«Είθισται να χρησιμοποιούμαι τον γεωγραφικό πολιτικό όρο της Κεντροαριστεράς, για να προσδιορίσουμε στην Ελλάδα τον ιστορικό προοδευτικό χώρο. Την Δημοκρατική Παράταξη. Μία παράταξη μία ιστορία 147 χρόνων στην χώρα αυτή, που εκφράστηκε από διάφορα κόμματα και πρόσωπα, και που ταυτίστηκε με την Δημιουργία του Σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, τα  σύνορά τους, τις κοινωνικές δομές, την εξέλιξη της Δημοκρατίας, την εμβάθυνση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Τρία είναι τα χαρακτηριστικά της Παράταξης όπως και αν διαχρονικά καταγράφηκε:

• 1) ο πατριωτικός της χαρακτήρας,
• 2) ο κοινωνικός της χαρακτήρας,
• 3) η δημοκρατική της προσήλωση.

Και μία είναι η ικανότητα αυτής της παράταξης: Να αρθρώνει με βάση τα παραπάνω χαρακτηριστικά μία συμπαγή εθνική στρατηγική και να επιτυγχάνει μεγάλους Εθνικούς Στόχους.

Το ΠΑΣΟΚ, αποτέλεσε επί δεκαετίες τον εκφραστή της Παράταξης, υπό την έννοια ότι εξέφρασε τα στρώματα τα κοινωνικά, που εμφορούνται από τις Αρχές και της αξίες της παράταξης. Η ηγεμονία του όμως αυτή αμφισβητήθηκε εκλογικά και κοινωνικά μετά την έκρηξη της κρίσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκε να εκφράζει εκλογικά και κοινωνικά το χώρο που εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ, παροδικά, μέχρι την κατάρρευσή του υπό το βάρος της αποτυχίας να δώσει έναν άλλο δρόμο υπέρβασης της Κρίσης.

Αυτή η αποτυχία ωριμάζει τις συνθήκες συζήτησης της ανασυγκρότησης της παράταξης.  Σε αυτή την πορεία μπαίνουν διάφορα ερωτήματα, άλλα τεχνικά και άλλα ουσιαστικά.

Ως προς το πρώτο είδος των ερωτημάτων που αφορούν το μέλλον του ΠΑΣΟΚ. Η δική μου τοποθέτηση είναι διαχρονική και σταθερή. Ένα κόμμα, που από το 45% κατήλθε στο 5%, δεν θα αποτελέσει ποτέ τον εκφραστή της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας που στήριξε το χώρο. Για αυτό και θεωρώ ιδανικό το σχήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Δηλαδή τη δημιουργία ενός πολιτικού συνασπισμού και μίας κοινωνικής συμμαχίας η οποία μπορεί να έχει πλειοψηφικά χαρακτηριστικά, με το ΠΑΣΟΚ ως καταλύτη της εξέλιξης. Η πορεία προς Ενιαίο Φορέα, δεν μπορεί παρά να είναι σταδιακή και αποτέλεσμα έντονων διεργασιών. Μάλιστα η Συμπαράταξη θα πρέπει να είναι ανοιχτή και σε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αμφίπλευρα θα διευρύνουν το εγχείρημα.

Ως προς το δεύτερο είδος των ερωτημάτων, τούτο αφορά την πολιτική, κοινωνική και ιδεολογική τοποθέτηση της Κεντροαριστεράς. Η τοποθέτησή μου, είναι και εδώ εμφατική. Σχήμα που δεν θα συγκεντρώνει τα τρία χαρακτηριστικά της παράταξης, με έμφαση σήμερα στην ανάγκη η Ελληνική Κοινωνία να μείνει όρθια, δεν μπορεί να έχει σχέση με την ιστορία και την Προοπτική της Παράταξης. Ένα φιλελεύθερο Κεντρώο κόμμα, μπορεί να είναι χρήσιμο στη Δημοκρατία σήμερα, δεν είναι όμως αυτή η προοπτική του πολιτικού μας χώρου, και η δημιουργία του δεν μπορεί να αφορά εμάς. Εμείς πιστοί στο παραπάνω τρίπτυχο πρέπει να επιδιώκουμε τη δημιουργία μίας συμμαχίας των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων που να έχει τους κάτωθι σαφείς στόχους:

• Αναδιοργάνωση του Κράτους, ώστε να είναι σύγχρονο αποτελεσματικό και ευέλικτο.
• Προώθηση της Ιδιωτικοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, αλλά όχι της Δημόσιας Υπηρεσίας του Δημοσίου και των Επιχειρήσεων που ανήκουν σε αυτήν ( βλέπε ΕΥΔΑΠ).
• Συνταγματική Αναθεώρηση ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον πολιτικές που να οδηγούν σε οικονομική χρεοκοπία παρόμοια με αυτή που ζούμε σήμερα.
• Αναδιάρθρωση και απομείωση του ιδιωτικού χρέους των πολιτών με προστασία της ατομικής  τους περιουσίας.
• Εκπόνηση ενός σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας με αξιοποίηση του ιδιωτικού τομέα της Οικονομίας αλλά και την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας.

Αυτοί οι πέντε ισότιμοι άξονες, μπορούν να αποτελέσουν τη βάση ενός σχεδίου που να απελευθερώνει την οικονομία και ταυτόχρονα να προστατεύει την κοινωνία. Ενός σχεδίου που να εγγυάται τη Δίκαιη Διανομή του προϊόντος μίας Αναπτυξιακής Πορείας για τη χώρα.

Αυτοί οι πέντε ισότιμοι άξονες μπορούν επίσης να εγγυηθούν την παραμονή της χώρας στη Ζώνη του Ευρώ. Διότι αν η κοινωνία δεν νιώθει ασφαλής δεν έχει υπάρχει  η αναγκαία κοινωνική και πολιτική σταθερότητα. Αν η οικονομία δεν είναι ελεύθερη δεν υπάρχει η αναγκαία ανάπτυξη ώστε να παράγεται πλούτος.

Τα ανωτέρω καθιστούν κρίσιμο το επερχόμενο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Διότι πρέπει ακριβώς να προβάλλουμε το σχέδιο εξόδου από την κρίση, που έχει ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΑΞΙΕΣ, δηλαδή αυτές που υπαγορεύονται από εισαγωγικό τρίπτυχο, ΣΤΑΘΕΡΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ, δηλαδή την ΙΣΧΥΡΗ ΕΛΛΑΔΑ, με ΙΣΧΥΡΗ την ΚΟΙΝΩΝΙΑ, και τις ΝΕΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, που αφορούν την παραγωγικότητα σε έναν ανταγωνιστικό κόσμο.

Του Παντελή Καμά(στο kentroaristera.gr)