντροαριστερά δεν έζησε ποτέ στη σκια ενός άλλου και όταν έγινε ουρά του, το πλήρωσε. Άρα η πολιτική και προγραμματική μας αυτονομία είναι όρος και επιβίωσης και ανάκαμψης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνουμε κριτική ή δεν επισημαίνουμε τα κακώς κείμενα. Η υπόθεση NOVARTIS, στην οποία αναφέρεστε δείχνει το βάθος και τη διαστροφή ενός παράλληλου συστήματος εξουσίας που στήθηκε μέσα στη Δικαιοσύνη για να καταστρέψει πολιτικούς αντιπάλους. Είναι ζήτημα τιμής για το πολιτικό σύστημα να διελευκανθεί, να αναδειχθούν οι ανίεροι δεσμοί δεξιάς και αριστεράς στο βαθύ κράτος που προσπάθησαν να χτίσουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στο πέρασμά τους από την εξουσία. 

Με αφορμή την αναφορά στην εισήγηση του Κ.Κεγκερογλου στην ολομέλεια της Βουλής, θα ήθελα ένα δικό σας σχόλιο για τα “περί απόπειρας πολιτικής εξόντωσης του ΠΑΣΟΚ από το “αντιμνημονιακό μπλοκ” και τους “γενίτσαρους” που μεταπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ και πρόδωσαν την Δημοκρατική παράταξη που έβαλε πλάτη για να σωθεί η Ελλάδα…”

Δεν βλέπω εχθρούς, αλλά αντιπάλους στην πολιτική. Ο καθένας έχει το δικαίωμα της επιλογής και κρίνεται από τους πολίτες και τη συνείδησή του. Φαίνεται όμως ότι το κυνήγι της καρέκλας πολλές φορές υπερβαίνει συνειδήσεις, ιστορικές διαδρομές, πεποιθήσεις. Είναι πολλοί αυτοί γύρω μας, που αυτομόλησαν και προς τα Δεξιά και προς τα Αριστερά που μας δείχνουν ότι η συνέπεια τελικά είναι μια πολύ σπάνια αρετή και όσοι την διαθέτουν πρέπει να νιώθουν διπλά περήφανοι. Ιδιαίτερα όταν βλέπουν πρώην συντρόφους τους να θέλουν να διαλύσουν τον πολιτικό χώρο που τους ανέδειξε.

Πρόσφατα μίλησες για αντιγραφή του προγράμματος του Κινήματος Αλλαγής από τον ΣΥΡΙΖΑ. Λίγες μέρες αργότερα η κ.Παπανάτσιου-αναπληρωτρια τομεάρχης οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ- σε συνέντευξη, όχι μόνο επανέλαβε το “όρθια κοινωνία” και “νέο κοινωνικό συμβόλαιο”-λεξεις κλειδιά στο πρόγραμμα του ΚΙΝΑΛ- μα χαρακτήρισε την πολιτική της ΝΔ “βλέποντας και κάνοντας”, τίτλο δικής σας τοποθέτησης 4 μέρες πριν… Τι έχετε να πείτε για αυτό κύριε Βλάχο;

“Καλώς τα παιδιά”, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά. Αφού συμφωνούν, να τις ψηφίσουν κι όταν τις φέρουμε στη Βουλή.