Η θέση μας ήταν και παραμένει αξιακή και ξεκάθαρη: ο προσδιορισμός του κατώτατου μισθού πρέπει να επανέλθει στους κοινωνικούς εταίρους και να επεκταθούν κηρυσσόμενες καθολικώς υποχρεωτικές οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Σχετική τροπολογία έχουμε καταθέσει δύο φορές στη Βουλή, χωρίς η κυβερνητική πλειοψηφία να έχει ανταποκριθεί.

Υπενθυμίζουμε ότι σήμερα στην Ελλάδα καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις λιγότεροι από το 30% των εργαζόμενων, ενώ η αγοραστική τους δύναμη ξεπερνά μόνο εκείνη των εργαζομένων στη Βουλγαρία.

Επιπλέον, σύμφωνα με το Eurofound, η Ελλάδα είναι το χειρότερο παράδειγμα στην Ευρωζώνη για την επιστροφή των Συλλογικών Συμβάσεων, με τη σύγκλιση των μισθών να μοιάζει άπιαστο όνειρο.

Μολονότι η ευρωπαϊκή οδηγία 2022/2041 -που υποχρεούμαστε να εισάγουμε στο εθνικό δίκαιο- τονίζει εμφατικά πως «τα κράτη μέλη με υψηλό ποσοστό κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις τείνουν να έχουν μικρό ποσοστό χαμηλόμισθων εργαζομένων και υψηλούς κατώτατους μισθούς», συστήνοντας την θέσπιση μέτρων ώστε το ποσοστό κάλυψης να φτάσει στο 80%.

Η Κυβέρνηση που έχει απορρυθμίσει συστηματικά τις εργασιακές σχέσεις προωθώντας την ατομική συμφωνία εργαζόμενου-εργοδότη, ξεκίνησε χθες διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους -προκειμένου να εισάγει στη Βουλή προς ψήφιση την Οδηγία 2022/2041 της ΕΕ, στο επίκεντρο της οποίας είναι τα μέτρα ενίσχυσης των συλλογικών διαπραγματεύσεων- χωρίς στην ατζέντα της συζήτησης να υπάρχει το θέμα της ενίσχυσης των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της επαναφοράς της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.

Παράδοξο αλλά και καθρέφτης της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας!

Δέσμευση δική μας: προσδιορισμός του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους και την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.)και επέκταση – καθολική/υποχρεωτική εφαρμογή των Κλαδικών συμβάσεων Εργασίας.