Ομιλία Λεωνίδα Γρηγοράκου, ειδικού αγορητή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης κατά την συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο: «Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.). Ρυθμίσεις σχετικές με την οργάνωση, τη λειτουργία, τα οικονομικά και το προσωπικό των Ο.Τ.Α.. Ευρωπαϊκοί Όμιλοι Εδαφικής Συνεργασίας. Μητρώο Πολιτών και άλλες διατάξεις»

“Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, μετά από μια εβδομάδα πραγματικά ενδελεχούς συζήτησης στην επιτροπή, για να συζητήσουμε ένα ακοστολόγητο νομοσχέδιο. Ένα νομοσχέδιο 140 άρθρων, που στην πλειονότητά τους δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από έναν μακρύ κατάλογο ρουσφετιών, όπως είχα πει και στην επιτροπή, και μάλιστα, ούτε καν κεκαλυμμένο. Το κάνουμε επειδή έχουμε την εξουσία.

Εμείς το είχαμε χαρακτηρίσει νομοσχέδιο του Γκόρτσου και του Μαυρογιαλούρου. Δεν αλλάζουμε αυτόν τον χαρακτηρισμό, γιατί πιστεύουμε ότι το νομοσχέδιο αυτό έχει μέσα του προχειρότητα, έλλειψη σχεδίου, έλλειψη διαφάνειας και δεν άλλαξε καθόλου κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην επιτροπή. Αυτό που άλλαξε είναι το να προσθέτονται διάφορα άρθρα παραπάνω από τις άπειρες τροπολογίες που έφεραν οι Υπουργοί της Κυβέρνησης.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πρωτόγνωρα τα γεγονότα που ζούμε. Θυμάμαι ότι εμείς οι ίδιοι οι Βουλευτές επειδή είμαστε πολλά χρόνια στην εξουσία, όπως λέτε, είμαστε αυτοί οι οποίοι αντιδρούσαμε, όταν ένα νομοσχέδιο ερχόταν από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ακοστολόγητο και δεν ξέραμε πόσο κοστίζει στον ελληνικό λαό.

Εμείς, λοιπόν πιστεύουμε, ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι καιροσκοπικό, ότι ήρθε δηλαδή, χωρίς να το έχουμε πραγματικά ξεκοκκαλίσει από την πλευρά του Γενικού Λογιστηρίου. Επίσης όλες αυτές τις τροπολογίες που έχετε καταθέσει, δεν τις έχετε περάσει μέσα από το Γενικό Λογιστήριο. Γι αυτό  πιστεύουμε, ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν έπρεπε να έχει έρθει τώρα στη Βουλή, έπρεπε να έρθει αργότερα και να είναι καλύτερα μελετημένο.

Το λέω αυτό, γιατί από τις 39 παρατηρήσεις που έχει κάνει η ΠΟΕ-ΟΤΑ για το νομοσχέδιο αυτό, η Κυβέρνηση δεν δέχθηκε καμία. Κατά τα άλλα, είναι μια δημοκρατική Κυβέρνηση. Από τις εβδομήντα περίπου παρατηρήσεις που έκανε η ΚΕΔΕ, πάλι δεν δέχθηκε καμία το Υπουργείο και ο κύριος Υπουργός. Εμείς θα εξακολουθήσουμε να πιστεύουμε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση, το συνδικαλιστικό κίνημα, η Βουλή των Ελλήνων και η δικαιοσύνη είναι πυλώνες της δημοκρατίας. Και ό,τι έχει σχέση με αυτό εμείς θα το στηρίζουμε. Αν κάποιοι πάνε, να πειράξουν αυτούς τους τέσσερις πυλώνες, εμείς δεν μπορούμε να είμαστε μαζί τους, δεν μπορούμε να συζητάμε και να ψηφίζουμε κάτι μαζί τους.

Έρχεστε, λοιπόν, με αυτό το νομοσχέδιο και λέτε να συνεχίσουν να λειτουργούν ακόμη και μετά από τρεις συνεχόμενες ζημιογόνες εταιρικές κρίσεις οι αναπτυξιακές εταιρίες των δήμων. Δεν σας λέμε την κακή εμπειρία που είχαμε περάσει τότε για να δούμε τι γίνεται και τι κάνατε εσείς, για να μην μας στείλουν στοιχεία ούτε οι εργαζόμενοι ούτε οι προϊστάμενοι. Βέβαια, κι εμείς σαν κράτος τότε -αυτή η επάρατος κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου- είπαμε ότι εδώ υπάρχει κράτος και πρέπει κάποιοι, να αναλάβουν τις ευθύνες τους, γιατί δεν στέλνουν στοιχεία στο Υπουργείο Εσωτερικών.

Και τι κάναμε; Όλους αυτούς τους υπαλλήλους, τους οποίους εσείς τους ωθούσατε να μην ακούν την κυβέρνηση -εσείς τα λέγατε αυτά, λέγατε «μην στέλνετε στοιχεία», ήσασταν οι πρωτοστάτες αυτής της κατάστασης- τους στείλαμε, να περάσουν τα πειθαρχικά συμβούλια, που προβλέπει η πειθαρχική διαδικασία. Αυτή την στιγμή υπάρχουν πέντε χιλιάδες εκκρεμείς περιπτώσεις πειθαρχικών, τις οποίες έχει η Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, η κ. Γεροβασίλη.

Δυόμισι χρόνια δεν έχει προχωρήσει τίποτα. Δεν μπορεί να λειτουργήσει το κράτος -και να συνεχίσει να λειτουργεί- όταν οι ίδιοι οι υπάλληλοι δεν σέβονται τους νόμους, δεν εφαρμόζουν τους νόμους. Και δεν μπορεί τώρα η επόμενη, πιθανόν, κυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία, να έρθει και να προτείνει στους υπαλλήλους πάλι να μην ακούν τη σημερινή Κυβέρνηση, διότι αυτό δεν θα είναι πια κράτος, θα είναι κάτι άλλο, που δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω.

Έρχεστε, λοιπόν, και βάζετε στις αναπτυξιακές εταιρείες και διάφορα άλλα ρουσφέτια στους δήμους, γιατί προσπαθείτε να βρείτε συμμάχους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν μπορέσατε να κάνετε τίποτα την προηγούμενη φορά. Έχετε ελάχιστους δημάρχους, ελάχιστες δυνάμεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θέλετε, λοιπόν, να αποκτήσετε «άκρη» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και αυτό προσπαθείτε να κάνετε με αυτό το νομοσχέδιο και με το επόμενο νομοσχέδιο που μιλάτε για τον «Καλλικράτη», όπως είπε ο Εισηγητής της Πλειοψηφίας.

Εγώ, αγαπητοί συνάδελφοι, βλέπω ότι μετά από δυόμισι χρόνια η δική σας ομάδα δεν έχει εγκαταλείψει τα παιχνίδια με τους θεσμούς, το Σύνταγμα, τους νόμους, όταν κάποιοι βγαίνουν στην τηλεόραση και μιλούν για «κινηματικό νόμισμα», που είχατε πιστέψει κι εσείς. Ένας άλλος Υπουργός σας συνομιλεί με ισοβίτες. Δεν μιλάτε καθόλου. Κανείς σας. Δεν παίρνετε θέση. Ελάχιστοι το κάνουν. Σφυρίζετε αδιάφορα, λες και δεν υπάρχετε.

Αν κάποιος μου έλεγε πριν από χρόνια ότι ο νέος και άφθαρτος κ. Τσίπρας θα συνέπραττε με την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου και τον πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ, που τον έχει κάνει και Υπουργό -πρωτόγνωρο στα παγκόσμια χρονικά πιστεύω- εγώ θα έλεγα ότι είναι πολύ μεγάλο ανέκδοτο αυτό. Είδαμε, όμως, αυτές τις μέρες και την επίσκεψη της νομικής συμβούλου του Πρωθυπουργού, της πρώην Προέδρου του Αρείου Πάγου, να επισκέπτεται την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Δεν το πίστευα. Δυστυχώς, όμως, είναι πραγματικότητα.

Κι όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν τα σκαρφιστήκαμε εμείς. Κανένας δεν είναι προβοκάτορας. Κανένας δεν είναι υπονομευτής της Αριστεράς. Είναι γεγονότα που σας διαψεύδουν, γιατί το μοναδικό πειστήριο της αλήθειας είναι οι πράξεις. Κι όλα αυτά που σας είπα, είναι πράξεις.

Εγώ, λοιπόν, θυμάμαι μεγάλες φυσιογνωμίες της Αριστεράς, τον Φλωράκη, τον Κύρκο, τον Φαράκο, τον Παπαγιαννάκη, τον Γιάνναρο.  Έχουμε συνυπάρξει με αυτούς τους ανθρώπους. Μπορεί να μας χώριζαν πολλά αλλά να ξέρετε, όμως, ότι το ήθος και η προσήλωσή τους στις αρχές και στις αξίες της Αριστεράς τους καθιστούσαν για εμάς αξιοσέβαστα πρόσωπα και τους σεβόμασταν όλοι, όλες οι παρατάξεις της Βουλής κι όλες οι πλευρές της Βουλής.

Αν έχετε, λοιπόν, αντιγράψει μόνο τα άσχημα, τα οποία εμείς τουλάχιστον δεν θέλουμε ξανά, αποδεικνύετε ότι έχετε διαβρωθεί πολύ. Δεν σας κρύβω ότι η επίδραση της εξουσίας πάνω σας ήταν πολύ γοητευτική και πολύ καταλυτική για να φέρετε προς ψήφιση ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Όχι ότι δεν έχει καλά στοιχεία. Έχει καλά στοιχεία, τα οποία εμείς θα τα αναδείξουμε στη δευτερολογία μας και στην κατ’ άρθρο συζήτηση. Δεν μπορούμε, όμως, να πάμε με μια τέτοια φιλοσοφία και να ψηφίσουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο, που είναι γεμάτο λαϊκισμό και ρουσφέτια.

Εγώ ήξερα, ότι ένα μεγάλο και πολυσυλλεκτικό κόμμα είναι φυσικό να έχει «αγκάθια» και «λουλούδια» μέσα του. Όλα αυτά ανθίζουν στους κομματικούς βιότοπους, γιατί πάντα υπήρχαν πελατειακές εξαρτήσεις. Αυτές ήταν μια πολύ μεγάλη παθογένεια των κυβερνήσεων του τόπου. Κάποιοι από εμάς θεωρούσαν, μάλιστα, το κράτος ως λάφυρο. Αυτό ήταν λάθος. Αποδείχθηκε λάθος για τον τόπο. Κάνετε, όμως, κι εσείς το ίδιο ακριβώς λάθος. Κάνατε τόσα λάθη σε δυόμισι χρόνια και καμία αυτοκριτική.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι το ΑΣΕΠ ήταν μια μεγάλη μεταρρύθμιση. Και φέρνετε τώρα ανθρώπους οι οποίοι είχαν περάσει με το ΑΣΕΠ το 2009, με τις τότε ανάγκες, να τους διορίσετε. Η θεσμοθέτηση του «Καλλικράτη», της «Διαύγειας», της «Διαφάνειας», του «OpenGov», τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών ήταν μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Ήρθαν, όμως, διάφορες κυβερνήσεις και στην πορεία αποδυναμώθηκε η αρχική φιλοσοφία των μεταρρυθμίσεων.

Πρέπει λοιπόν, ξανά όλοι, εφόσον θέλουμε αυτή η χώρα να πάει μπροστά και να ξαναλειτουργήσει, να επαναφέρουμε την αρχική φιλοσοφία των νομοθετημάτων αυτών.

Ό,τι πήραμε με τους αρχικούς νόμους, θα πρέπει προσεκτικά να το επαναφέρουμε. Θα πρέπει, βέβαια, να έχουμε και μια εξελικτική διαδικασία, να αξιολογήσουμε τους νόμους. Ναι, να φέρουμε τον «Καλλικράτη», αλλά να τον φέρουμε προς τη θετική κατεύθυνση, να το συζητήσουμε. Όσα λάθη έχει, να τα διορθώσουμε με ομοφωνία. Εδώ είμαστε. Δεν παραμένουμε αγκυλωμένοι και προσκολλημένοι σε παλιές, πιθανόν κακές μας επιλογές.

Δεν πρέπει, λοιπόν, να αυξήσουμε το κόστος των δαπανών του Δημοσίου. Διότι σήμερα, με αυτό το νομοσχέδιο εσείς αυξάνετε τις δαπάνες του Δημοσίου.

Το σχέδιο νόμου, λοιπόν, που συζητάμε σήμερα, πραγματικά είναι το αποκορύφωμα της πελατοκρατείας. Στο επίκεντρό του δε γίνεται προσπάθεια, να λύσει μεγάλα προβλήματα της χώρας και της οικονομίας. Μοναδικό σας μέλημα είναι να συντηρήσετε αυτό που έχετε. Εγώ σας λέω ότι τα ρουσφέτια, οι πελατειακές σχέσεις, η κομματοκρατία, η τρώση και το πλήγμα των θεσμών επιβεβαιώνουν το χαμένο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Δυστυχώς, αγαπητοί συνάδελφοι, φαίνεται ότι έχετε φθαρεί πολύ.

Δεν μπορώ, όμως, να μην σχολιάσω και την επικαιρότητα, τι έγινε χθες και προχθές, διότι πολιτική είναι η διαχείριση της καθημερινότητας, της επικαιρότητας και των ανθρώπινων σχέσεων.

Για να «ξεπλύνετε» τις ευθύνες της περιόδου 2004-2009, προτιμάτε τον εξευτελισμό της Δικαιοσύνης, παραπέμποντας ξανά και ξανά τον Γεωργίου πίσω. Εσείς, όμως, είστε αυτοί που στο τρίτο μνημόνιο -με δουλοπρέπεια μάλιστα- υποχρεωθήκατε ταπεινωτικά στους δανειστές, να διασφαλίσετε την απαλλαγή του Γεωργίου, που πολλοί από εσάς πρωταγωνιστούσατε στην περίοδο εκείνη και υποδαυλίσατε, βέβαια, ότι αυτό ήταν ένα πλασματικά διογκωμένο έλλειμμα.

Έτσι, λοιπόν, κρατήσατε έναν μύθο, που πρέπει κάποια στιγμή όλοι εδώ να αποφασίσουμε τι ήταν. Ήταν τόσο το έλλειμμα και πήραμε, τόσο το χρέος ή δεν ήταν τόσο το έλλειμμα και πήραμε περισσότερα χρήματα; Άρα, εφόσον πήραμε περισσότερα χρήματα, η οικονομία μας πρέπει να πάει μπροστά ή θα πρέπει να επιστρέψουμε τα χρήματα. Κάποια στιγμή το Ελληνικό Κοινοβούλιο θα πρέπει να αποφασίσει. Εκτός εάν πίσω από όλη αυτή τη διαδικασία και την λογική υπάρχει κάτι που πρέπει, να αποκρύψουμε ή κάτι που δεν θέλουμε να συζητήσουμε.

Βγήκατε, λοιπόν, χθες στις αγορές και σήμερα έχουμε έναν θρίαμβο της Κυβέρνησης μετά από το 2014. Εμείς δεν είμαστε μικρόψυχοι. Μπράβο για αυτήν την προσπάθεια. Αυτό που άλλωστε μας ενδιαφέρει είναι πώς θα προχωρήσει η χώρα μπροστά. Και μας ενδιαφέρει αυτό και το δείξαμε. Βάλαμε το στήθος μας, την πλάτη μας σε αυτή την προσπάθεια και όχι τις προσωπικές μας φιλοδοξίες. Βάλαμε τη χώρα μπροστά και όχι τον εαυτό μας.

Το θέμα, όμως, είναι πως πρέπει όλοι να είμαστε ρεαλιστές. Είναι όντως θρίαμβος το χθεσινό; Υπήρξε, άραγε, έστω κάποια μικρή βελτίωση με βάση τα σημερινά, πολύ καλύτερα δεδομένα της Ευρωζώνης; Διότι άλλο είναι το 2014 και άλλο το 2017. Η απάντηση είναι κατηγορηματικά «όχι».

Αν παρακολουθήσουμε τα πραγματικά στατιστικά στοιχεία, θα δούμε ότι η Ελλάδα δανείστηκε το 2014 με σπρεντ 435 μονάδες βάσης, ενώ σήμερα δανείζεται με 481 μονάδες βάσης, δηλαδή πιο ακριβά. Και αυτό, επειδή η Γερμανία δανειζόταν για το αντίστοιχο ομόλογο με απόδοση συν 0,6 το 2014, ενώ δανείζεται τώρα με αρνητική απόδοση 0,18. Υπολογίστε τις διαφορές.

Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό δεν ονομάζεται επιτυχία, ιδιαίτερα όταν υπολείπεται κατά πολύ της προσπάθειας που έγινε επί Κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και την οποία τότε όλοι σας χαρακτηρίζατε -με τον Πρωθυπουργό πρώτο και τον κύριο Λαφαζάνη- ως την απόλυτη αποτυχία της κυβέρνησης και ως φιάσκο για την ελληνική οικονομία. «Στημένη θεατρική παράσταση και πάρτι τοκογλύφων». Έτσι είχατε πει τότε. Αυτά έλεγε ο κ. Τσίπρας. Εγώ τα θυμάμαι. Δεν έχω φάει λωτούς.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί από τη μια πλευρά να βάζετε σκληρή φορολογία σε όλους τους πολίτες και τους συνταξιούχους, να έχετε στεγνώσει την αγορά και ξαφνικά, να αρχίζετε να δίνετε κάποια ψίχουλα σε ορισμένους εργαζόμενους, για ψηφοθηρικούς λόγους. Για άλλη μια φορά ενισχύετε την κοινωνική και εισοδηματική ανισότητα. Το ίδιο κάνετε και με τις ΔΕΥΑ.

Καλά τα άρθρα 1 έως 14.  Όσον αφορά, όμως στις ΔΕΥΑ, η μία ΔΕΥΑ με την άλλη έχει διαφορετική μισθολογική βάση, διαφορετικά επιδόματα. Γιατί δεν τα έχετε όλα μαζί; Γιατί η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα και άλλες πόλεις να είναι διαφορετικές από τη Σπάρτη, από τη Σητεία, από τις Σέρρες;

Η χώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν βρίσκεται μόνο σε συνθήκες καύσωνα. Παρακολουθεί αποσβολωμένη τον ορυμαγδό των αποκαλύψεων για τα επικίνδυνα καμώματα μιας παρέας ανερμάτιστων, άσχετων, επιπόλαιων και, κυρίως, αμοραλιστών ανθρώπων. Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου, αν εξαιρέσουμε τους γελοίους συνταγματάρχες της Χούντας, δεν θα βρούμε άλλα, πιο φαιδρά πρόσωπα να έχουν αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες. Τώρα που έπεσαν οι μάσκες, αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο μιας μοιραίας και αδίστακτης ομάδας, που έκανε τα πάντα για να βρεθεί στο πηδάλιο της εξουσίας. Μας κατασυκοφάντησε, μας καθύβρισε, μας πέταξε πορτοκάλια, μας πέταξε λεμόνια, μας πέταξε ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε για να μπορέσει να κατακτήσει την εξουσία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα, δυστυχώς, βρίσκεται δέσμια μιας ομάδας, η οποία δεν έχει πάτο ούτε κορυφή. Οι αποκαλύψεις για το μαρτύριο της σταγόνας του Γιάννη Βαρουφάκη αφήνουν άφωνους τους πάντες. Οι δε ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ παθαίνουν σοκ. Δεν μπορούν να πιστέψουν το μέγεθος της εξαπάτησης που έχουν υποστεί. Το κυριότερο απ’ όλα αυτά που διαβάζουμε και ακούμε αυτές τις μέρες, είναι το γεγονός, ότι ρεζιλεύουν τη χώρα. Την εμφανίζουν σαν μια χώρα, η οποία δεν έχει πραγματικά τίποτα, είναι μια μπανανία.

Εκτός, όμως, από το διασυρμό που έχει υποστεί ο τόπος, υπάρχει και κάτι το χειρότερο. Το οικονομικό κόστος των αλλοπρόσαλλων επιλογών του Βαρουφάκη και του Τσίπρα, του πρώτου εξαμήνου, μας κόστισε 100 δισεκατομμύρια. Το γεγονός αυτό, να ξέρετε, ότι δε διαγράφεται όχι μόνο από τη Βουλή και από τους Έλληνες, αλλά και από την παγκόσμια οικονομική ιστορία. Θα μας στοιχειώνει σαν χώρα και θα στοιχειώνει τους πολιτικούς, οι οποίοι πήραν τέτοιες αποφάσεις όσο κι αν διαρκέσει η πορεία τους.

Αν και δεν πίστεψα ποτέ στα υπερφίαλα και εξωπραγματικά σας στρατηγήματα, δεν ήταν λίγες οι φορές που σκέφτηκα ότι μπορεί η παρουσία σας στη διακυβέρνηση της χώρας -το λέω σαν αυτοκριτική- να σας βοηθήσει, να καταλάβετε ότι δε νοείται, να πολιτεύεστε εκτός πραγματικότητας. Δυστυχώς, όμως, έπεσα έξω. Η προσαρμογή σας στον κόσμο της λογικής είναι πραγματικά αδύνατη. Εξακολουθείτε να ζείτε στο δικό σας σύμπαν. Έρχεστε εδώ και μιλάτε για την Αριστερά. Για ποια Αριστερά; Είναι Αριστερά αυτό που εσείς εκφράζετε σήμερα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και στην ελληνική κοινωνία; Έχετε κανένα σκοπό; Έχετε κανένα στόχο; Έχετε υπηρετήσει κάτι από αυτά που η ίδια η Αριστερά είχε στην ηθική της;

Ο αμοραλισμός σας δεν έχει όρια. Προκειμένου να απολαύσετε τα αξιώματα και τα προνόμια της εξουσίας, τα δέχεστε όλα και τα υπογράφετε όλα. Συνάδελφοί μου Βουλευτές, που ήταν στο ΠΑΣΟΚ και τώρα είναι μαζί σας, δεν τους βλέπω καν στο Κοινοβούλιο. Κάποτε ξάπλωναν έξω με τους «αγανακτισμένους». Να τους χαίρεστε!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας θέλω να πω, ότι είναι παραπάνω από σαφές, ότι το σύστημα αυτό που έχει σήμερα η χώρα είναι καταστροφικό. Προσπαθεί να ελέγξει τα πάντα. Η διάκριση των εξουσιών για εσάς δεν υφίσταται. Για εσάς η εξουσία είναι μία και μοναδική, η δική σας εξουσία.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι δημοσιογράφοι, τα πολιτικά πρόσωπα και οι Βουλευτές που τολμούν να εκφράσουν διαφορετική άποψη από εσάς και να ασκήσουν κριτική στα πεπραγμένα της Κυβέρνησης, ανήκουν σε μια κάστα συστημικών. Την προηγούμενη εβδομάδα δέχτηκα μπούλινγκ από κομματικό σας έντυπο, πρωτοσέλιδο. Είπα κάτι διαφορετικό. Δεν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σ’ αυτήν την Ελλάδα της μεγάλης Δημοκρατίας!

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια παγκόσμια πρωτοτυπία: να θεωρούνται αντισυστημικά μέσα αυτά που πρόσκεινται στην Κυβέρνηση. Το μόνο έγκυρο και άτεγκτο μέσο, το οποίο είναι μαζί σας, είναι η κρατική ΕΡΤ. Φτιάχνει αγάλματα, φτιάχνει τύμβους, κάνει τέσσερις ημέρες γλέντια, που κάποιοι τα πληρώνουν. Ο μόνος που απουσιάζει είναι ο κομματικός σας Γκαουλάϊτερ πίσω από τις κάμερες. Αν και δεν πιστεύω ότι απουσιάζει.

Με αυτήν τη νοοτροπία, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, πώς να ανεχθείτε την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης; Αφού κάνατε προσπάθεια να την ελέγξετε, προωθώντας αρεστούς στην ηγεσία της, περάσατε στην κατά μέτωπο επίθεση. Εξάλλου, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έδωσε το σήμα, μιλώντας για θεσμικά εμπόδια.

Κατά τον Αριστοτέλη, οι πολιτικές εξελίξεις, οι πολιτικές πράξεις έχουν αξία, όταν αποδεικνύουν, ότι εμπνέονται από πολιτική αρετή. Και αν η πολιτική είναι η λειτουργία που ασκείται για το γενικό συμφέρον, το μέτρο της Δικαιοσύνης πρέπει να αποτελεί ένα διαρκές μέλημα.

Πρέπει να στηρίζουμε τη Δικαιοσύνη συνεχώς. Να της κάνουμε κριτική, αλλά πάντα αυτή η κριτική, να είναι μέσα στα πλαίσια των θεσμών.

Αναπόφευκτη, λοιπόν, είναι και η άσκηση κριτικής, εφόσον το σύνολο των πολιτών πρέπει να απολαμβάνει τα αγαθά και τις λειτουργίες των δημοσίων υπηρεσιών. Ό,τι στρεβλό ή άδικο συνέβη στο παρελθόν, δεν μπορεί να αποτελεί επιχείρημα για τις κρατικές και αυτοδιοικητικές λειτουργίες και δεν αποτελεί αιτιολογία σημερινών ή αυριανών πράξεων.

Πηγαίνετε στις εκπομπές και λέτε: «Κι εσείς τι κάνατε χθες; Τα ίδια κάνατε». Μα, είναι επιχείρημα αυτό; Επειδή κάποτε κάναμε κάτι, πρέπει να το κάνετε κι εσείς; Εμείς κριθήκαμε!

Εμείς, λοιπόν, δεν πάμε σε καταστάσεις συμψηφισμού. Εμείς θα είμαστε εδώ για να σας κριτικάρουμε, γιατί αυτός είναι ο ρόλος μας. Αυτό επιβάλλει ο κοινοβουλευτισμός και η αρχή της Αντιπολίτευσης.

Κατά πόσο, λοιπόν, είναι ηθικό να εξαπατάς τους συμβασιούχους των ΟΤΑ, ενώ γνωρίζεις ότι οι αποφάσεις και οι παρατάσεις προσκρούουν στο Σύνταγμα και στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο δεν έχει δικαίωμα να νομιμοποιήσει δαπάνες που εμφανώς απορρέουν από παράνομες προσλήψεις των δημάρχων; Εάν οι παρατάσεις δίνονταν γιατί οι συμβασιούχοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, γιατί η Κυβέρνηση δεν προκήρυξε διαγωνισμό και γιατί δεν το απαίτησαν και δεν επέμεναν οι δήμαρχοι να γίνει; Έχουν δίκιο οι συμβασιούχοι που θέλουν να κρατήσουν τη δουλειά τους, που τους εξασφαλίζει τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους. Είναι οι τελευταίοι που ευθύνονται για όλα αυτά που γίνονται.

Είναι, λοιπόν, εύλογη η απορία των πολιτών: Από πού αποκτούν οι ασκούντες την εξουσία το δικαίωμα, σε οποιοδήποτε επίπεδο, να μην εφαρμόζουν τους νόμους και να μην σέβονται το Σύνταγμα; Αυτές οι συμπεριφορές απομακρύνουν τους πολίτες από την πολιτική.

Έτσι, λοιπόν, δεν παίρνω πίσω τίποτα από αυτά που είπα. Είστε το απόλυτο παράδειγμα της πελατειακής αντίληψης. Δεν θέλετε το δημόσιο να προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες, ούτε να παίξει τον αναπτυξιακό του ρόλο. Θέλετε ένα δημόσιο που να το χειραγωγείτε, για να επιτυγχάνετε τους άνομους στόχους σας.

Η δημιουργία κυβερνητικού συστήματος στα μέσα μαζικής ενημέρωσης –αυτές τις ημέρες συζητάμε το σχετικό νομοσχέδιο-, η άλωση της Δικαιοσύνης και ο έλεγχος του κρατικού μηχανισμού με τον διορισμό κομματικών τοποτηρητών, θεωρούνται από την Κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου απαραίτητοι όροι, προκειμένου, παράλληλα με την Κυβέρνηση, να καταλάβουν και την πολυπόθητη εξουσία.

Εάν θυμάμαι καλά, το είχε πει ο κύριος Πολάκης πριν από τέσσερις μήνες σε μία ομιλία του στο Αιγάλεω: «Δεν έχουμε καταλάβει ακόμη την εξουσία. Όταν την καταλάβουμε, θα δείτε τι έχετε να πάθετε!».

Η εξουσία είναι τιμωρός του πολίτη, σύμφωνα με την αντίληψη κάποιων, όχι τη δική μας. Η εξουσία για εμάς είναι ο υπηρέτης του πολίτη. Αυτός, ο οποίος ασκεί εξουσία, θα πρέπει πρώτα από όλα να καταλαβαίνει και να κατεβαίνει στη θέση του πολίτη.

Την ίδια στιγμή που έλεγε αυτά ο κύριος Πολάκης, ο κύριος Τσίπρας, προσπαθώντας μάλλον χθες και προχθές να επιδείξει την εικόνα μίας δήθεν αυτοκριτικής προς το εξωτερικό, σε συνέντευξή του στη βρετανική “The Guardian” προχώρησε σε μία ανώφελη παραδοχή. Παραδέχθηκε, ότι έκανε μεγάλα λάθη! Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά: «Όταν ήρθα σε αυτό το γραφείο, δεν είχα την εμπειρία ή την αίσθηση, πόσο μεγάλες θα είναι οι καθημερινές δυσκολίες». Και προσέθεσε: «Έχω κάνει λάθη, μεγάλα λάθη στην επιλογή των ανθρώπων σε θέσεις».

Και γιατί ο ελληνικός λαός, αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ, αγαπητέ κύριε Τσίπρα, να πληρώνει τα λάθη σας; Ο λαός δεν χρωστάει σε κανέναν από εμάς τίποτα. Εμείς του χρωστάμε!

Η Πρωθυπουργία και η Κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει ευθύνες. Θέλει πολλή δουλειά για να κάνεις τον Πρωθυπουργό. Εσείς ήρθατε, να μάθετε, να κυβερνάτε στην πλάτη ενός κουρασμένου και ταλαιπωρημένου ελληνικού λαού, που και εσείς οι ίδιοι είχατε συμβάλει στην ταλαιπωρία του με το να του τάζετε «λαγούς με πετραχήλια».

Τα λάθη σας είναι καταστρεπτικά για τη χώρα, την κοινωνία, την οικονομία και το πολιτικό σύστημα. Η Ελλάδα θα πρέπει, να παραμείνει ψηλά στην συνείδηση των Ελλήνων και των ευρωπαίων πολιτών.

Δεν λύνονται τα μεγάλα προβλήματα του τόπου με το να καταστρατηγείτε το Σύνταγμα. Είστε με την «πλάτη στον τοίχο». Όσο και να προσπαθείτε, να κοροϊδέψετε για άλλη μία φορά τον ελληνικό λαό, με ομοβροντία δέκα νομοσχεδίων τις τελευταίες ημέρες, που όλα αυτά τα νομοσχέδια έχουν κύριο χαρακτηριστικό τον λαϊκισμό και την ιδεοληψία, δεν θα τα καταφέρετε να πείσετε κανέναν. Θα πέσετε μέσα στον «λάκκο που έχετε ανοίξει» εσείς οι ίδιοι.

Καταλαβαίνω την αμηχανία σας, καταλαβαίνω ότι το κουβάρι των αποκαλύψεων θα σας πάρει μαζί, όμως η εμμονή σας να παραμείνετε στην κυβέρνηση, σωρεύει καταστροφικά αδιέξοδα για τη χώρα.

Η μόνη αξιοπρεπής λύση είναι η προσφυγή στις εκλογές. Να συμφιλιωθείτε –ο χρόνος τρέχει- με την πλήρη αποτυχία σας και να ανοίξετε το δρόμο για την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. Διαφορετικά ο αργός θάνατος που επιλέγετε, θα σας διασύρει ακόμα περισσότερο.

Εμείς ένα τέτοιο νομοσχέδιο, που βρίθει όλων αυτών που περιέγραψα προηγουμένως, δεν μπορούμε να το ψηφίσουμε επί της αρχής.”