Άρθρο του Γιώργου Μπουλμπασάκου, Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου Κινήματος Αλλαγής, στην εφημερίδα «Τα Νέα»:
Σπάνια τα κόμματα της Αριστεράς στην χώρα μας, ασχολούνται με ιδεολογικές αναζητήσεις και εφαρμοσμένες πολιτικές πού εκπορεύονται απο τις Η.Π.Α.
Κάτι ο ιμπεριαλιστής εχθρός, κάτι «τι λάχανα τι μπρόκολα» όσον αφορά τα δύο μεγάλα κόμματα έμειναν μόνο στο New Deal του Φραγκλίνου Ρούσβελτ.
Η πανδημία με την μεγάλη ανθρωπιστική, κοινωνική και οικονομική κρίση που δημιουργεί σε παγκόσμιο επίπεδο θα οδηγήσει σε πλανητικές τεκτονικές αλλαγές.
Φυσικό είναι να λειτουργεί ώς εμβρυουλκός μεγάλων αλλαγών και ανακατατάξεων.
Ανακαλύψαμε πάλι τις δημόσιες επενδύσεις, τον δημόσιο χώρο, το δημόσιο σύστημα υγείας και όλες εκείνες τις πολιτικές πού φέρνουν τον άνθρωπο και τις ανάγκες του στην προτεραιότητα των πολιτικών επιλογών.
Αντί να συζητούμε όλα αυτά, την πολιτική επικαιρότητα μονοπωλεί η πρόταση του αμερικανού προέδρου για την εξαίρεση των δικαιωμάτων της πνευματικής ιδιοκτησίας των πατεντών των εμβολίων εναντίον του COVID-19.
Μητσοτάκης και Τσίπρας ερίζουν για την πατρότητα της ιδέας και τρέχουν να διεκδικήσουν δάφνες από την πιθανή υιοθέτηση της συγκεκριμένης πρότασης.
Όμως ο σκληρός πυρήνας της νέας αντίληψης Μπάιντεν δεν είναι αυτός.
Μάλιστα, τολμώ να πω, ότι πιο ορθολογική και αποτελεσματική είναι η πρόταση πού κατέθεσε σε άρθρο του ο Κώστας Σημίτης. Συγκεκριμένα γράφει: Σε περιπτώσεις παγκόσμιας πανδημίας ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα πρέπει να έχει, σε συνεργασία βέβαια με τις χώρες παραγωγής φαρμάκων το δικαίωμα να αποφασίζει την παγκόσμια διάθεση του φαρμάκου, όσο και την αμοιβή των δημιουργών και τον τρόπο οργάνωσης της διασποράς του φαρμάκου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η ομιλία Μπάιντεν στο Κογκρέσο είναι εντυπωσιακή γιατί πρώτη φορά τόσο καθαρά δεν κάνει προτάσεις δίκην προθέσεων αλλά εκτιμήσεις και αναλαμβάνει συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες.
‘’Αυτή τη χώρα δεν την έχτισε η WallStreet. Την έχτισε η μεσαία τάξη. Και τη μεσαία τάξη την έχτισαν τα συνδικάτα.
Αύξηση κοινωνικών δαπανών, και αυτή την φορά δεν θα την πληρώσει η μεσαία τάξη,αλλά οι εταιρείες και το 1% των πλούσιων Αμερικανών.
Αυτές οι δύο επισημάνσεις σηματοδοτούν την πεμπτουσία των σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών.
Η οικονομική και στρατιωτική ηγέτιδα δύναμη επενδύει ιδεολογικά την ηγεμονία της.
Αυτά είναι τα ζητήματα πού πρέπει να απασχολήσουν την ελληνική αριστερά.
Ζούμε στην εποχή πού εξαντλήθηκαν, ως φαίνεται, τα σοσιαλδημοκρατικά προτάγματα που στο χρυσό αιώνα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας κινητοποίησαν την ανθρωπότητα.
Το New Deal του Μπάιντεν περιλαμβάνει τον έλεγχο των μονοπωλίων, την επιδότηση της ανεργίας, την φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων.
Με το ειδικό βάρος που διαθέτει αυτή η μεγάλη χώρα, όλοι αντιλαμβανόμαστε τι θα επικρατήσειστο επόμενο διάστημα στην παγκόσμια συζήτηση.
Εμείς στην Ελλάδα πρέπει να αφήσουμε πίσω τον «επαρχιωτισμό» μας, ιδεολογικές αγκυλώσεις και στερεότυπα.
Η χώρα οφείλει να εκμεταλευτεί ότι καινοτόμο και δημιουργικό γεννάει η νέα εποχή.
Η πανδημία αφήνει στο διάβα της αίμα και δάκρυα. Όμως, ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Η μετά COVID εποχή θα επηρεάσει πολιτικές δυνάμεις και πολιτικούς συσχετισμούς. Ο νέος αέρας πού πνέει πέραν του Ατλαντικού θα περάσει τις Ηράκλειες Στήλες.
Απλά εμείς πρέπει να είμαστε παρόντες και σε εγρήγορση.
Το Κίνημα Αλλαγής έχει την ιδεολογική ηγεμονία στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας,έχει ιστορικό βάθος και στο επίπεδο των εφαροσμένων πολιτικών την πατρότητα των μεγάλων μεταρρυθμίσεων πού άλλαξαν την χώρα.
Έχει δηλαδή όλα τα εχέγγυα να είναι αυτή η πολιτική δύναμη πού θα υπογράψει το Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο με την ελληνική κοινωνία.
