Έφτασε το τέλος του Δουβλίνου ΙΙ

Ζέφη Δημαδάμα*

Με «κομμένη την ανάσα» αναμένουν οι χώρες  της Ευρωπαϊκής Ένωσης το νέο Σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη διαχείριση του προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος.

Χώρες όπως η Ελλάδα, οι οποίες έχουν δεχθεί ατέλειωτες προσφυγικές ροές αναμένουν να ληφθούν αποφάσεις, οι οποίες θα διασφαλίσουν την ισόρροπη συμμετοχή όλων των χωρών της Ένωσης στην κατανομή των προσφύγων.

Το κρίσιμο ζήτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι η αποφυγή μιας ακόμη αποτυχίας στη διαχείριση του προσφυγικού, η οποία θα έχει σοβαρές προεκτάσεις στην ίδια τη συνοχή της Ένωσης.

Τα μάτια όλων είναι ήδη στραμμένα στις διαβουλεύσεις που πραγματοποιούνται για το νέο “Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο” κατά την Κροατική Προεδρία του Συμβουλίου αλλά κυρίως στις αποφάσεις οι οποίες προβλέπεται να ληφθούν το Β’ εξάμηνο του 2020 κατά τη Γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου.

Δυστυχώς και η νέα κυβέρνηση της ΝΔ μετα την προβληματική διαχείριση του προσφυγικού από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν φάνηκε επαρκώς προετοιμασμένη. Για μια ακόμη φορά, οι πρόσφυγες ζουν σε άθλιες συνθήκες αλλά και οι κάτοικοι των νησιών και όχι μόνο, αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητες δυσκολίες, μόνοι και αβοήθητοι.

Όπως φαίνεται από τα παραπάνω η λήψη αποφάσεων για την κρίσιμη μετάβαση μας στο Νέο Δουβλίνο θα είναι σταδιακή και θα χρειαστεί χρόνο.  Εύλογα επομένως αναρωτιέται κανείς πως θα ανταπεξέλθουμε ως χώρα και ως Ευρωπαϊκή Ένωση στις συνεχιζόμενες προσφυγικές ροές.

Στα παραπάνω δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το «κλειδί» των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών δυστυχώς είναι στα χέρια του Ερντογαν, με την υπογραφή του κ. Τσίπρα πριν από τέσσερα χρόνια.

Το Κίνημα Αλλαγής υποστηρίζει σθεναρά  εδώ και χρόνια την ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει τις ευθύνες της και με τις θεσμικές μας παρεμβάσεις στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα,  πιέζαμε ασφυκτικά για την αλλαγή του κανονισμού του Δουβλίνου ΙΙ αλλά και την υιοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων, όπως:

Α) την υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαφυλάττει τα σύνορα της με σημαντική ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής

Β) την αλλαγή της Κοινή Δήλωσης Ε.Ε.-Τουρκίας ώστε να είναι δυνατές οι  «επιστροφές» των μεταναστών όχι μόνο από τα νησιά αλλά και την ενδοχώρα

Γ) τη δημιουργία νέας διαδικασίας μετεγκατάστασης σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες αναλογικά και δίκαια σε σύντομο και προσδιορισμένο χρονικό διάστημα

Δ) τον τερματισμό της απάνθρωπης παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μεγάλη ευθύνη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ως μια στιβαρή δύναμη, η οποία ταυτόχρονα συνεχίζει να υπερασπίζεται σθεναρά τις αρχές και τις αξίες της.

Στην Ευρώπη του 2020 δεν μπορεί να υπάρχουν χώρες αποθήκες ανθρώπων, «πίσω αυλές» με δυστυχισμένους προσφυγές και απελπισμένους κάτοικους αλλά ούτε χώρες που διαχωρίζουν τη θέση τους, αποποιούνται των ευθυνών τους στο προσφυγικό και αδιαφορούν προκλητικά.

Στην Ευρώπη του 2020 δεν μπορεί να μην υπάρχουν κανόνες που όλοι θα ακολουθούν αλλά και «ποινές» για όσους αρνούνται και τους  παραβαίνουν.

Τώρα χρειαζόμαστε “ένα νέο συνεκτικό σύστημα ασύλου” και την εφαρμογή αξιολόγησης στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ των αιτούντων άσυλο ώστε όσοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις να μην εισέρχονται καθόλου άρα και να μην επιβαρύνονται οι χώρες υποδοχής αλλά ούτε να ταλαιπωρούνται και οι ίδιοι.

Η ώρα της δίκαιης, δημοκρατικής και αλληλέγγυας Ευρώπης είναι τώρα. Η Ελλάδα πρέπει να είναι στους βασικούς διαμορφωτές του νέου Ευρωπαϊκού Σύμφωνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο.

Μηδενική μετανάστευση δεν προβλέπεται για τα επόμενα χρόνια στην περιοχή μας. Σε αυτή τη συγκυρία, μια πιθανή αποτυχία της Ευρώπης θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για τους λαούς κλονίζοντας συθέμελα το ευρωπαϊκό εγχείρημα.

*Αναπληρώτρια Εκπρόσωπος Τύπου  ΚΙΝΑΛ

Αντιπρόεδρος Γυναικών Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος

Διδάσκουσα στο Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών & Περιφερειακών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο