Άρθρο της Χαράς Κεφαλίδου, Βουλευτής Ν. Δράμας και Τομεάρχης Παιδείας και Θρησκευμάτων Κινήματος Αλλαγής, στο site «ellada24.gr»:
H παραβατικότητα, οι εγκληματικές πράξεις, τα περιστατικά βίας, οι προπηλακισμοί και το ξύλο σε καθηγητές και φοιτητές, οι καταλήψεις είναι ένα συνεχές, διαρκώς κλιμακούμενο φαινόμενο στους χώρους των Πανεπιστημίων της χώρας εδώ και πολλά χρόνια και αυτό δυστυχώς δεν εκπλήσσει πια κανέναν.
Η μετατροπή των ελληνικών ΑΕΙ σε ορμητήρια ακραίων ομάδων και λοιπών συλλογικοτήτων, που πολλές φορές βρίσκονται σε συνεργασία με το κοινό έγκλημα, αποτελεί ντροπή για μια κοινωνία που θέλει να λέει ότι υποστηρίζει τις αξίες της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της Δημοκρατίας.
Και ενώ η κυβέρνηση με την ψήφιση των δύο νομοθετημάτων για την κατάργηση του ασύλου και την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, πανηγύριζε ότι μπαίνει τέλος στη βία και την εγκληματικότητα -τουλάχιστον στα πανεπιστήμια-, ήρθαν τα γεγονότα των τελευταίων ημερών να αποδείξουν ότι «πλανάται πλάνην οικτρά».
Έχουν περάσει δυόμισι χρόνια και το Υπουργείο Παιδείας έχει αφήσει την εφαρμογή της συνταγματικής νομιμότητας στη διακριτική ευχέρεια τρίτων χωρίς να βρίσκει το πολιτικό θάρρος να υλοποιήσει όσα επαγγέλλεται. Ο φόβος και η ανασφάλεια έγιναν ρουτίνα μιας απαξιωτικής καθημερινότητας.
Αποδείχτηκε ότι κανείς μόνος του, ούτε καν η κυβέρνηση (επαναπαυμένη στην άνεση της πλειοψηφίας που διαθέτει) ερήμην των λοιπών πολιτικών δυνάμεων και της ακαδημαϊκής κοινότητας, μπορεί να λύσει χρονίζοντα προβλήματα βίας και παραβατικότητας.
Μικροπολιτικές και μικροκομματικές ενέργειες που εξασφαλίζουν πολιτική βιωσιμότητα καταστρέφοντας διαχρονικά όμως γενιές και γενιές νέων ανθρώπων, οφείλουμε να τις αφήσουμε οριστικά στο παρελθόν.
Χρειαζόμαστε την ενεργό συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων: της Πολιτείας, των φορέων, των ακαδημαϊκών, των φοιτητών και των σπουδαστών και φυσικά της ίδιας της κοινωνίας στο σύνολό της.
Δεν μπορούν μόνο, αυτές οι θλιβερές εικόνες να μονοπωλούν την επικαιρότητα και να μην δίνουμε βήμα σε αξιόλογες διακρίσεις και σημαντικές καινοτομίες που επιτυγχάνονται από άξιες ερευνητικές ομάδες φοιτητών και ακαδημαϊκών δασκάλων, χτίζοντας μεθοδικά, σχεδόν αθόρυβα, το πανεπιστήμιο που όλοι θέλουμε.
Μας αξίζουν καλύτερα.
