Με αυτό τον τρόπο ξεκίνησε την τοποθέτηση του στην συνεδρίαση της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου της ΔΗΣΥ, ο Nίκος Σαλαγιάννης, συνεχίζοντας ως εξής:
“Δε συμφωνώ. Το θεωρώ πρωτεύον και κρίσιμο ζήτημα.
Συνεπώς, θα θέσω στον πυρήνα της δικής μου τοποθέτησης ακριβώς αυτό: τη διαδικασία.
Σ´ αυτούς τους καιρούς της αμφιβολίας, της καχυποψίας, της έλλειψης εμπιστοσύνης και της απουσίας δεσμών συνάφειας και συνοχής, το πρώτο μέλημα μας πρέπει να είναι η συμφωνία σε καθαρές και διαφανείς διαδικασίες, με αρχές στέρεες και κανόνες ξεκάθαρους.
Η διαδικασία, έτσι, γίνεται το στέρεο έδαφος, το θεμέλιο, που πάνω του θα στηριχθούν όλα τα άλλα : οι ιδεολογικές, πολιτικές και προγραμματικές συμφωνίες και οι οργανωτικές μας δομές και λειτουργίες.
Εξάλλου διαδικασία με αρχές και κανόνες που τηρούνται απ´ όλους ,προβάλλει πρότυπα , καλλιεργεί αντιλήψεις, δημιουργεί κουλτούρα, λειτουργεί δηλαδή παιδευτικά.
Μ´ αυτόν τον τρόπο θα πείσουμε όσους έχουν αμφιβολίες, αλλά και θα άρουμε τα προσχήματα, σε όσους χρησιμοποιούν τη διαδικασία ως επιχείρημα για την άρνηση της συμμετοχής τους στο εγχείρημα.
Λοιπόν, είναι αλήθεια:
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι , αλλά θέλουμε να συμπορευτούμε.
Δε συμφωνούμε σε όλα, αλλά θέλουμε να πάμε όλοι μαζί.
Έχουμε ενδεχομένως κι έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ μας, αλλά θέλουμε να συστρατευτούμε.
Έχει πιθανά ο καθένας και τη φιλοδοξία του, αλλά θέλουμε να προχωρήσουμε ενωμένοι , γιατί κανένας μόνος του δεν έχει τύχη.
Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, πώς πρέπει να προχωρήσουμε άραγε , για να είναι τα βήματα μας στέρεα, αποφασιστικά, συντονισμένα και με τα βήματα πολλών άλλων;
Και κάτι ακόμη, που το αξιολογώ ως εξαιρετικά κρίσιμο : πώς θα διασφαλίσουμε ότι βήματα αυτά δε θα είναι αναστρέψιμα στην πρώτη πιθανή κρίση, στο πρώτο σοβαρό δίλημμα που θα κληθεί η παράταξη να πάρει θέση ή στο πρώτο αποτέλεσμα μιας εκλογικής διαδικασίας που σε κάποιους ενδεχομένως να μην είναι αρεστό;
Για μένα ένας είναι ο δρόμος : η δημοκρατία!
Περισσότερη δημοκρατία, ανοικτότερη δημοκρατία , ουσιαστικότερη δημοκρατία, μαχητικότερη δημοκρατία !
Όχι η προσχηματική δημοκρατία , ούτε η δημοκρατία των κυνικών τακτισμών .
Αλλά η ανοικτή δημοκρατία, των συλλογικών διαδικασιών και συλλογικών αποφάσεων.
Όχι η δημοκρατία των παραλυτικών συμβιβασμών και των απονευρωμένων στρογγυλοποιήσεων .
Αλλά η δημοκρατία των προωθητικών συνθέσεων ή των δημιουργικών διαφωνιών, δηλαδή των πλειοψηφιών και μειοψηφιών ,όταν δε μπορεί να γίνουν συνθέσεις.
Σ´ αυτή τη δημοκρατία ισχύει μια βασική αρχή : σεβόμαστε και δεν ενοχοποιούμε τη μειοψηφία , αλλά υλοποιούμε όλοι μαζί την πλειοψηφούσα άποψη.
Η τήρηση αυτής της αρχής είναι το κλειδί της αποτελεσματικότητας των συλλογικών δημοκρατικών διαδικασιών, αλλιώς η δημοκρατία είναι από χέρι αποδυναμωμένη στις διαδικασίες της παράταξης.
Όμως αυτή η δημοκρατία είναι η δημοκρατία που θεμελιώνεται πάνω στην ευθύνη.
Είναι η δημοκρατία της ευθύνης – της ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, απέναντι στη χώρα και απέναντι στην ίδια την παράταξη.
Και η ευθύνη αυτή θεμελιώνεται πάνω στο ηθικό έρεισμα των προσώπων.
Αυτή η δημοκρατία είναι ζητούμενο σήμερα.
Κατά τη γνώμη μου , αυτό που πρέπει να συναποφασίσουμε και να εγγυηθούμε είναι, ότι θα προχωρήσουμε μ´ αυτές τις αρχές κι αυτούς τους κανόνες , που όλοι μαζί κι ο καθένας από μας ξεχωριστά θα τους υπερασπιστεί. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Έτσι μόνο μπορεί να γεννηθεί η εμπιστοσύνη και να δημιουργηθούν δυνάμεις συνοχής και συνάφειας
Μ´ αυτόν τον τρόπο θα είμαστε πραγματικά ανοικτοί προς όλους και σε όλες τις απόψεις και τις ιδέες
Μόνο έτσι θα είναι και το οικοδόμημα που χτίζουμε πιο εύκαμπτο και γι αυτό πιο στέρεο, όταν χρειαστεί να αντιμετωπίσει κρίσιμα διλήμματα και δύσκολες αποφάσεις
Φίλες και φίλοι,
Εγώ είμαι ΠΑΣΟΚ.
Το δικό μου ΠΑΣΟΚ, έτσι δηλαδή, όπως καταστάλαξε μέσα μου, με τα βιώματα της ιστορικής του διαδρομής με τη μεγάλη προσφορά και τα λάθη του –και είναι τα λάθη κυρίως που μας διδάσκουν –ήταν πάντα συντονισμένο με τις εξελίξεις της κάθε εποχής και τις νέες συνθήκες που δημιουργούνταν . Γι αυτό και μπόρεσε να πρωταγωνιστήσει ιδεολογικά και πολιτικά για δεκαετίες, με την ψήφο τριών- τεσσάρων εκατομμυρίων πολιτών κάθε φορά.
Έτσι και τώρα: πρωτοστατεί, ως σημείο αναφοράς, στην αναγέννηση της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης.
Μιας παράταξης που θα δώσει χώρο στις γενιές τις νεότερες απ´ τη δική μου , στις νέες γενιές, στα παιδιά μου, στα παιδιά μας, στους νέους ανθρώπους, να παλέψουν για τη δική τους ζωή , για τα δικά τους προβλήματα, για τις δικές τους ελπίδες , για τα δικά τους όνειρα.
Αυτή πρέπει να είναι τώρα και η μεγάλη προσφορά της δικής μου γενιάς, στην παράταξη μας.
Πιστεύω, ότι μέσα απ´ αυτή την παράταξη θα μπορέσουν ,καλύτερα και αποτελεσματικότερα, να διεκδικήσουν, να κερδίσουν και να υπερασπιστούν την πιο μεγάλη κατά τη γνώμη μου αξία– την αξία που περιέχει όλες τις άλλες αξίες: την αξιοπρέπεια τη δική τους, την αξιοπρέπεια των άλλων, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.”