“Ο κ. Τσίπρας, μας έχει συνηθίσει να αναιρεί διαρκώς τον εαυτό του. Αφού επαίρεται για μεταρρυθμίσεις τις οποίες κατήγγειλε την ίδια στιγμή που τις ψήφιζε με τους υπουργούς του να κλαίνε, θυμήθηκε τώρα ότι πρώτος στόχος της χώρας είναι η ανάπτυξη, κι ότι η επίτευξη αυτού του στόχου απαντά και στο ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους, η εκτίναξη του οποίου οφείλεται τώρα κατά τον κ. Τσίπρα στο γεγονός ότι «από το 2010 μέχρι σήμερα το ελληνικό ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά περίπου 50 δις»”, σχολιάζει το “Ποτάμι”, επισημαίνοντας παράλληλα:

“Καμία κουβέντα για τη δημοσιονομική κατρακύλα των προηγουμένων ετών και τα θεόρατα ελλείμματα. Ο πήχης των προσδοκιών από το «too good to be true» έχει χαμηλώσει τόσο πολύ ώστε γίνεται γενικόλογη αναφορά σε μεσοπρόθεσμα μέτρα που, όποια κι αν είναι αυτά κι όποτε δοθούν, θα τα πανηγυρίσει ως τεράστια επιτυχία.

Η μέχρι τώρα θητεία της κυβέρνησης έχει δείξει ότι «ανάπτυξη» και «ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ» είναι έννοιες ασύμβατες. Βάζουν κάθε είδους εμπόδιο στις επενδύσεις και τις προωθούν μόνο όταν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, λόγω πίεσης από την ΕΕ. Το εκπληκτικό είναι ότι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας διαφημίζει την πρόβλεψη του ΟΟΣΑ για ανάπτυξη 1,1% το 2017, όταν η κυβέρνησή του προέβλεπε στον προϋπολογισμό ανάπτυξη 2,7%. Αναγνωρίζει λοιπόν το τεράστιο κόστος της καταστροφικής πολιτικής του.

Η αναίρεση των επιλογών του, φθάνει σε τέτοιο σημείο ώστε καταγγέλλει «τις προκαταλήψεις, τα στερεότυπα και τη μνησικακία» και ζητάει να «εμπιστευτούμε τον ορθό λόγο».

Όπως έχει δείξει, δεν πιστεύει τίποτα από τα παραπάνω. Πρόκειται για ακόμα μια μεταμόρφωση του πρωθυπουργού που ελπίζει ότι μπορεί να του διασφαλίσει την παραμονή στην εξουσία, που είναι και το μόνο πράγμα που τον ενδιαφέρει.”