Τις προεκτάσεις της ενεργειακής κρίσης στην κοινωνία, την οικονομία και τις διεθνείς σχέσεις, καθώς και τις προτεραιότητες για την πράσινη μετάβαση, ανέδειξε ο Φραγκίσκος Παρασύρης, Βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και Υπεύθυνος του Κοινοβουλευτικού Τομέα Ενέργειας, ο οποίος ήταν κεντρικός ομιλητής στο «27^ο Ετήσιο Εθνικό Συνέδριο Ενέργεια και Ανάπτυξη», που διοργανώθηκε στην Αθήνα από Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Στο πάνελ των ομιλητών συμμετείχαν, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οι Πρόεδροι της ΡΑΑΕΥ και ΔΕΠΕΕΠ, καθηγητές και ερευνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, εκπρόσωποι εταιρειών από το χώρο της ενέργειας κ.α.

Κατά την εισαγωγική του ομιλία ο Φραγκίσκος Παρασύρης επεσήμανε: «Ο κόσμος δεν έχει γίνει ποτέ μάρτυρας μιας τόσο μεγάλης ενεργειακής κρίσης όσον αφορά το βάθος της πολυπλοκότητάς της, δήλωνε πριν 1,5 χρόνο από το Σίδνεϋ ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας. Γιατί μπορεί, κυρίες και κύριοι, η ενεργειακή κρίση να ξεκίνησε πριν ακόμα από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά η συνέχιση του πολέμου και το ξέσπασμα ενός άλλου, στη Μέση Ανατολή, εγκυμονεί κινδύνους για το διεθνές ενεργειακό σύστημα και την παγκόσμια οικονομία, με προφανείς κοινωνικές συνέπειες. […] Ανατρέχοντας στη δεκαετία του ’70 οι πετρελαϊκές κρίσεις, οδήγησαν στην επέκταση του πυρηνικού στόλου. Κατ΄ αντιστοιχία η τρέχουσα ενεργειακή κρίση, μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης για την ταχύτερη υιοθέτηση κυβερνητικών πολιτικών που επιταχύνουν την ενεργειακή μετάβαση».

Κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο ρόλο και της θέση του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, ο Φραγκίσκος Παρασύρης υπογράμμισε πως: «Για το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, η ανανέωση και η εξέλιξη του παραγωγικού μας υποβάθρου θα κριθεί σε 3 δυναμικούς και καθοριστικούς για την πορεία της χώρας άξονες. Την εξέλιξη του δημογραφικού, την ικανότητά μας να αφομοιώσουμε τις συνθήκες της ψηφιακής εποχής και την προσαρμοστικότητά μας στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής. Σε ότι αφορά την πρόκληση της ενεργειακής μετάβασης, ως πολιτικός χώρος, διαβεβαιώνουμε όλους τους θεσμικούς και κοινωνικούς φορείς, ότι βρισκόμαστε εδώ για να συνεισφέρουμε στην πορεία για να ανάψει η Ελλάδα πράσινο. Η έννοια, άλλωστε, της πράσινης ανάπτυξης, έχει αγκαλιαστεί από το δικό μας πολιτικό φορέα, αρκετά χρόνια πριν, τότε που η συζήτηση φαινόταν να επικρέμεται από μια αόρατη κλωστή στο δημόσιο διάλογο».

Για το συσχετισμό της ενεργειακής κρίσης με την εξωτερική πολιτική και τις γεωπολιτικές εξελίξεις, αναφέρθηκε στις δραματικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δηλώνοντας πως τη δεδομένη χρονική στιγμή οι διεθνείς συγκυρίες επιβάλλουν επαγρύπνηση και εγρήγορση από την πλευρά της Ελλάδας.

Κατά την ομιλία του ανέδειξε και μια νέα διάσταση για την ενεργειακή πολιτική, σύμφωνα με την οποία το  υδρογόνο πρέπει να μεταβάλει το ενεργειακό μείγμα της χώρας.  «Ένα καθαρό καύσιμο θα κερδίσει το στοίχημα για την γρηγορότερη μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα, όπως αποτυπώνεται στο πακέτο πολιτικής «Fit-for-55» της Ε.Ε. και στην εργαλειοθήκη RePowerEu. Για το ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής η ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης οικονομίας υδρογόνου στην Ελλάδα θα επιφέρει σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη, αφού αφενός θα βελτιώσει τα χρονοδιαγράμματα για την απανθρακοποίηση του ενεργειακού μείγματος και αφετέρου θα συμβάλλει στην απελευθέρωση τμήματος του ενεργειακού χώρου, το οποίο εξακολουθεί να παραμένει ένα κρίσιμο και δομικό πρόβλημα για τη χώρα».

«Η πράσινη μετάβαση, η συνθήκη της εποχής μας γύρω από την ενέργεια, είναι μια πρόκληση για τη χώρα μας, αλλά είναι και μια μεγάλη ευκαιρία. Είτε στη νέα αυτή εποχή θα επιλέξουμε να είμαστε μια απομονωμένη γωνιά την εσχατιά της Ευρώπης με πανάκριβο ρεύμα που θα το επιδοτεί πάντα μια «καλή κυβέρνηση» είτε θα επιλέξουμε να γίνουμε μια χώρα παραγωγός ενέργειας, στην πρωτοπορία της πράσινης οικονομίας, διασυνδεδεμένος κόμβος μεταξύ Μεσογείου, Αφρικής και Ευρώπης για μεταφορά καυσίμων με αγωγούς ρεύματος και καλώδια. Είτε, δηλαδή, θα αξιοποιήσουμε στο έπακρο, τώρα που και η τεχνολογία και οι πολιτικές συνθήκες το επιτρέπουν, την ήλιο, τον άνεμο, τους υδρογονάνθρακες για παραγωγή φθηνής ενέργειας, είτε θα μαραζώσουμε μπροστά σε μια ακόμα ευκαιρία και θα μείνουμε ουραγοί. Και ακόμη περισσότερο είτε θα μείνουμε σε μια οικονομία με διάρθρωση ολιγοπωλιακή, όπου ο αέρας και ήλιος θα ανήκει σε λίγους, είτε θα μετατρέψουμε αυτή την ευνοϊκή συνθήκη σε ευκαιρία για όλους, με αναβαθμισμένο το ρόλο των Ενεργειακών Κοινοτήτων, με καταναλωτές αυτοπαραγωγούς, με ενεργητικούς Δήμους και εταιρείες ύδρευσης, που θα μειώνουν τα κόστη. Μια ευκαιρία, δηλαδή, να μειώσουμε κόστη, αδικίες και τις ανισότητες στη χώρα. Παραμένω αισιόδοξος και ελπίζω σε αυτό ότι θα κάνουμε τη σωστή επιλογή, διότι η πράσινη οικονομία μας υποδεικνύει και μας οδηγεί σε μια δημιουργική αλλαγή παραγωγικού μοντέλου, ώστε η οικονομία της χώρας, να γίνει πιο ανταγωνιστική και παραγωγική, πιο πρωτοπόρα και καινοτόμα, αλλά ταυτόχρονα πιο δίκαιη και συμπεριληπτική. Η πράσινη μετάβαση είναι το πεδίο πάνω στο οποίο μπορούμε να οραματιστούμε, να οργανώσουμε μια νέα Μεγάλη Ιδέα για τη χώρα και τις επόμενες γενιές, για ένα στόχο εθνικό. Να ξανακάνουμε αυτόν τον τόπο, τόπο ευημερίας και δικαιοσύνης, και να ευθυγραμμίσουμε τις δυνάμεις της οργανωμένης πολιτείας, του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας για να τον πετύχουμε», κατέληξε ο Φραγκίσκος Παρασύρης.