Η θαλάσσια ανεμώνη είναι σαρκοφάγο ζώο και όχι φυτό, η ομοιότητα του όμως με λουλούδι που προσομοιάζει με τα χρώματα της ανεμώνης, του έχουν δώσει το συγκεκριμένο όνομα.

Το τσίμπημα της θαλάσσιας ανεμώνης προκαλεί έντονο πόνο και κνησμό. Προκαλεί επίσης χαρακτηριστικό δερματικό εξάνθημα, που μοιάζει με έγκαυμα, εξαιτίας του δηλητηρίου που φέρει για να ναρκώνει τα θύματά της.

Τα συμπτώματα του τσιμπήματος αντιμετωπίζονται με κορτιζόνη και αντισταμινικά, αν υπάρχουν αλλεργικά συμπτώματα. Ειδικά για άτομα που έχουν ιστορικό αλλεργιών πρέπει να δοθεί πολύ μεγαλύτερη προσοχή και ίσως θα πρέπει να αναζητήσουν βοήθεια σε κάποιο νοσοκομείο.

Βασικό είναι να απομακρυνθούν τα πλοκάμια πάνω από το σώμα μας, με κάτι σκληρό (πχ μια κάρτα) χωρίς να τα αγγίξουμε με γυμνά χέρια. Ξεπλένουμε με θαλάσσιο νερό και όχι με γλυκό νερό.

Οι ανεμώνες προσκολλώνται πάνω σε πέτρες. Δεν κολυμπούν στο νερό, όπως οι τσούχτρες. Είναι προσκολλημένες συνήθως σε πέτρες και βράχια και το πιο πιθανό είναι να την ακουμπήσει κανείς κατά λάθος. Γι’ αυτό καλύτερα στις περιοχές όπου υπάρχουν ανεμώνες να μπαίνει κανείς με παπούτσια μπάνιου.

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι κλιματολογικές συνθήκες έχουν ευνοήσει την αύξηση της παρουσίας της θαλάσσιας ανεμώνης, όσο και της μέδουσας, στις θάλασσες μας, με τρία περιστατικά τσιμπήματος σε μικρά παιδιά. Και αν η παρουσία της μέδουσας δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη ειδικά στα ρηχά, με αποτέλεσμα να μπορούμε να την αποφύγουμε, τη θαλάσσια ανεμώνη, είναι δύσκολο να την ξεχωρίσουμε από ένα θαλάσσιο φυτό και είναι πιο επικίνδυνη. Για αυτό καλό είναι να μην αγγίζουμε κάτι που δε γνωρίζουμε.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στον Οδηγό του Πολίτη (odigostoupoliti.eu). Επιτρέπεται η αναδημοσίευση (όχι αυτολεξεί) του περιεχομένου του παρόντος άρθρου, μόνο με αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link)(https://www.odigostoupoliti.eu), της πηγής προέλευσης