Άρθρο της Τόνιας Αντωνίου, Βουλευτή του Νότιου Τομέα της Αθήνας, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ» την Τετάρτη (30/11)
Η λέξη Predator, που σημαίνει «αρπακτικό», ήταν η ονομασία που δόθηκε στο κακόβουλο λογισμικό παρακολουθήσεων από την εταιρεία που το δημιούργησε. Αυτό το «αρπακτικό», το οποίο εξέθρεψε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα γραφεία της ΕΥΠ, δεν είναι όμως και το μοναδικό. Υπάρχει ένα ακόμα, το οποίο επί τρία χρόνια εκτρέφει η ίδια με τις οικονομικές επιλογές της.
Τη στιγμή που ο κ. Σταϊκούρας επαίρεται ότι η χώρα δαπάνησε τη διετία 2020-2021 το μεγαλύτερο πακέτο πόρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, το καίριο ερώτημα είναι «πού πήγαν αυτά τα χρήματα;». Πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν κάλυψαν το 2021 την απώλεια του ΑΕΠ που είχαν το 2020; Με άλλα λόγια οι Έλληνες πλήρωσαν το πιο ακριβό «δημοσιονομικό εισιτήριο» στην Ευρώπη και τελικά η ανάκαμψη που μπόρεσε να επιτύχει η ελληνική οικονομία ήταν κάτω του μετρίου, βασισμένη σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ανάκαμψη του τουρισμού. Χωρίς αυτή, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Πώς είναι δυνατόν να πανηγυρίζει η κυβέρνηση επειδή δαπανήθηκαν τεράστιοι πόροι με τόσο χαμηλή αποτελεσματικότητα;
Η αλήθεια είναι ότι τα οριζόντια μέτρα που εφάρμοσε δεν ήταν ούτε στοχευμένα, ούτε και δίκαια. Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ποιο ήταν το πραγματικό αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής: αύξηση της φτώχειας και της άνισης κατανομής του εισοδήματος.
Η κυβέρνηση αποσιωπά αυτά τα στοιχεία και μιλά για αύξηση της απασχόλησης και μείωση της ανεργίας. Πώς γίνεται όμως να αυξάνονται ταυτόχρονα και η απασχόληση και η φτώχεια; Η απάντηση βρίσκεται στα στοιχεία από την «Εργάνη». Ένα πολύ μεγάλο μέρος των θέσεων εργασίας αμείβεται πολύ κάτω από τον κατώτατο μισθό, αφού οι εργαζόμενοι απασχολούνται με ελαστικές μορφές απασχόλησης, ενώ η χώρα μας μαστίζεται από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας νέων στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα οι πολίτες πληρώνουν καθημερινά το φόρο της ακρίβειας, η οποία ήταν ήδη παρούσα στη χώρα μας και πριν ακόμα από την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, λόγω της απουσίας ελέγχων στην αγορά και του «πάρτι» που είχαν στήσει οι κερδοσκόποι και τα καρτέλ. Τώρα όμως σπάει όλα τα ρεκόρ λόγω του ραγδαίου πληθωρισμού.
Ο πληθωρισμός έδωσε το έναυσμα για ένα ακόμα «πάρτι» υπερκερδών και όχι μόνο στην ενέργεια. Οι Έλληνες με χαμηλότερους μισθούς από το μέσο όρο των άλλων Ευρωπαίων, πληρώνουν υψηλότερες τιμές για βασικά αγαθά και ταυτόχρονα η χώρα μας είναι μέσα στις πρώτες τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες με τους υψηλότερους φόρους κατανάλωσης. Αντίθετα, οι μερισματούχοι από την κερδοφορία των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων, των διυλιστηρίων και των τραπεζών πληρώνουν το δεύτερο χαμηλότερο φόρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μόλις 5%. Και, βέβαια, ολόκληρο το Ταμείο Ανάκαμψης είναι κομμένο και ραμμένο, ώστε η ρευστότητα να κατευθύνεται σε λίγες μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ οι υπόλοιπες επιχειρήσεις που ήταν ήδη πληγωμένες από τη δεκαετή κρίση, καταδικάζονται σε σταδιακή ασφυξία.
Αυτή η βαθιά ταξική πολιτική επιτρέπει τελικά τη βίαιη αρπαγή των εισοδημάτων και της περιουσίας από τα μικρομεσαία και τα ευάλωτα νοικοκυριά και την αύξηση του πλούτου για τους λίγους και ισχυρούς. Επιπλέον, με αρχιτέκτονα το ΣΥΡΙΖΑ και εργολάβο τη ΝΔ, που ξήλωσαν τον Νόμο 3869 του 2010 του ΠΑΣΟΚ, παραδόθηκε η πρώτη κατοικία των αδύναμων δανειοληπτών στα αρπακτικά των funds, ενώ το κόκκινο ιδιωτικό χρέος, κυρίως των λαϊκών νοικοκυριών, συνεχίζει να αυξάνεται. Την ίδια στιγμή η ΑΑΔΕ και ο ΕΦΚΑ κάνουν πλάτες σε επιτήδειους. Οι τράπεζες που έχουν ανακεφαλαιωθεί 3 φορές αυξάνουν τα επιτόκια δανεισμού, αλλά κρατάνε σταθερά τα επιτόκια καταθέσεων κερδοσκοπώντας αθέμιτα και ασύστολα. Το ΕΚΑΣ αποτελεί μακρινό όνειρο για τους συνταξιούχους, ενώ ο νόμος Κατρούγκαλου ζει και βασιλεύει.
Τελικά, αυτή η πολιτική του predator στην δημοκρατία και στην οικονομία θα καταδικαστεί σύντομα από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
