Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετήσαμε χθες, το σύντροφό μας Τάσο Γλαντζή, στο τελευταίο ταξίδι του. Είναι τόσο οδυνηρή η απώλεια ενός ανθρώπου σαν τον Τάσο -πρωτίστως για τους δικούς του- όσο μεγάλη ευτυχία είναι να τον γνωρίζεις και να έχεις την τύχη να ζήσεις κοντά του.
Με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο και την αφοπλιστική του ευγένεια, «έκτιζε» σχέσεις ανθρώπινες, σχέσεις πολιτικές, σχέσεις με τα παιδιά, με τα προσφυγόπουλα, με κάθε πληγωμένο άνθρωπο. Ήταν τόσο «ανοικτός» με τα παιδιά, όσο και απόλυτος με τις πολιτικές του θέσεις, που, χωρίς κραυγαλέες συμπεριφορές, υποστήριζε σταθερά.
Ως εκπαιδευτικός, τίμησε απόλυτα το λειτούργημα αυτό, με την απλόχερη αγάπη που έδωσε στα παιδιά, παράλληλα με τις πρωτοπόρες εκπαιδευτικές μεθόδους του, που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της ομαδικότητας, αλλά και στην ειδική αντιμετώπιση του κάθε παιδιού με την ιδιαιτερότητά του.
Στα πλαίσια της επαγγελματικής του πορείας, το 1999 ίδρυσε το μεγάλο παιδικό φεστιβάλ “Παραθινούπολη” στην Καλαμαριά -το οποίο συνεχίζει μέχρι και σήμερα- πρώτα διευθυντής της ΣΒΟΥΡΑ, έπειτα ιδρυτής του ΚΟΠΕΡΤΙ, πέρασε από το Πειραματικό, το ΑΠΘ, τα εκπαιδευτήρια ΚΟΡΑΗΣ, το ΥUPPI, ενώ την δεκαετία του ’90 εξέδιδε στη Θεσσαλονίκη το “Πιτσιλιά στο Χακί”, για τα δικαιώματα των στρατευμένων. Παράλληλα, ήταν πάντα παρών στις κοινωνικές δομές, και σε δράσεις για τα προσφυγόπουλα.
Με την ίδια φαντασία που λειτουργούσε ως εκπαιδευτικός, «εμπλούτιζε» και τις πολιτικές και κινηματικές μας δράσεις, δίνοντας μια πιο πρωτοποριακή και εικαστική έκφραση σ΄ αυτές.
Είναι μεγάλη τιμή μας που γνωρίσαμε και συμπορευτήκαμε με τον Τάσο Γλαντζή, τον ευχαριστούμε από καρδιάς για όσα μας έμαθε, ακόμη και με τον θαρραλέο και αγωνιστικό τρόπο που αντιμετώπισε και πάλεψε την ασθένειά του.
Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους δικούς του, κι είμαστε σίγουροι, ότι θα είναι το πιο πολύχρωμο και φωτεινό αστέρι στο στερέωμα.
