“Ο φετινός εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς βρήκε τον εργαζόμενο για άλλη μια χρονιά αντιμέτωπο με την επισφαλή εργασία – μέσα από την συστηματική καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων- και την ανεργία”, όπως τονίζει στην ανακοίνωσή του το “Κίνημα”, το οποίο και συνεχίζει ως εξής:
Τα στοιχεία σχετικά με την πολιτική για την εργασία και την ανάπτυξη, δείχνουν ότι το πρόβλημα της ανεργίας παραμένει οξύτατο. Οι νέοι αλλά και οι γυναίκες αποτελούν τις πλέον ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες, ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι, σύμφωνα με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ (Ενδιάμεση Έκθεση για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση 2016) αποτελούν το 72,2% του συνόλου των ανέργων.
Παρά ταύτα, η κυβέρνηση, με καθυστέρηση διαρκείας, σ’ ένα πολιτικό κατενάτσιο με τους Θεσμούς, έχασε πολύτιμο χρόνο με το πρόσχημα της μαχητικής διαπραγμάτευσης. Μέχρι αυτή την ώρα, το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης είναι σε εκκρεμότητα, ενώ δεν υπάρχει καμιά σοβαρή συζήτηση για το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας.
Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών, έγκαιρα και εμπεριστατωμένα, έχει καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση για την προοδευτική ατζέντα, ως προϋπόθεση εξόδου της χώρας από την κρίση. Γιατί πρόβλημα που δεν αναγνωρίζεται, δεν επιλύεται.
Η χώρα παραμένει εκτεθειμένη, την ώρα που εκτυλίσσεται μία ευρύτερη πολιτική κρίση, με την ισχυροποίηση ή και επικράτηση αντιδραστικών δυνάμεων, που τάσσονται υπέρ του απομονωτισμού, όπως για παράδειγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο με το Brexit, στις ΗΠΑ με την εκλογή Τραμπ, και στην Γαλλία με την συμμετοχή της ακροδεξιάς με την Λε Πεν στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών.
Η μονοσήμαντη εξήγηση ότι ο λαϊκισμός προκαλεί την αντισυστημική ψήφο, η οποία ευθύνεται για την αμφισβήτηση των δημοκρατικών θεσμών, δεν είναι μια πειστική ερμηνεία. Αντιθέτως, η αδυναμία των παραδοσιακών κομμάτων να ανταποκριθούν στις ανάγκες που προκύπτουν από τις νέες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, είναι αυτή που δίνει ώθηση στις αντιευρωπαϊκές δυνάμεις. Δυστυχώς, η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση, ακολουθεί την πεπατημένη της ΝΔ στη διακυβέρνηση, καθιστώντας κάθε προηγούμενη κριτική της αναξιόπιστη.
“Απαιτείται σοβαρή κατανόηση των νέων διεθνών συνθηκών, της παγκοσμιοποίησης του καπιταλισμού, της αλληλεξάρτησης των οικονομιών μας καθώς και των νέων προκλήσεων που έχουν παγκόσμιο και όχι τοπικό ή εθνικό χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα, της λειτουργίας της Δημοκρατίας, της κλιματικής αλλαγής ή της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008”. [Το Κίνημα και το Διακύβευμα]
Η Ελλάδα μπορεί και αξίζει περισσότερα. Χρέος μας για τις γενιές που έρχονται, είναι να ανταποκριθούμε με ένα Εθνικό Σχέδιο, βασισμένο σε προτάσεις προοδευτικής κατεύθυνσης- κάτι που θα απασχολήσει και την επερχόμενη 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, τον Ιούνιο.
