Στη συνεδρίαση της Οργανωτικής Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ανέλυσε τις θέσεις και τις προθέσεις του κόμματος του, ο Συντονιστής του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών Γιώργος Ελενόπουλος.

Ολόκληρη η ομιλία του:

“Αγαπητές Φίλες, Αγαπητοί Φίλοι,

Συντρόφισσες, Σύντροφοι,

Σήμερα βρισκόμαστε εδώ, στην επίσημη εκκίνηση μιας προσυνεδριακής πορείας, που θα μας οδηγήσει στο Προγραμματικό Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, στο Συνέδριο όπου πρέπει να δώσουμε ένα λυτρωτικό για τους Έλληνες και τη χώρα περιεχόμενο, στο σύνθημα που επελέγη για αυτό το ξεκίνημα:

Ενωμένοι Μπροστά.

Ας προσθέσουμε με το λόγο και τη δράση μας:

Μαζί με το λαό,

για μια άλλη Ελλάδα,

σε μια άλλη Ευρώπη.

Για μια Ελλάδα Δικαιοσύνης και Προόδου.

Για μια Ευρώπη Δημοκρατική, με Αλληλεγγύη.

Πριν όμως, από οτιδήποτε άλλο, θα ήθελα να σας μεταφέρω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς του Προέδρου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, προσεκλήθη από την Κινεζική κυβέρνηση να συμμετάσχει στο μεγάλης σημασίας Συνέδριο, με το οποίο οι Κινέζοι επιχειρούν να χαράξουν το νέο δρόμο του μεταξιού.

Με συνέργειες, με συνεργασίες με άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Μια πρωτοβουλία που στοχεύει να ενώσει την Κεντρική Ασία με τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη μέσα από πολυδιάστατες συμπράξεις και επενδύσεις στους τομείς των υποδομών, της ενέργειας, των μεταφορών, της τεχνολογίας, του εμπορίου, του τουρισμού και του πολιτισμού. Η Ελλάδα και το λιμάνι του Πειραιά αποτελούν έναν σημαντικό κόμβο αυτού του αναπτυξιακού σχεδίου.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι η πολλοστή φορά που για αυτόν το λόγο επισκέπτεται την Κίνα τα τελευταία χρόνια.

Στο πλαίσιο μιας στρατηγικής του επιλογής ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που τώρα αρχίζει να δίνει καρπούς.

Ας σημειωθεί ότι, πριν από αυτήν την επιλογή του, η Ελλάδα, δεν είχε διαμορφώσει μια σοβαρή πολιτική απέναντι σε αυτήν την μεγάλη δύναμη.

Μάλιστα, πριν από λίγο καιρό, μαζί με άλλους, λίγους πρώην ηγέτες από όλο τον κόσμο, είχε συμπροεδρεύσει στον προάγγελο αυτού του Συνεδρίου, σε ένα άλλο συνέδριο στην Κίνα που σχεδίαζε το δρόμο του μεταξιού.

Αυτά για εκείνους που απέναντι στις παγκόσμιες προκλήσεις, επιλέγουν το λαϊκισμό, τη μεμψιμοιρία και τη μιζέρια, και ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο, αλλά όχι με την πραγματική ζωή και την πορεία της ανθρωπότητας, με το μέλλον.

Φίλες και Φίλοι,

Μιλώντας σήμερα στην ΚΟΕ του Συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και εκπροσωπώντας το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και τον Πρόεδρό του, Γιώργο Παπανδρέου, δεν κρύβω ότι αισθάνομαι ένα μεγάλο βάρος και μια μεγάλη ευθύνη.

Πρώτον, γιατί εκπροσωπώ τον τελευταίο στη σειρά πρωθυπουργό, που ανέδειξε αυτή η μεγάλη παράταξη που άλλαξε τη χώρα – και την κράτησε όρθια, μόνη αυτή, όταν βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια μεγάλη εθνική καταστροφή, ως αποτέλεσμα αλόγιστων και εγκληματικών επιλογών συντηρητικών κυβερνήσεων –  κυβερνήσεων της δεξιάς.

Δεύτερον, γιατί αντιλαμβάνομαι και κατανοώ απολύτως την ανάγκη της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμενων της χώρας και τη ιδιαίτερη σημασία αυτού του εγχειρήματος.

Η ευθύνη που έχουμε όλοι εμείς απέναντι στους Έλληνες και τη χώρα, είναι πολύ μεγάλη.

Μιλώντας πριν για κάποια από αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο, δεν κρύβω ότι, αισθάνομαι την ανάγκη να ξεκινήσω από αυτά, χωρίς αναλυτικές αναφορές, σε μια προσπάθεια να παραμείνουμε προσηλωμένοι στα μεγάλα και τα ουσιώδη, στον κόσμο, την Ευρώπη, την Ελλάδα.

Οι προκλήσεις, τεράστιες.

Από την Ασία και την Αφρική, μέχρι τη Λατινική Αμερική.

Από το δημογραφικό, μέχρι την κλιματική αλλαγή.

Από τις ανισότητες στην παγκοσμιοποίηση, μέχρι τις επιπτώσεις από την  τεχνολογική εξέλιξη, στην ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Όλα δοκιμάζονται και όλα αλλάζουν με τρομακτικές ταχύτητες.

Η Δημοκρατία απειλείται – οι θεσμοί ταλανίζονται.

Οι αγορές, αρρύθμιστες, επιχειρούν να υποτάξουν την πολιτική.

Το κεφάλαιο συγκεντρώνεται και ισχυροποιείται. Ασύδοτο και προκλητικό, ειρωνεύεται τους απελπισμένους του πλανήτη.

Οι αριθμοί που αποδεικνύουν την ανισότητα, είναι ντροπιαστικοί για όλους.

Μπροστά σε όλα αυτά,

Που είναι η Ευρώπη;

Τι κάνει η Ελλάδα;

Όσο η Ευρώπη δεν προχωρά σε μια βαθύτερη ένωση, σε εκδημοκρατισμό, σε μια θαρραλέα αναπτυξιακή πράσινη πολιτική, επενδύοντας στον άνθρωπο και την καινοτομία, τόσο θα βλέπουμε φαινόμενα, όπως αυτό της Λεπέν να αναδύονται ως εναλλακτική πρόταση.

Με το λαϊκισμό, τη ξενοφοβία, τον τυφλό εθνικισμό – με όλα όσα δεν μας πάνε πουθενά.

Αλλά, άλλο τόσο εμείς, η Ελλάδα, χρειάζεται να προετοιμαστούμε, να ισχυροποιηθούμε, για να έχουμε λόγο και να αξιοποιήσουμε θετικά για τη χώρα τις αλλαγές που έρχονται.

Με εμβάθυνση της Δημοκρατίας μας.

Με θεσμούς που να λειτουργούν αξιόπιστα και να συμβάλουν στην εμπέδωση αισθήματος εμπιστοσύνης στους πολίτες.

Τα πάντα, να συμβάλουν στη διαμόρφωση κράτους δικαίου και να οικοδομούν αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης.

Η ισοπολιτεία, η ισονομία, η αξιοκρατία, η διαφάνεια, η λογοδοσία, να είναι ο απόλυτος κανόνας, χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους για συμφέροντα και κατεστημένα.

Αποτελεί κοινή εκτίμηση των πιο σημαντικών ανθρώπων του πλανήτη, ότι οι χώρες που θα βγουν ισχυρές από τη δοκιμασία των τεκτονικών αλλαγών, θα είναι οι χώρες που οι θεσμοί τους λειτουργούν με αξιοπιστία και υπηρετούν ουσιαστικά τον πολίτη.

Και μαζί με αυτά, να δώσουμε προτεραιότητα στην εκπαίδευση, την έρευνα, την καινοτομία και εντέλει τις επενδύσεις.

Όλα αυτά απαιτούν και προϋποθέτουν μια άλλη αντίληψη για το τι πρέπει να γίνει.

Φίλες και φίλοι,

Γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε άλλον, ότι η κρίση που έπληξε τη χώρα, είναι πρωτίστως κρίση πολιτική, κρίση των θεσμών.

Δεν είναι τυχαίο ότι, πολύ πριν να εκδηλωθεί η κρίση, είχαμε πει: ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε.

Δυστυχώς, βουλιάζαμε, αλλά τα μηνύματα δεν ήταν τόσο εμφανή για την έκταση και το βάθος του δημοσιονομικού προβλήματος που οδήγησε στον αναγκαστικό δανεισμό.

Πολλοί, όπως μάθαμε αρκετά αργότερα, είχαν αναλάβει δράση για να αποκρυβεί η πραγματικότητα και η αλήθεια.

Είχαμε, λοιπόν, τονίσει ότι, η μεγάλη μάχη που πρέπει να δοθεί, είναι απέναντι στο παρασιτικό πελατειακό κράτος και στις σκοτεινές διαδρομές που το συνδέουν με πάσης φύσεως συμφέροντα και κατεστημένα, μεγάλα και μικρά.

Το πραγματικό διακύβευμα επομένως, είναι η ΑΛΛΑΓΗ της χώρας.

Γι’ αυτό και σήμερα πρέπει να στείλουμε παντού ένα μήνυμα αποφασιστικότητας και ελπίδας.

Μήνυμα καθαρό και ηχηρό, για τη θέλησή μας, να αγωνιστούμε και να ολοκληρώσουμε το έργο της ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας, της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ της χώρας.

Να διαμηνύσουμε ότι,

Επιλέγουμε το δύσκολο δρόμο, απέναντι στο λαϊκισμό, στα εύκολα λόγια, τα ψέμματα, τους μύθους, τη συνωμοσιολογία και τις κατασκευασμένες ειδήσεις.

Να διαδηλώσουμε τη βούλησης μας να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να προωθήσουμε την προοδευτική – μεταρρυθμιστική πρόταση διακυβέρνησης του τόπου απέναντι στη συντηρητική.

Η μάχη αυτή, είναι πράγματι μια δύσκολη μάχη, και γίνεται ακόμη πιο δύσκολη, γιατί η συντήρηση – δεξιά και δήθεν αριστερή, έχει επιλέξει να ακολουθήσει το δρόμο της δημαγωγίας.

Διακατέχονται και οι δύο από την αντίληψη των σωτήρων και των μεσσιών.

Και το χειρότερο, συναλλάσσονται με συμφέροντα και κατεστημένα και υπηρετούν το ίδιο παρασιτικό, πελατειακό σύστημα εξουσίας.

Δεξιά και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δηλώνουν αντίπαλοι,

Αλλά, είναι τόσο ίδιοι.

Και, όπως απέδειξε η πραγματικότητα, οι πιο μνημονιακοί από όλους – βρέθηκαν στην εξουσία με την άρνηση, χωρίς πρόταση και υποτάχθηκαν σε όλες τις απαιτήσεις.

Μόνοι κερδισμένοι από τις επιλογές τους, όσοι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα σε αυτήν τη χώρα.

Θλιβεροί διαχειριστές μιας πολιτικής που αναπαράγει καθημερινά δεινά.

Η δεξιά αμετανόητη για τις εγκληματικές πολιτικές του παρελθόντος, που μας οδήγησαν ένα βήμα από μια εθνική καταστροφή και τελικά, στον αναγκαστικό δανεισμό.

Αμετανόητη και για το πώς πολιτεύτηκε την περίοδο της κρίσης.

Όταν δήλωνε ότι δεν θα συναινέσει στο λάθος, αλλά υποσχόταν με απόλυτη συνείδηση αδιέξοδες επιλογές. 3 Ζάππεια, για να είναι έλεγαν επικαιροποιημένα και άμεσα εφαρμόσιμα μόλις πάρουν την εξουσία και 18 δις Ευρώ ισοδύναμα μέτρα.

Που πήγαν όλες αυτές οι υποσχέσεις;

Στον κάλαθο των απορριμμάτων της ιστορίας.

Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τη σειρά τους, απέδειξαν ότι ήταν οι καλύτεροι μαθητές της συντήρησης.

Όχι μόνον γιατί κυβερνάνε με την ακροδεξιά, χωρίς να ντρέπονται, αλλά και γιατί επέβαλαν στους Έλληνες μια πολιτική λιτότητας, που δεν έχει προηγούμενο.

Στην πλάτη των Ελλήνων κάνουν μαθήματα εξάσκησης στη νομή μιας εξουσίας που έχει αναγάγει τον πελατειασμό σε επιστήμη.

Και όλα αυτά, μέσα σε ένα περιβάλλον που θυμίζει καμένη γη, ως αποτέλεσμα μιας ιδιοφυούς σύλληψης, της διαπραγματευτικής γυμναστικής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Δεν υπάρχει κόκκινη γραμμή που να μην την γελοιοποίησαν.

Έχασαν ακόμη και ό,τι οι προηγούμενοι είχαν περιφρουρήσει – τους οποίους και κατήγγειλαν με ελαφρά συνείδηση και περίσσιο θράσος.

Έγιναν οι μνημονιακότεροι όλων.

Και το τραγικότερο, κατηγορώντας άλλους ως προδότες.

Η συντήρηση, δεξιά και δήθεν αριστερή, έφερε τη μιζέρια και την παραίτηση.

Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί, δηλαδή, σε έναν λαό.

Γι’ αυτό και,

Σήμερα, κανείς σε αυτήν τη χώρα δεν μιλά για τα όσα πραγματικά αφορούν τους Έλληνες και τη χώρα.

Κανείς τους δεν συζητά για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα όλος ο κόσμος.

Κανείς τους δεν συζητά για τα όσα συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή μας και μας αφορούν άμεσα.

Κανείς τους δεν συζητά επί της ουσίας τις εξελίξεις στην Ευρώπη και τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται, με την άνοδο των ακραίων δυνάμεων και την επιστροφή του εθνικισμού.

Κανείς τους δεν συζητά για το ποια Ευρώπη θέλουμε.

Κανείς τους δεν συζητά για το αύριο της χώρας.

Για το πώς θα βγούμε από την κρίση και θα οδηγηθούμε σε μια βιώσιμη επόμενη ημέρα.

Μεγαλώνοντας την πίτα και δημιουργώντας βιώσιμες θέσεις εργασίας.

Όλοι τους τάζουν μερτικό από μια πίτα που φροντίζουν καθημερινά να μικραίνει.

Τα πάντα ευτελίζονται.

Η Δημοκρατία μαραζώνει.

Οι θεσμοί λειτουργούν α λα καρτ.

Μοναδικό μέλημα των δύο εκπροσώπων της συντήρησης, να καλύπτουν τις ανομίες τους και να κάνουν τα πάντα για να στηρίζονται από το ίδιο πελατειακό σύστημα. Μοναδική τους διαφορά, το υποσύστημα εξουσίας με το οποία επιλέγουν να έχουν νταραβέρι.

Η χώρα βιώνει το καταστροφικό αλισβερίσι των καραμανλο-ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Φίλες και Φίλοι,

Η χώρα έχει ανάγκη από ένα εγερτήριο σοκ – προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό.

Που στην περίπτωσή μας, δεν είναι τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο και με σεβασμό στον άνθρωπο.

Είχαμε επισημάνει ότι, το ελληνικό πρόβλημα είναι πρωτίστως, πρόβλημα λειτουργίας της Δημοκρατίας και των θεσμών.

Και το είχαμε επισημάνει γιατί είμαστε δημοκράτες, γιατί είμαστε σοσιαλιστές και βλέπουμε τα πράγματα από την πλευρά του ανθρώπου, της κοινωνίας – χωρίς να έχουμε πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα.

Και το κυριότερο, γιατί σε πείσμα των καιρών, παραμένουμε πιστοί στις αρχές και τις αξίες μας, στα ιδανικά μας.

Γι’ αυτό και εμείς, ως ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών,

Σεβόμαστε την ιστορία και την προσφορά αυτού του ιστορικού προοδευτικού Κινήματος, αυτού του ιστορικού κοινωνικού και πολιτικού Κινήματος, στο οποίο συναντήθηκαν όλοι οι προοδευτικοί δημοκράτες και σοσιαλιστές συμπολίτες μας – συναντήθηκαν γενιές Ελλήνων που αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια.

Θέλουμε να είμαστε οι συνεχιστές αυτής της ιστορικής προσφοράς.

Αυτού του Κινήματος που άλλαξε τη χώρα. Που της έδωσε αυτοπεποίθηση και σιγουριά, αξιοπρέπεια, και την έβαλε στον κύκλο των πιο ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου.

Όποια λάθη και αν έγιναν, όποιες παλινωδίες και αν υπήρξαν, αυτό το έργο, που αποτελεί παρακαταθήκη για τους Έλληνες και για τη χώρα, δεν μπορεί να το ακυρώσει κανείς, δεν μπορεί να το απαξιώσει κανείς.

Παρά τις οργανωμένες προσπάθειες που καταβάλουν γνωστά κέντρα και παράκεντρα, που μοναδικό τους μέλημα έχουν, να καλλιεργούν τη μισαλλοδοξία και οτιδήποτε άλλο μπορεί να διαμορφώσει προϋποθέσεις χειραγώγησης και ποδηγέτησης του λαού μας.

Όλοι όσοι αγωνίστηκαν για την ΑΛΛΑΓΗ και την πρόοδο αυτού του τόπου, γνωρίζουν καλά και τις ανάγκες του και τις δυνατότητές του.

Έχουμε χρέος να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας.

Και η αλήθεια σήμερα, είναι προϊόν εν ανεπαρκεία σε αυτόν τον τόπο.

Απέναντι σε όσους τάζουν εύκολους δρόμους, εμείς πρέπει να επιμένουμε: αν δεν αλλάξουμε αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές, δεν μπορούμε να οδηγηθούμε στο μέλλον.

Αν δεν αλλάξουμε τα πάντα, διοίκηση, αυτοδιοίκηση, παραγωγικό μοντέλο, πολιτικό σύστημα, δεν πάμε πουθενά.

Αν δεν αλλάξουμε θα βουλιάξουμε.

Έχουμε με έμφαση επισημάνει ότι, χάνονται τα λεφτά του Ελληνικού λαού στις υπόγειες διαδρομές που συνδέουν αυτό το παρασιτικό πελατειακό σύστημα που ταλανίζει τη χώρα με τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα και κατεστημένα.

Γι’ αυτό και μιλάμε για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων.

Την ανάγκη δημοκρατικών, προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.

Κάποιοι, παρά τα όσα έχουν βιώσει οι Έλληνες, θέλουν, ακόμη και σήμερα, τα λεφτά του Ελληνικού λαού.

Και κάτι περισσότερο, να ορίζουν τη μοίρα του.

Θέλουν τον πολίτη άβουλο και μοιραίο, απέναντι στις ορέξεις τους.

Γνωρίζετε ότι, αναγκαστήκαμε να σηκώσουμε το βάρος των καταστροφικών επιλογών άλλων, και όχι μόνον αναλάβαμε ευθύνες που δεν μας αναλογούσαν, αλλά δώσαμε τη μάχη απέναντι σε αυτό το παρασιτικό σύστημα εξουσίας.

Δεκάδες μεγάλες και μικρότερες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές για να αναπνεύσει η χώρα.

Δεν ήταν εύκολο, αλλά το παλέψαμε.

Και καταφέραμε πολλά, για τα οποία μας έλεγαν: «αυτά δεν γίνονται».

Και όμως, τα κάναμε.

Δεν θα μιλήσω αναλυτικά για όλα αυτά. Αλλά θα μου επιτρέψετε να αναφέρω μόνο τούτο:

Είπαμε, τέρμα στη σπατάλη. Και χωρίς να πληρώσουν οι Έλληνες ούτε ένα Ευρώ, καταφέραμε με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση να εξοικονομήσουμε από τότε και για κάθε χρόνο, πάνω από 2 δις Ευρώ. Όσο ένας ΕΝΦΙΑ κάθε χρόνο.

Από μια μόνο μεταρρύθμιση.

Συγκρουστήκαμε με ισχυρά συμφέροντα και το πετύχαμε.

Και σήμερα έρχονται αυτοί που τότε μας πετροβολούσαν, να στήσουν ολόκληρο θέατρο για εντυπώσεις με την αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών και για 250 εκατ. Ευρώ, και αυτά, αν τα έπαιρναν.

Και μάλιστα, χωρίς να σκέπτονται τον πολίτη, αλλά το πώς θα αντικαταστήσουν τα άλφα με τα βήτα συμφέροντα.

Φίλες και Φίλοι,

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Έναν δρόμο έχουμε. Της πολιτικής.

Έχουμε χρέος να αγωνιστούμε για την αυτονομία της πολιτικής και την απελευθέρωση των υγιών παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμεων του τόπου.

Έχουμε χρέος να υπερβούμε τις δυσκολίες, που πράγματι είναι μεγάλες και πρωτόγνωρες.

Αλλά σε αυτόν τον δρόμο πρέπει να αφοσιωθούμε.

Να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.

Γνωρίζουμε τα πραγματικά προβλήματα.

Σε αυτά πρέπει να επικεντρωθούμε.

Και η αλήθεια είναι, ότι αυτά χρειάζονται πολύ δουλειά.

Η συνεργασία, ακόμη και η ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων είναι μια καθοριστική παράμετρος για να συμβάλουμε στη γενικότερη προσπάθεια που έχει ανάγκη ο τόπος.

Με μοναδικό γνώμονα να υπηρετήσουμε το λαό και τη χώρα.

Η συνεργασία και η ενότητας μας, δεν μπορούν παρά να έχουν πολιτικό και μόνον πρόσημο.

Δεν πρέπει και δεν μπορεί να μας ενδιαφέρει η νομή της εξουσίας.

Την αλλαγή της θέλουμε.

Δεν θέλουμε την εξουσία που επιδιώκει να καταστήσει υποτελή τον πολίτη.

Θέλουμε τον πολίτη συμμέτοχο στις αποφάσεις.

Δημιουργό του μέλλοντός του.

Δεν πρέπει να συνομολογήσουμε σε οποιαδήποτε άλλη επιδίωξη.

Θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι για τους Έλληνες και τη χώρα.

Μπορεί να έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις, απόψεις και θέσεις μεταξύ μας, σε κάποια ζητήματα, αλλά αυτή η διαφορετικότητα, είναι ο πλούτος μας, είναι το συγκριτικό μας πελονέκτημα.

Και δεν πρέπει να το χάσουμε.

Γιατί θα αφυδατωθούμε.

Μπορούμε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί, αν στο λόγο και τη δράση μας, κυριαρχήσει ό,τι είναι χρήσιμο για την Ελληνική κοινωνία και τη χώρα.

Είναι η μοναδική μας επιλογή.

Γι’ αυτό πρέπει,

Να οργανωθούμε καλύτερα.

Να μιλήσουμε για την ιστορία των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου και να αναδείξουμε την προσφορά τους στη χώρα.

Να αναδείξουμε τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, για να οδηγηθούμε σε ουσιαστικές απαντήσεις.

Να δώσουμε το περιεχόμενο στην αναγκαία μεταρρυθμιστική προσπάθεια.

Να αποκτήσουμε ενιαίο και διακριτό πολιτικό λόγο.

Να διαμορφώσουμε την πρότασή μας για τη χώρα. Την έξοδο από την κρίση και τη μετάβαση σε μια βιώσιμη επόμενη ημέρα.

Να διαμορφώσουμε τις προτάσεις μας για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελληνική κοινωνία.

Έτσι θα συμβάλλουμε αποτελεσματικά στην εκ βάθρων ΑΛΛΑΓΗ της χώρας.

Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα.

Και αυτό θα αποτελέσει την πραγματική δικαίωση για όλους τους Έλληνες.

Με αυτό το διακύβευμα να απευθυνθούμε σε όλους και να τους καλέσουμε στην κοινή προσπάθεια.

Ο λόγος μας και η δράση μας δεν μπορούν παρά να έχουν πάντα πολιτικό, γόνιμο και δημιουργικό πρόσημο.

Χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Μακριά από μικροπολιτικές αντιλήψεις και πρακτικές, αλλά και κάθε άλλη ανάλογη συμπεριφορά, που είναι πάντα βλαπτική για το χώρο μας και τελικά, για τους Έλληνες και τη χώρα.

Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά είναι συμπτώματα μιας συντηρητικής νοοτροπίας.

Και εμείς, είμασταν και είμαστε πάντα απέναντι στη συντήρηση.

Όποιο χρώμα και αν έχει, οποίο μανδύα και αν φορά.

Εμείς πρώτοι πρέπει να δίνουμε το παράδειγμα.

Και πάντα με ανοιχτό πνεύμα.

Καινοτόμο, ανατρεπτικό.

Αν το καταφέρουμε, η προσφορά μας στην Πατρίδα θα είναι πολύτιμη.

Από όποια θέση και αν βρισκόμαστε.

Ας συζητήσουμε ενόψει του Συνεδρίου, για όσα πρέπει να συζητήσουμε και με τους συμπολίτες μας.

Για να τους δώσουμε όραμα και ελπίδα.

Και ξέρουμε ότι, μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Στο χέρι μας είναι να διαμορφώσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για να συγκροτήσουμε μια ισχυρή συμμαχία κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, ικανή να προωθήσει μια προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης απέναντι στη συντηρητική πρόταση.

Να επιβάλει την αναγκαία για το τόπο συνεννόηση των πολιτικών και παραγωγικών δυνάμεων.

Στη βάση μιας αξιόπιστης, οραματικής και μαζί ρεαλιστικής και αποτελεσματικής πρότασης για τη χώρα, που θα υποχρεώνει τους συνομιλητές μας να τη σεβαστούν.

Να καταστούμε η κυρίαρχη στον τόπο πολιτική δύναμη.

Όπως, δηλαδή, πρέπει στον προοδευτικό χώρο.

Δεν είναι όλα αυτά εύκολα.

Αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε.”