Το 1994 αποτέλεσε ένα έτος ορόσημο για τον Ανδρέα Παπανδρέου και την διαμόρφωση ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος, σε ένα εθνικό θέμα το οποίο όχι απλά βρέθηκε σε κομβικό σημείο, όχι απλά έφερε σε θέση αδυναμίας και μη συνεννόησης τις πολιτικές δυνάμεις κατά την τριετία 91-93 που κορυφώθηκε η διπλωματική κρίση αλλά και παρουσίασε ταυτόχρονα πολλά κενά στην ορθή διαχείριση της εξωτερικής διπλωματιας και των εργαλείων της. Έτσι το ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικης Δημοκρατίας της Μακεδονίας μαζί με την διεκδίκηση του Ονόματος Μακεδονία και σε συνδυασμό με τις αλυτρωτικες και εθνικαπηλικες διεκδικήσεις των Σκοπίων κορυφωσαν την κρίση στο εσωτερικό της Ελλάδος και διχασαν την Ελληνική κοινωνία.

Με την επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία το 1993, επανήλθε και η ορθή εργαλείο ποίηση της εξωτερικής πολιτικής και διπλωματιας,τοσο όσο έπρεπε η Ελλάδα να δείξει δυναμική αντίδραση απέναντι στους αλυτρωτικους σκοπους και αφηγήματα της Fyrom. Έναν μόλις μήνα πριν το εμπάργκο, ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, θέτει τρεις όρους στην ΠΓΔΜ, με σκοπό τη βελτίωση των διμερών σχέσεων:

  1)Να αλλάξει σημαία
2)Να αλλάξει Σύνταγμα
3) Να διακηρύξει πως τα σύνορα είναι οριστικά.

Η απάντηση των Σκοπίων διά στόματος του προέδρου Κίρο Γκλιγκόροφ ήταν: «Δεν θα αλλάξουμε το όνομα μόνο και μόνο επειδή μας το ζητάει η Ελλάδα».

Μια εβδομάδα μετά από την αναγνώριση του ονόματος ΠΓΔΜ από τις ΗΠΑ, η Ελλάδα αποφασίζει να κηρύξει εμπάργκο. Το εμπάργκο περιελάμβανε την παύση της λειτουργίας του ελληνικού προξενείου στα Σκόπια και τη διακοπή διακίνησης εμπορευμάτων από και προς τη γειτονική χώρα μέσω του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Η ΝΔ και η ΠΟΛΑΝ συμφωνούν με αυτό το μέτρο, ενώ αντίθετοι είναι ΚΚΕ και Συνασπισμός.Πολλές ήταν οι χώρες που εξέφρασαν την ανησυχία τους γι’ αυτήν την κίνηση. Ανάμεσά τους οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Δανία, το Βέλγιο, η Τουρκία και η Βουλγαρία. Η Τουρκία μάλιστα (μαζί της και η Αλβανία) προσέφερε τα λιμάνια της για τη διακίνηση των προιόντων της ΠΓΔΜ.

Το εμπάργκο και οι τεταμένες σχέσεις λύθηκαν προσωρινά τον Σεπτέμβριο του 1995. Στις 13 Σεπτεμβρίου, Ελλάδα και ΠΓΔΜ υπέγραψαν μια ενδιάμεση συμφωνία. Η Ελλάδα αναγνώρισε τα Σκόπια με το όνομα ΠΓΔΜ και εκείνη με τη σειρά της εγκατέλειψε τον ήλιο της Βεργίνας ως εθνικό σύμβολο. Τα υπάρχοντα σύνορα θα επρέπε να παραμείνουν τα ίδια, με τις δυο χώρες να δεσμεύονται πως θα τα σεβαστούν.

Οι 19 μήνες του εμπάργκο κόστισαν στην ΠΓΔΜ περίπου 1,5 δισ. δολάρια, με πολλά εργοστάσια να κλείνουν λόγω των προβλημάτων ανεφοδιασμού από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Ακόμα και οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ συνεχίζουν να παραδέχονται πως η χώρα δεν μπορεί να αναπνεύσει οικονομικά χωρίς την Ελλάδα.