Άρθρο του Μιχάλη Κατρίνη στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»:
Με αφορμή μια ερώτησή μου στη Βουλή για τα μέτρα ενίσχυσης των επιχειρήσεων, έλαβα την απάντηση από τον υπουργό Ανάπτυξης, ότι ουσιαστικά δεν έχω δικαίωμα να ασκώ κριτική, εφόσον οι δημοσκοπήσεις δίνουν εμφανές προβάδισμα στη Νέα Δημοκρατία, άρα οι πολίτες είναι ικανοποιημένοι! Είναι άραγε;
Παρατήρησα, έκτοτε, προς μεγάλη μου έκπληξη ότι δεν επρόκειτο για ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά πιθανότατα για «γραμμή» ολόκληρης της κυβέρνησης. Σχεδόν σε κάθε τηλεοπτικό παράθυρο βουλευτές και υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας επιτίθενται αβυσσαλέα σε όποιον ασκεί κριτική για τις ολιγωρίες και τις αστοχίες της κυβέρνησης, με βασικό επιχείρημα το «δε δικαιούστε να μιλάτε»!
Είτε η συζήτηση ήταν για την παραδοχή της εγκληματικής απόφασης για τη Θεσσαλονίκη την ημέρα του Αγίου Δημητρίου, ή για τη σκανδαλώδη προτεραιότητα των κυβερνητικών αξιωματούχων να εμβολιαστούν πριν από τους επαγγελματίες υγείας, οι απαντήσεις ήταν πανομοιότυπες και απαιτούσαν, σχεδόν, συγνώμη από τους όποιους συνομιλητές τολμούσαν να ασκήσουν κριτική.
Οι επιθέσεις όμως αυτές, αν και επικοινωνιακά θα μπορούσαν να θεωρηθούν «σωστές», πάσχουν επιχειρημάτων, ουσιαστικά, πολιτικά, ακόμα και δημοσκοπικά!
Δημοσκοπικά, ναι μεν η Νεα Δημοκρατία εμφανίζεται μπροστά στην πρόθεση ψήφου (ελλείψει και δομημένης αξιωματικής αντιπολίτευσης), όμως σε όλους τους τομείς που αφορούν στην αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος της πανδημίας, η αποδοκιμασία των ερωτηθέντων προς την κυβέρνηση είναι συντριπτική!
Πολιτικά, η πρόθεση ψήφου (με αναγωγή) προς τη Νέα Δημοκρατία, όπως εμφανίζεται στις περισσότερες δημοσκοπήσεις, μεσοσταθμικά αναλογεί περίπου στο 20% με 25% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Άρα, σύμφωνα με τη λογική των στελεχών της κυβέρνησης, «απαγορεύεται» το δικαίωμα κριτικής σε τρεις από τους τέσσερις συμπολίτες μας που επιλέγουν κάποιο άλλο ή κανένα κόμμα! Το ποσοστό αυτό δε δίνει το πολιτικό δικαίωμα της αντικειμενικής-ή και μοναδικής-αλήθειας σε κανένα, όσο και αν το θέλουν οι στρατηγοί του επικοινωνιακού επιτελείου του κ. Μητσοτάκη.
Ουσιαστικά, η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από αριθμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα για ένα ζήτημα, το οποίο αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση της γενιάς μας. Η αντιμετώπιση της πανδημίας σε υγειονομικό και οικονομικό επίπεδο δεν πρέπει να μετατραπεί σε ακόμα ένα πεδίο εκλογικής αντιπαράθεσης. Είναι πραγματικά αδιανόητο, κάποια στελέχη στο Μαξίμου να ξοδεύουν έστω και ένα λεπτό από το χρόνο τους σχεδιάζοντας εκλογικές στρατηγικές.
Ο κύριος Μητσοτάκης πρέπει να καταλάβει ότι η εκλεγμένη κυβέρνηση οφείλει να δίνει λεπτομερείς απαντήσεις στην εκλεγμένη αντιπολίτευση και ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Ο ρόλος των υπουργών δεν είναι να κερδίζουν τηλεοπτικές μάχες εντυπώσεων, αλλά να συντονίσουν το σχέδιο μάχης ενάντια στον κοινό εχθρό, να δέχονται την κριτική, να συζητούν και να λαμβάνουν υπόψη αντιπροτάσεις. Γιατί αλλιώς, όταν εκείνοι θα πουν συγνώμη, φοβάμαι ότι θα είναι πολύ αργά.
