Η απόφαση της Κυβέρνησης να επιτρέπει στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς να αποκλείουν την επιβίβαση σε ανάπηρους συμπολίτες μας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το δικαίωμα, που έχει κάθε πολίτης στην μετακίνηση χωρίς άμεση ή έμμεση διάκριση.

Είναι προφανές, πως η σωματική ακεραιότητα των ατόμων με αναπηρία, όπως και κάθε επιβάτη, δεν θα πρέπει να μπαίνει σε κίνδυνο κατά τη μετακίνησή τους. Αυτό όμως δεν πρέπει να γίνεται μέσω του «κατ’ εξαίρεση» αποκλεισμού τους από τα μέσα μεταφοράς, αλλά μέσω της μετατροπής του συνόλου των μέσων μεταφοράς σε πλήρως προσβάσιμα προς όλους.

Η Κυβέρνηση του επιτελικού κράτους, είχε όλους του πόρους ( π.χ. Ταμείο Ανάκαμψης )  και τον απαραίτητο χρόνο να θεσπίσει ένα αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο για την προσαρμογή της προσβασιμότητας όλων των συμπολιτών μας. Αντιθέτως, με την απόφαση αυτή διαιωνίζει τη μη συμμόρφωση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς με τις διεθνείς απαιτήσεις, εις βάρος των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία.

Είναι αυτονόητο, πως οφείλουμε ως χώρα να εναρμονιζόμαστε με Ευρωπαϊκές Οδηγίες,  οφείλουμε όμως παράλληλα να εναρμονίσουμε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς με τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι να απαιτούμε από την κοινωνία να προσαρμοστεί σε αναχρονιστικές απαιτήσεις.