Ο πρωθυπουργός, στην πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη, μίλησε για την πορεία της κυβέρνησής του και τα μελλοντικά του σχέδια. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι μας είπε, συγκρίνοντας όσα ζήσαμε στα 2,5 χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τις υποσχέσεις που είχε δώσει προεκλογικά.
Την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης, με στενότερο συνεργάτη τον ΥΠΟΙΚ Γιάνη, διαπραγματεύτηκε «σκληρά επί 17ωρο», αλλά δεν μπόρεσε να καταργήσει το μνημόνιο «με έναν νόμο και ένα άρθρο».
Έφταιγαν οι δανειστές με τα ντόπια «φερέφωνά τους» που ήθελαν να ρίξουν την αριστερή κυβέρνηση του. Σήμερα, όμως, θέλει να ξεχάσουμε τις επαφές του με τον Μαδούρο και, αντ΄αυτών, αγκαλιάζεται με τους «κακούς» δανειστές!
Δικαιολογήθηκε, επίσης, γιατί κι οι άλλοι πρωθυπουργοί, όπως ο Γ. Παπανδρέου με το «λεφτά υπάρχουν» και ο Α. Σαμαράς με τα δικά του «Ζάππεια», είχαν παραπλανήσει τον λαό και δεν τήρησαν τις προεκλογικές εξαγγελίες τους.
Συμφωνούμε, μεταπολιτευτικά ο λαϊκισμός κυριάρχησε, άλλες υποσχέσεις μοίραζαν προεκλογικά και αντίθετα έκαναν όταν κυβερνούσαν και -το χειρότερο- αυτό θεωρήθηκε φυσιολογικό και αποδεκτό από τους πολίτες. Σε αυτό έχει ένα δίκιο, αλλά αυτός αποδείχθηκε ο κορυφαίος λαϊκιστής!
Στο δημοψήφισμα δεν αναφέρθηκε καθόλου, αλλά είχε πει παλιότερα ότι το ΟΧΙ τον βοήθησε να διαπραγματευθεί καλύτερα και τελικά το μετέτρεψε σε «ΝΑΙ σε όλα».
Μας είπε, όμως, ότι όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία και κακώς κυκλοφορούν τα βίντεο στα social media που δείχνουν τι είχε πει ως αντιπολίτευση και στην πρώτη κυβερνητική του θητεία. Γιατί, τον Σεπτέμβριο του 2015 απευθύνθηκε στους πολίτες με τις εκλογές οι οποίοι ενέκριναν την μετάλλαξή του από αντιμνημονιακό σε «μνημονιακό». Έτσι η αντιπολιτευτική περίοδος και η πρώτη διακυβέρνηση επάψαν να υπάρχουν!
Δεν προσπάθησε καθόλου να απολογηθεί για τις αποκαλύψεις που έρχονται καθημερινά στην δημοσιότητα για το πόσο κοντά φθάσαμε στην καταστροφή! Ευχήθηκε, μόνον, στον παλιό του συνεργάτη «καλές πωλήσεις στο βιβλίο του»!
Δεν θυμήθηκε, επίσης, ότι στις εκλογές προχώρησε γιατί είχε χάσει ήδη την δεδηλωμένη στην Βουλή με την διαφοροποίηση των βουλευτών της μετέπειτα ΛΑΕ. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η αντιπολίτευση τότε, προτάσσοντας την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, στήριξε την μεταστροφή του ψηφίζοντας την συμφωνία με τους δανειστές. Ας μην ξεχνάμε και την τραγική εκείνη περίοδο της λειτουργίας της Βουλής, με πρόεδρο το βασικό του στέλεχος, Ζωή, που για 8-9 μήνες ήταν η τρίτη πολιτειακή παράγοντας της χώρας!
Είναι γεγονός ότι οι πολίτες, παρά τις αποτυχίες του, τού αναγνώρισαν για δεύτερη φορά καλή πρόθεση και ατυχώς του έδωσαν δεύτερη ευκαιρία να συνεχίσει την προσπάθεια να σώσει την χώρα. Δεν τα κατάφερε και πολύ καλά βέβαια γιατί εν τω μεταξύ μας χρέωσε με ακόμη 100 δις και δέσμευσε και τις επόμενες κυβερνήσεις με τα μέτρα που συμφώνησε ως το 2060. Η εξήγηση βεβαίως είναι ότι οι πολίτες του έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία γιατί ήταν πολύ νωπή η απογοήτευση από τις πολιτικές της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και γιατί δεν είχε εξαντληθεί ακόμη «το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς».
Στην συνέντευξη εξήγησε ακόμη ότι επί της διακυβέρνησης των προηγούμενων κυβερνήσεων (2010-2014) οι φόροι που επιβλήθηκαν ήταν πολλαπλάσιοι από την δική του περίοδο (2015-2017) αλλά ξέχασε να πει ότι η υπόσχεση του ήταν να καταργήσει τον «ληστρικό ΕΝΦΙΑ», ότι θα επανέφερε την 13η σύνταξη, ότι ξέχασε το «δεν πληρώνω» και πολλαπλασίασε τα διόδια, ότι αποδέχθηκε τις κατασχέσεις, και ο κατάλογος των υποσχέσεων που δεν πραγματοποιήθηκαν δεν έχει τέλος!
Στη συνέντευξη δεν ρωτήθηκε για κανένα από τα δύσκολα θέματα, για τις πρωτοβουλίες του συνεταίρου του στην κυβέρνηση, για την μονιμοποίηση των συμβασιούχων, για την δημόσια τάξη και ασφάλεια, για το νομοσχέδιο Γιαβρόγλου για την παιδεία, για την φυγή των νέων στο εξωτερικό και τις σχετικές απαξιωτικές δηλώσεις των υπουργών του, για τις σχέσεις εκκλησίας και κράτους, για την υπερφορολόγηση, για την κρατικιστική αντίληψη και τις ιδεοληψίες που διακατέχουν όλη την κυβέρνησή του.
Τέλος, έθεσε τους νέους μεγάλους του στόχους που είναι να βγάλει την χώρα από τα μνημόνια το 2018 και να φέρει την ανάπτυξη την οποία οργανώνει με τα περιφερειακά αναπτυξιακά συνέδρια!
Με τους πειραματισμούς του βέβαια ένα είναι σίγουρο: ότι ανάγκασε την χώρα να παραμείνει για τουλάχιστον 4 επιπλέον χρόνια στα μνημόνια!
Όμως, το δικό του success story είναι ότι βγήκε στις αγορές και βρήκε ακόμη ένα αφήγημα: ότι οι αγοραστές των δικών του ομολόγων αγγλικού δικαίου είναι ποιοτικά καλύτεροι και ας ήταν οι όροι χειρότεροι από την έξοδο του 2014, όπως πολλές αναλύσεις αποδεικνύουν.
Πλησιάζοντας τις επόμενες εκλογές άρχισαν ήδη τα παλιά πολιτικά παιχνίδια, τα ρουσφέτια, οι τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια για να βολευτούν συγκεκριμένες ομάδες, οι προσλήψεις συμβασιούχων, το μοίρασμα θέσεων και υποσχέσεων!
Θυμίζει κάτι από ΠΑΛΙΑ, από ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ: το «Τσοβόλα, δώστα όλα».
Άρθρο του Μιχάλη Καλφίδη
