Ανακοίνωση Τομέα Άμυνας Κινήματος Αλλαγής 

Με μεγάλη έκπληξη και απορία παρακολουθούμε επί ενάμιση χρόνο την αναβλητικότητα και την ολιγωρία που επιδεικνύει το ΥΠΕΘΑ στο θέμα εκσυγχρονισμού του Στόλου του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ), οι ανάγκες του οποίου είναι γνωστές, όπως και οι εξαγγελίες – υποσχέσεις του Πρωθυπουργού για εκκίνηση των διαδικασιών για ένταξη στον στόλο νέων φρεγατών (Φ/Γ). Όμως δεν προχωράει τίποτε, καμία συμφωνία δεν ολοκληρώνεται και τελικά το πρόβλημα της σταδιακής αντικατάστασης των γερασμένων και τεχνολογικά ξεπερασμένων πλοίων παραμένει χωρίς λύση. Αναρωτιόμαστε ως πότε στην κυβέρνηση θα συνεχίζουν να αλλάζουν γνώμη και να αγνοούν τις πραγματικές ανάγκες εκσυγχρονισμού του Στόλου.

Η απότομη στροφή της κυβέρνησης στο πρόγραμμα νέας Φ/Γ για το ΠΝ τον περασμένο καλοκαίρι, δεν έχει δικαιολογηθεί επισήμως. Επικρατεί βασίμως η εντύπωση ότι η απόφαση ελήφθη όχι με γνώμονα τις επιχειρησιακές απαιτήσεις του Κλάδου, αλλά τις προσωπικές αποφάσεις ενός στενού κυβερνητικού κύκλου με άλλα προτάγματα. Έτσι, αγνοήθηκαν οι προτάσεις του ΠΝ για Φ/Γ με αυξημένες δυνατότητες Αντιαεροπορικής Άμυνας (Α/Α) περιοχής, για να επικρατήσει τελικά το εφεύρημα ότι χρειαζόμαστε Φ/Γ πολλαπλού ρόλου. Η κυβέρνηση προφανώς αγνοεί ή, το χειρότερο, φαίνεται να παραμελεί το γεγονός ότι η αντικατάσταση των υπαρχόντων Φ/Γ πολλαπλού ρόλου, με Φ/Γ ανωτέρων επιχειρησιακών χαρακτηριστικών, είναι φυσιολογική εξέλιξη ενός ναυτικού το οποίο καλείται να υποστηρίξει νέες αποστολές, οι οποίες προηγουμένως δεν υφίσταντο ή δεν ήταν άμεσης προτεραιότητας. Από ναυτικό “κλειστών θαλασσών”, το ΠΝ καλείται πλέον να αντιμετωπίσει νέες απειλές στις ανοικτές θάλασσες εθνικού ενδιαφέροντος (Κρήτη – Καστελόριζο – Κύπρος).

Απομένει να δούμε ως πότε θα συζητάμε χωρίς να παίρνουμε απάντηση για το κυρίαρχο εξοπλιστικό πρόγραμμα από πλευράς ΠΝ, που χρονίζει επικίνδυνα. Η προσαρμογή των επιχειρησιακών αναγκών του ΠΝ σε αυτό που έχουν να προσφέρουν οι κάθε λογής αντιπρόσωποι, με το οποίο φαίνεται ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να συμβιβασθεί, είναι σοβαρή αιτία προβληματισμού περί των πραγματικών κυβερνητικών επιδιώξεων. Οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις ταύτισης του προγράμματος νέων Φ/Γ με τις επιδιώξεις της ως προς την εξυγίανση των ναυπηγείων, μόνο καθυστερήσεις προκαλούν, συμπαρασύροντας σε καθυστέρηση την αναβάθμιση των Φ/Γ ΜΕΚΟ 200, για να αποδοθούν στο τέλος νέες φρεγάτες χαμηλότερων δυνατοτήτων σε σχέση με αυτές που επιθυμεί το ΠΝ.

Ελπίζουμε ότι τελικά σε αυτή την κρίσιμη απόφαση επιλογής νέας Φ/Γ που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και το μέλλον της αποτρεπτικής μας ισχύος, θα επικρατήσει η λογική των πραγματικών απαιτήσεων που έχει θέσει το ΠΝ, βάζοντας τέλος στις “σειρήνες” που διαφημίζουν λύσεις και πλοία που δεν μπορούν να υποστηρίξουν αξιόπιστα τη διατήρηση της Ναυτικής μας ισχύος.”