Ομιλία Νίκου Ανδρουλάκη, Προέδρου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στην εκδήλωση του InSocial για τη συμπλήρωση 25 χρόνων από την ένταξη στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση
Φωτογραφίες:https://www.transferxl.com/download/08SQ7SmBKRL6x
Η απόφαση για ένταξη της χώρας μας στο ευρώ «κατέρριψε οριστικά την εικόνα μιας Ελλάδας μικρής και ανασφαλούς. Μιας χώρας που βρισκόταν στο περιθώριο των μεγάλων διεθνών εξελίξεων». Με αυτά τα λόγια ο αείμνηστος Πρόεδρός μας, Κώστας Σημίτης, άνοιξε την ομιλία του το 2000, περιγράφοντας το βαθιά πολιτικό διακύβευμα, που υπήρχε στην απόφαση αυτή.
Ένα διακύβευμα, το οποίο ξεπερνούσε τα αμιγώς οικονομικά οφέλη για μια μικρή οικονομία σαν την ελληνική, που έβγαινε από μια εποχή μεγάλων συναλλαγματικών κινδύνων, υψηλών πραγματικών επιτοκίων και γενικευμένης επενδυτικής ανασφάλειας.
Το 2015, λίγες μέρες μετά το δημοψήφισμα που φτάσαμε στο όρια της καταστροφής, είχα την τύχη να απευθύνω ως Ευρωβουλευτής και εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, τον λόγο στον τότε Πρωθυπουργό επισημαίνοντας του ότι το ευρώ δεν είναι μόνο μια οικονομική επιλογή, αλλά μια εθνική και γεωπολιτική επιλογή, που πρέπει να σεβαστούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις διότι επετεύχθη με πολύ μεγάλους κόπους από τον ελληνικό λαό.
Ο μεγάλος, όμως, πολιτικός στόχος πίσω από την ένταξη στην ΟΝΕ δεν ήταν άλλος από την κοινωνική σύγκλιση της Ελλάδας με τα πιο ανεπτυγμένα κράτη-μέλη. Η ισχυρή ανάπτυξη μεταφράστηκε σε καλύτερους μισθούς και σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος, καθώς οι κοινωνικές δαπάνες έως το 2004 είχαν αυξηθεί θεαματικά.
Η Ελλάδα χάρη στις εντατικές προσπάθειες ήδη από το 1993, κέρδισε με το σπαθί της, την είσοδο στο κοινό νόμισμα. Αποδείξαμε ως Παράταξη, ότι με καλά επεξεργασμένο σχέδιο μπορούμε να πετύχουμε αυτό που φαντάζει αδύνατο.
Βάζοντας εθνικούς στόχους με καθαρό κοινωνικό και αναπτυξιακό πρόσημο, είμαστε σε θέση εργαζόμενοι συλλογικά να απελευθερώνουμε παραγωγικές δυνάμεις, μα πάνω από όλα, να συσπειρώνουμε ευρύτατα στρώματα της κοινωνίας, που ενεργούν ως συμμέτοχοι της εθνικής προσπάθειας.
Αυτό το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα έβαλε την πατρίδα μας στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης και αναβάθμισε τη φωνή μας στα κέντρα λήψης αποφάσεων διεθνώς. Δεν είναι τυχαίο ότι λίγα χρόνια αργότερα, καταφέραμε να εισέλθει η Κύπρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με άλυτο το κυπριακό. Μια ακόμα ιστορική επιτυχία που σχεδόν κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, πλην εκείνων που την οραματίστηκαν.
Η εποχή εκείνη ήταν από τις πιο δημιουργικές της μεταπολίτευσης. Η αισιοδοξία και η εμπιστοσύνη στην πολιτική κερδίζονται με αγώνα και όραμα. Όμως όσο εύκολα οικοδομούνται, τόσο εύκολα γκρεμίζονται.
Με την αλλαγή κυβέρνησης τον Μάρτιο του 2004, ήρθε η εκδικητική «απογραφή» και μια προσπάθεια εκ των έσω, να υπονομευθεί η προσπάθεια της χώρας να μπει στο ευρώ. Αποκορύφωμα της αλόγιστης αυτής πολιτικής ήταν ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός και όλα όσα επήλθαν στη συνέχεια.
Κυρίες και κύριοι,
Η ιστορία δείχνει ότι μια χώρα μικρή σε μέγεθος όπως η Ελλάδα, για να γίνει μεγάλη σε επιρροή, χρειάζεται όραμα και σχέδιο, που θα υπηρετεί συγκεκριμένους εθνικούς και κοινωνικούς στόχους. Σήμερα είναι παραπάνω από εμφανές ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν διαθέτει εθνική στρατηγική. Οι επιλογές της λαμβάνονται με πυξίδα τις δημοσκοπήσεις και την αποφυγή του πολιτικού κόστους. Στην κοινωνία επικρατεί γενικευμένη απαισιοδοξία και έντονο αίσθημα καχυποψίας και οργής.
-Δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, τα ερωτήματα αντί να απαντώνται, πολλαπλασιάζονται. Ο χειρισμός της υπόθεσης αυτής είναι προσβλητικός για τον ελληνικό λαό.
-Εδώ και έξι χρόνια, αντί για πολιτικές που οδηγούν σε κοινωνική σύγκλιση και ανθεκτική οικονομική ανάπτυξη, εφαρμόζεται ένα σχέδιο ενίσχυσης της εγχώριας οικονομικής ελίτ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις στηρίζονται στο real estate, που οδηγεί στον αφελληνισμό της ελληνικής οικονομίας. Οι μέσοι μισθοί σε πραγματικές τιμές είναι τρίτοι από το τέλος μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας έχουν εκτιναχθεί στη δεύτερη θέση της Ευρώπης αποδεικνύοντας τη δεινή κατάσταση του ΕΣΥ. Αλλά και πληγές στο κράτος δικαίου που ήταν δυστυχώς κανόνας την εποχή ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, συνεχίζουν και σήμερα να υφίστανται. Αντί να επουλωθούν τα τραύματα της τότε περιόδου, έχουμε ανοίξει και νέα.
Σε μια εποχή ραγδαίων γεωπολιτικών αλλαγών που επιταχύνονται μετά την εκλογή του Τραμπ στην προεδρεία των Ηνωμένων Πολιτειών, η Ελλάδα παραμένει σε πολλά ζητήματα και πολιτικές που σχεδιάζονται στην Ευρώπη, απλός θεατής. Κάτι που δεν ήταν σίγουρα την εποχή που σήμερα τιμούμε. Με πρόεδρο τον Κώστα Σημίτη, το ΠΑΣΟΚ, η παράταξή μας, ήταν συνδιαμορφωτής των μεγάλων πολιτικών επιλογών της Ευρώπης εκείνης της εποχής.
Σήμερα, ένας νέος εθνικός στόχος για μια διπλή κοινωνική σύγκλιση είναι πιο αναγκαίος από ποτέ. Σύγκλιση με τα πιο ανεπτυγμένα κράτη-μέλη, αλλά και σύγκλιση εσωτερική. Στον πυρήνα του στόχου αυτού πρέπει να είναι η μείωση των ανισοτήτων, αλλά για να το πετύχουμε, χρειαζόμαστε σχέδιο, όπως είπα προηγουμένως και εμπιστοσύνη.
Η εντεινόμενη εσωτερική δυσαρέσκεια από τις άδικες και ατελέσφορες κυβερνητικές επιλογές είναι πιθανό να αποδυναμώσει την αναγκαία κοινωνική στήριξη για τον στόχο της εξωτερικής σύγκλισης. Δηλαδή, ενώ η Ευρώπη μας έδωσε συγκριτικά με τον πληθυσμό μας, τα περισσότερα χρήματα για το Ταμείο Ανάκαμψης -και σε επιδοτήσεις και σε χαμηλότοκα δάνεια-, αυξάνεται ο αντιευρωπαϊσμός.
Κυρίες και κύριοι,
25 χρόνια μετά την απόφαση ένταξης στο ευρώ, έχουμε χρέος να εμπνεύσουμε ξανά τον ελληνικό λαό, με ένα βαθιά κοινωνικό και προοδευτικό όραμα που θα αναπτερώσει την εθνική μας αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία. Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να σταθεί με υπευθυνότητα στο ύψος των ιστορικών αυτών περιστάσεων. Διότι τα πράγματα δεν γυρνούν πίσω. Πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά, χωρίς εμμονές βάζοντας τα πραγματικά δεδομένα στο τραπέζι που δυστυχώς δυσκολεύουν και για την οικονομία μας αλλά και για τη γεωπολιτική μας θέση.
Σας ευχαριστώ πολύ
