Ο φόβος του κορονοιού δεν πρέπει να μας παγιδέψει την σκέψη και να κρύψει τις αλήθειες

Η Κίνα έχει τεράστιες ευθύνες για την εμφάνιση και την διάδοση του κορονοιού. Οι πρωτοφανείς περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν, οι πρωτόγονες συνθήκες των λαϊκών αγορών της και οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης για την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών της, είναι οι βασικές αιτίες που προκαλούν τα τελευταία χρόνια σχεδόν όλες τις επιδημίες με κορυφαία την πανδημία του κορονοιού.

Το καθεστώς της χώρας αυτής, απέκρυπτε από τους πολίτες της και την διεθνή κοινότητα, για μεγάλο χρονικό διάστημα, την εμφάνιση του κορονοιού, χωρίς να λαμβάνει την ίδια περίοδο μέτρα, για τους δικούς της πολίτες, όλοι ξέρουμε τι έπαθαν όσοι προσπάθησαν να μικήσουν. Συνέχισαν να ταξιδεύουν εκατομμύρια Κινέζοι, κυρίως για επιχειρηματικούς λόγους στις ανεπτυγμένες χώρες, όπως έφθαναν για τους ίδιους λόγους χιλιάδες στελέχη των επιχειρήσεων από αυτές τις χώρες, στην Κίνα, τουλάχιστον για δυο μήνες.

Αυτός είναι ο λόγος, που οι πιο ανεπτυγμένες χώρες και οι πιο ανεπτυγμένες περιοχές των χωρών αυτών, παρουσιάζουν τα τραγικά γεγονότα.

Η χώρα μας και οι βαλκανικές χώρες έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα, γιατί έχουν περιορισμένη εξωστρέφεια, δηλαδή δεν είχαμε τους χιλιάδες κινέζους πού είχαν οι ανεπτυγμένες χώρες ούτε χιλιάδες Έλληνες στην Κίνα που θα επέστρεφαν φορείς του κορονοιού, κάποιοι από αυτούς.

Σε εμάς ήρθαν τριτογενούς από λίγους επισκέπτες στο Μιλάνο και τους Αγίους Τόπους, δυο μήνες αργότερα, δίνοντας την δυνατότητα στην πολιτεία να εφαρμόσει κλιμακωτά τα μέτρα που εισηγήθηκαν οι ειδικοί επιστήμονες.

Βέβαια δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο στο διεθνές δίκαιο για την απόδοση ευθυνών, στους βασικούς υπαίτιους πρόκλησης πανδημιών με ανυπολόγιστο κόστος σε ανθρώπινες ζωές, στην οικονομία, την κοινωνία και όχι μόνο.

Νομίζω, ότι το θέμα αυτό πρέπει να συζητηθεί στα θεσμικά όργανα παγκόσμιων και περιφερειακών θεσμών, όπως ο ΟΗΕ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και άλλοι οργανισμοί.

Με τεκμηριωμένη πρόταση του ΠΟΥ να αξιολογηθούν οι ευθύνες της Κίνας και να τις ζητηθούν επίμονα τρία πράγματα:

1. Μια μεγάλη συγγνώμη από την παγκόσμια κοινότητα.

2. Οικονομικές κυρώσεις με την μορφή βοήθειας σε αγαθά, αλλά και οικονομική στήριξη, σε κράτη και τις οικογένειες των θυμάτων.

3. Να λάβει άμεσα δραστικά μέτρα για την δημόσια υγεία, το περιβάλλον και τις συνθήκες εργασίας στην Κίνα.

Η Κίνα την περίοδο αυτή, έχοντας για μερικά ήδη, όπως οι απλές μάσκες, σχεδόν μονοπώλιο της παγκόσμιας παραγωγής, λόγω του ότι είναι χαμηλού κόστους και έντασης εργασίας, ανεξάρτητα αν τα εργοστάσια είναι κινέζων ή ξένων, επιδίδεται σε πρωτοφανή προπαγάνδα με ελάχιστο οικονομικό κόστος και τεράστια κερδοσκοπία.

Μια μάσκα απλή έχει παραγωγικό κόστος ασήμαντο, περίπου 0.05 λεπτά του ευρώ και πωλείται στην χονδρική περίπου 0.50 λεπτά.

Σκεφτείτε τώρα, πόσο κοστίζουν 1.000.000 τέτοιες μάσκες και τι συγκλονιστική προσφορά ακούγεται.

Σκεφτείτε ότι, επιλεκτικά έστειλε δωρεάν μερικές ποσότητες στην αρχή και συνέχισε κερδοσκοπώντας ασύστολα, εκθέτοντας και τα κράτη που ανταγωνίζονται αγχωμένα, να εξασφαλίσουν τις αναγκαίες ποσότητες, όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Η πανδημία αποκαλύπτει ακόμη μια αδυναμία της παγκοσμιοποίησης, όπως στρεβλά εξελίχθηκε, και δείχνει πόσα και πόσο πρέπει να αλλάξουν.

Πρέπει όμως να μείνουμε ψύχραιμοι, να συνεργάζονται όλοι με όλους, άτομα και κράτη, να μην τρώμε εύκολα κάθε μορφή προπαγάνδας και την επόμενη ημέρα να παλέψουμε για τις αναγκαίες αλλαγές, παντού.