Άρθρο του Γιώργου Μπουλμπασάκου, Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου, στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»:
Πολλές φορές και με κάθε ευκαιρία, τίθεται στον δημόσιο διάλογο το θέμα των κυβερνητικών συνεργασιών.
Σε καιρούς που δημοσκοπικά δεν φαίνεται ορίζοντας αυτοδύναμων κυβερνήσεων,το ερώτημα ποιός θα πάει με ποιόν και γιατί ,αιωρείται στην πολιτική σκηνή.
Στη χώρα μας σαφώς δεν έχουμε την εμπειρία άλλων ευρωπαικών χωρών ,αλλά αρκετές φορές καταφύγαμε σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Εάν μετρήσουμε μετά την Μεταπολίτευση,έχουμε κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας το 1974,κυβέρνηση Τζαννετάκη, Ζολώτα, Παπαδήμου, τρικομματική με Σαμαρά και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Φυσικά πάντα το ερώτημα είναι πιεστικό για την τρίτη πολιτική δύναμη,όταν κινείται μάλιστα σε πολιτικό χώρο που διεμβολίζει και διεμβολίζεται αντίστοιχα από όμορες πολιτικές δυνάμεις.
Τα ερωτήματα πάντα είναι τα ίδια, οι απαντήσεις όμως διαφέρουν ανάλογα με την πολιτική συγκυρία. Ένα είναι σίγουρο πάντως. Οι συμμαχίες, οι συνεργασίες και οι κυβερνήσεις οφείλουν να ανταποκρίνονται στην λαϊκή ετυμηγορία. Όποιος παρερμηνεύει τα μυνήματα της κάλπης, οδηγείται σε πολιτικές περιπέτειες. Ευτυχώς, συσσωρευμένη εμπειρία διαθέτουν τα σημερινά κόμματα.
Το ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής σήμερα είναι πιό έτοιμο απο ποτέ να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση. Άς μην θεωρούν κάποιοι ότι σκάβουν λάκκους στο Κίνημα. Στο τέλος κινδυνεύουν να βρεθούν οι ίδιοι μέσα.
Τα ερωτήματα που θα τεθούν στους εταίρους του τοξικού δικομματισμού θα είναι αμείλικτα και οι υπεκφυγές δύσκολες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να απαντήσει για την άνεση που έχει να αναζητά κυβερνητικό εταίρο από τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο, όταν η προηγούμενη εμπειρία του αφορά την συνεργασία του με την ακροδεξιά των ΑΝΕΛ. Μάλιστα όταν ολόκληρο συνέδριο δεν αφιέρωσε ούτε μία γραμμή αυτοκριτικής για αυτήν την συμμαχία.
Θα πρέπει να απαντήσει για τους «αρμούς της εξουσίας», για τον θεσμικό σεβασμό που δεν επέδειξε στην κυβερνητική του θητεία και πως αντιμετωπίζει το κράτος δικαίου που όλοι οφείλουμε να διαφυλάσουμε ώς κόρη οφθαλμού.
Καλή η αυτοκριτική για τα βάρη που σώρευσε στην μεσαία τάξη αλλά δεν βρήκε κουβέντα για το υπερταμείο που φόρτωσε στην ελληνική κοινωνία.
Η ΝΔ εαν θέλει να έχει αξιοπιστία πρέπει να απαντήσει τι συνιστούσαν τα Ζάππεια.Υπεύθυνη εθνική πολιτική ή ασκήσεις λαικισμού και αμετροέπειας. Η δημοσιονομική κατάρευση της διακυβέρνησης Καραμανλή είναι γνήσιο τέκνο της πολιτικής της ΝΔ ή εξώγαμο της συγκυρίας.
Πρέπει να απαντήσει και στα σημερινά.
Η ακρίβεια έχει ονοματεπώνυμο και άς μην κρύβεται στην Ουκρανία.Η επιλογή της στήριξης στους λίγους και ισχυρούς είναι διαχρονική και σε βάρος των πολλών και αδύναμων.
Η αναγέννηση του ΕΣΥ περνάει μέσα απο την ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα του και όχι απο την εκχώρηση κρίσιμων τομέων του στον ιδιωτικό τομέα υγείας.Και εδώ οι λίγοι και ισχυροί .
Η κοινωνική στέγη είναι ανάγκη που ανέδειξε το Κίνημα και όχι επικοινωνιακός χειρισμός Η ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα παραγωγής και η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου είναι θέματα ζωτικής σημασίας για την χώρα.Το δημογραφικό και η δημόσια παιδεία είναι προβλήματα που απουσιάζουν στη καλλίτερη περίπτωση απο την κυβερνητική πολιτική, άν δεν τα αγνούν και τα υποβαθμίζουν.
Δυστυχώς την μεγάλη ευκαιρία που έχουμε με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας την υπονομεύει η νεοφιλελεύθερη εμμονή της ΝΔ σε πολιτικές που αγνούν τις ανάγκες των πολλών.
Ε, λοιπόν στο ερώτημα με ποιόν θα πάμε απαντάμε:
Μπροστά και πρώτα με την κοινωνία.
