Ας υποθέσουμε ότι το συνέδριο της ΔΗΣΥ ήταν η συνάντηση των δυνάμεων της Δημοκρατικής Παράταξης για να ξεκινήσει η εκστρατεία για τη δημιουργία του νέου μεγάλου κόμματός της. Με ένα ευγενικό SMS είχα προσκληθεί στο πάρα πέντε. Αρνήθηκα γιατί η πρόσκληση ήταν ατομική και όχι προς τον φορέα που εκπροσωπώ και επιδιώκουν να απαξιώσουν ( Ώρα Αποφάσεων). Είμαι λοιπόν, ο Λακεδαιμόνιος του «Οι Έλληνες πλην………»;
Ως πολίτης παρακολούθησα τις εργασίες του συνεδρίου. Άκουσα τρεις διαφορετικές αφηγήσεις για την περίοδο 2010-2015, ασύμβατες μεταξύ τους και μου έγιναν αντιληπτές τουλάχιστον πέντε παραλλαγές τους.
Διάβασα ότι ομόφωνα ενέκριναν τις εισηγήσεις για τις προγραμματικές θέσεις, αλλά δεν τις βρήκα πουθενά … -θα καθαρογράφονται. Έτσι μένω με τα ερωτήματα που έθεσαν οι ομιλίες των στελεχών. Θα υπάρχει ή όχι κρατικός οργανισμός που θα αναλάβει τα κόκκινα δάνεια; Το 2% του πλεονάσματος θα δεσμεύεται για δημόσιες επενδύσεις; Θα έχουμε αφορολόγητο ποσό εισοδήματος; Πόσους συντελεστές ΦΠΑ; Στα ΑΕΙ θα γυρίσουμε στο πνεύμα του Νόμου Διαμαντοπούλου ή του Νόμου Ευθυμίου; Το ΕΣΥ θα σωθεί με νέες προσλήψεις μη επιστημονικού προσωπικού;
Δεν μου έγινε σαφές πόσο μεγάλο επιδιώκεται να είναι το νέο κόμμα, όταν προτείνει ότι η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να στηριχθεί από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, αν ένας από τους δύο αρνηθεί τι θα γίνει;
Επίσης, δεν μου έγινε σαφές τι κόμμα θα είναι αυτό. Κόμμα των κομμάτων ή των τάσεων; Κατάλαβα ότι το θέμα πρέπει να λύσει ο κος Αλεβιζάτος. Αν πει να είναι κανονικό με πλειοψηφίες, μειοψηφίες, τι θα γίνει;
Δεν διέκρινα συμπτώσεις με τις εκφρασμένες πεποιθήσεις μου, κοινές εξ όσων αντιλαμβάνομαι με μεγάλα τμήματα του πολιτικού φάσματος του Δημοκρατικού και του Προοδευτικού Κέντρου. Ότι πρέπει να πρωτοστατήσουμε στην έξοδο από την κρίση και την ύφεση με ελληνικό σχέδιο και Έλληνες υλοποιητές. Ότι προτάσσουμε την παραγωγή και την αντιπαραβάλουμε με τον παρασιτισμό. Ότι χρειάζεται ανατροπή του λαϊκισμού και του παλαιοκομματισμού. Ότι είναι ανάγκη επίκεντρο να αποτελεί η ένταξη των νέων στην παραγωγική διαδικασία και την πολιτική ζωή. Ότι είμαστε προοδευτικοί , αντιλαμβανόμενοι την προοδευτικότητα ως τη διαρκή προσπάθεια μεταρρυθμίσεων και μετασχηματισμού των κατεστημένων δομών, με γνώμονα την ανάπτυξη της παραγωγής και τη βελτίωση της κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης.
Κατάλαβα τα χρώματα, την αισθητική του νέου συμβόλου και το σύνθημα «Μπροστά και Αριστερά». Δηλαδή, να μοιάσουν στο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί υπήρξε ο αφορισμός, ενός εκ των προσκαλεσμένων αστέρων στην «επιμονή στη λογική ενός μικρού και αξιόλογου κόμματος με μοντέρνα ρητορική που, εκ των πραγμάτων, μόνον ως συμπλήρωμα της οπισθοδρομικής δεξιάς μπορεί να εξελιχθεί», αλλά εκ των δεδομένων του συνεδρίου προκύπτει ότι σχηματίζεται ένα μικρό κόμμα με ρητορική του 1980, αισθητική ενός « light ΣΥΡΙΖΑ» ή «ΚΚΕ του κέντρου» που θα καταλήξει σε ανατροφοδότη της καταστρεπτικής αριστεράς.
Καταλήγω ότι το συνέδριο της ΔΗΣΥ ήταν η συνάντηση των Λακεδαιμονίων. Γιατί οι δημιουργικοί και ελπιδοφόροι Έλληνες θα προχωρήσουν χωρίς όλους αυτούς τους βετεράνους, αλλά και κατά σοβαρό ενδεχόμενο και χωρίς εμάς τους διστακτικούς.
Του Γιάννη Δατσέρη (Στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ)
