Η εργασιακή εκμετάλλευση στη χώρα μας έχει λάβει μια νέα, επικίνδυνη μορφή, με εργοδότες να καταφεύγουν σε μεθοδεύσεις που παρακάμπτουν τις διατάξεις προστασίας των εργαζομένων. Ένα από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα που παρατηρείται σε όλη την επικράτεια είναι η εικονική παραχώρηση ποσοστού άνω του 0,5% των επιχειρήσεων στους εργαζομένους, με στόχο την αποφυγή της υποχρέωσης τήρησης της ψηφιακής κάρτας εργασίας.
Η συγκεκριμένη πρακτική, που βασίζεται σε «παραθυράκια» της ισχύουσας νομοθεσίας, επιτρέπει στους εργοδότες να καταγράφουν τους εργαζομένους τους ως δήθεν «μετόχους» ή «εταίρους», απαλλάσσοντάς τους από την ανάγκη να τηρούν την ψηφιακή κάρτα εργασίας.
Με μια απλή δήλωση στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, οι εργοδότες επιτυγχάνουν την πλήρη απορρύθμιση της εργασιακής σχέσης, μεταφέροντας τους εργαζόμενους από το καθεστώς της εξαρτημένης εργασίας στο καθεστώς του μη μισθωτού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλισή τους και τα δικαιώματά τους. Οι συνέπειες αυτής της πρακτικής είναι δραματικές: οι εργαζόμενοι δεν καταγράφονται ως μισθωτοί και χάνουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε βασικά δικαιώματα, όπως άδειες, υπερωρίες, προστασία από απόλυση και επιδόματα ανεργίας. Επιπλέον, κατατάσσονται ως μη μισθωτοί και ασφαλίζονται στον ΕΦΚΑ ως ελεύθεροι επαγγελματίες, επιβαρύνοντάς τους με αυξημένες εισφορές και στερώντας τους βασικές παροχές κοινωνικής ασφάλισης.
Πολλοί εργαζόμενοι υποκύπτουν στις πιέσεις και τις απειλές των εργοδοτών, υπό τον φόβο της απόλυσης ή της δυσμενούς μεταχείρισης, ενώ εργοδότες επιχειρούν να τους δελεάσουν λέγοντας ότι θα μπορούν να λαμβάνουν επιδόματα ανεργίας και άλλα κοινωνικά βοηθήματα, δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση κέρδους που μακροπρόθεσμα καταλήγει εις βάρος τους.
Το πρόβλημα αυτό δεν είναι τυχαίο, αλλά αποτελεί αποτέλεσμα μιας σειράς υπουργικών αποφάσεων που άφησαν ανοιχτές κερκόπορτες για τέτοιες πρακτικές. Η αρχική ρύθμιση που εισήγαγε την εξαίρεση από την ψηφιακή κάρτα εργασίας για όσους κατέχουν άνω του 0,5% των δικαιωμάτων ψήφου στην επιχείρηση, έχει πλέον μετατραπεί σε όχημα καταστρατήγησης των εργασιακών νόμων. Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη να αποτρέψει αυτές τις παραβιάσεις, όμως αντί να κλείνει τις νομικές τρύπες, φαίνεται να διευκολύνει τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Οι εργαζόμενοι αφήνονται εκτεθειμένοι, ενώ η πολιτεία επιδεικνύει προκλητική αδιαφορία απέναντι σε αυτή τη μορφή εργασιακής καταστρατήγησης.
Η κοινωνία δεν μπορεί να μένει σιωπηλή απέναντι σε τέτοιες αθέμιτες πρακτικές. Απαιτούμε από την κυβέρνηση και τις αρμόδιες αρχές να καταργήσουν άμεσα το νομικό παραθυράκι που επιτρέπει την εξαίρεση από την ψηφιακή κάρτα εργασίας με εικονική μετοχοποίηση, να ενισχύσουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, επιβάλλοντας αυστηρές κυρώσεις σε εργοδότες που εφαρμόζουν τέτοιες πρακτικές, να προστατεύσουν τους εργαζομένους που καταγγέλλουν αυτές τις παραβιάσεις, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα υποστούν αντίποινα και να αποκαταστήσουν την εργασιακή αξιοπρέπεια, διασφαλίζοντας τη δίκαιη μεταχείριση όλων των εργαζομένων. Η εργασιακή εκμετάλλευση δεν μπορεί να αποτελεί τον κανόνα.
Η μάχη για τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι μάχη για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας και σεβασμού. Δεν θα επιτρέψουμε να μετατραπούν οι εργαζόμενοι σε «μετόχους-φαντάσματα» προς όφελος της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Η ώρα για δράση είναι τώρα!
