Σε σκάνδαλο μεγατόνων φαίνεται να εξελίσσεται η υπόθεση με την άδεια λειτουργίας του μοναδικού καζίνο στην Αχαΐας στο Ρίο. Οι υπέρογκες οφειλές και η ανοχή των εποπτικών αρχών στα μεγάλα κενά λειτουργίας του καζίνο με υπαιτιότητα του επιχειρηματία Κώστα Πηλαδάκη, αναμένεται να προκαλέσουν τρομερές τριβές μεταξύ κυβέρνησης και κομμάτων της αντιπολίτευσης τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Σήμερα μάλιστα έληξε η δίμηνη αναστολή λειτουργίας που είχε επιβάλει ως ποινή η ΕΕΕΠ λόγω χρεών σε ΕΦΚΑ και Δημόσιο και από Δευτέρα, εφόσον η επιχείρηση δεν λάβει δικαστική προστασία θα πρέπει να ανακληθεί οριστικά πλέον η άδεια λειτουργίας. Εκτός των άλλων, η επιχείρηση πλέον υφίσταται μόνο στα χαρτιά. Έχει επιβληθεί έξωση από το χώρο του καζίνο λόγω οφειλών ενοικίων στην ιδιοκτήτρια εταιρεία των κτιριακών εγκαταστάσεων, ενώ είναι κατασχεμένος και ο εξοπλισμός. Συνεπώς, αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν υφίσταται επιχειρηματική δραστηριότητα, δεν υφίσταται καν καζίνο. Ο χώρος πλέον είναι…αποθήκη. Η ΕΕΕΠ δεν μπορεί πλέον να εθελοτυφλεί. Θα πρέπει τη Δευτέρα κιόλας να στείλει κλιμάκιο ελέγχου και να προβεί σε διαπιστωτική πράξη περί της μη λειτουργίας και μη τήρησης των συμβατικών υποχρεώσεων της επιχείρησης. Ίσως κάποιος να πρέπει να ενημερώσει και τον αρμόδιο εισαγγελέα.
Το Καζίνο Ρίο, χρωστάει σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, δημόσιο, εργαζόμενους και προμηθευτές πάνω από 200εκ. ευρώ. Από αυτά βέβαια τα 3/4 των οφειλών αφορούν δανειακές υποχρεώσεις (για την ακρίβεια εγγυήσεις) οι οποίες σύμφωνα με πληροφορίες μπήκαν “σφήνα” στους ισολογισμούς της επιχείρησης πριν από 7 χρόνια περίπου. Μέχρι τότε οι ισολογισμοί του καζίνο δεν παρουσίαζαν σημαντικές δανειακές υποχρεώσεις, καθώς δεν χρειάστηκαν τέτοια δάνεια στο παρελθόν για την ανάπτυξη της επιχείρησης. Μάλιστα, αν ανατρέξει κανείς στους ισολογισμούς της επιχείρησης 2003 – 2011, θα διαπιστώσει τεράστια κερδοφορία δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, γεγονός που καταμαρτυρά ότι η επιχείρηση ήταν υγιής και δεν χρωστούσε πουθενά.
Πως δημιουργήθηκαν λοιπόν όλα αυτά τα χρέη;
Η οικονομική κρίση στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του ηλεκτρονικού και διαδικτυακού τζόγου είναι η μια αιτία. Το σύνολο των καζίνο της χώρας δοκιμάστηκαν και εκεί που υπήρχε “νοικοκυρεμένη” κατάσταση (βλ. καζίνο Πάρνηθας, Θεσσαλονίκης και Ρόδου) τα πράγματα δεν εκτροχιάστηκαν. Το αντίθετο. Τα “νοικοκυρεμένα” καζίνο συνέχισαν να παρουσιάζουν λειτουργική κερδοφορία και μέσα στην κρίση. Η άλλη αιτία είναι ότι στο Καζίνο Ρίο, λίγο οι υπερβολικές αναλήψεις των κερδών της προηγούμενης περιόδου, λίγο τα επιχειρηματικά ανοίγματα και οι πειραματισμοί, λίγο η “καλοζωία” και το “life style” του ιδιοκτήτη, οδήγησαν εν μέρει στον εκτροχιασμό των οικονομικών.
Από την άλλη, σοβαρά ερωτηματικά τίθενται για τις δανειακές υποχρεώσεις. Είναι απόλυτα κατανοητές οι υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν απέναντι στο δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και το προσωπικό. Ποια επιχείρηση δεν βρέθηκε σε ανάλογη κατάσταση εν μέσω οικονομικής κρίσης; Δεν είναι όμως ξεκάθαρο γιατί το Καζίνο Ρίο “φεσώθηκε” με 150 εκ. ευρώ χρέη δάνεια που δεν έβαλε ποτέ στα ταμεία του;
Μελετώντας κανείς το τελευταίο επιχειρηματικό πλάνο και την πρόσφατη αίτηση εξυγίανσης που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πάτρας, εξάγει αβίαστα το συμπέρασμα ότι κάτι, αν μη τι άλλο, ακατανόητο έχει συμβεί. Ο Κώστας Πηλαδάκης, ιδιοκτήτης του Καζίνο Ρίο, έλαβε δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 2005-2010 από την τράπεζα Marfin για επενδυτικούς λόγους. Αγόρασε ομάδα, έφτιαξε γήπεδο ευρωπαϊκών προδιαγραφών στο Θεσσαλικό κάμπο, αγόρασε το Καζίνο Ξάνθης από τους αδερφούς Χατζηιωάννου, αγόρασε το Καζίνο Κέρκυρας από τον ΕΟΤ και σειρά άλλων επενδυτικών δραστηριοτήτων που ήταν άσχετες με το Καζίνο Ρίο. Πως γίνεται όμως τα προσωπικά και επιχειρηματικά του δάνεια ή τα δάνεια των υπολοίπων επιχειρήσεων να εγγράφονται ως υποχρεώσεις του Καζίνο Ρίο και μια κερδοφόρα, μέχρι το 2011, επιχείρηση να βρίσκεται καταχρεωμένη;
Άνθρωποι της αγοράς των καζίνο που έχουν βαθύτατη γνώση του θέματος ισχυρίζονται ότι η “ιδέα” να αυξηθούν οι δανειακές υποχρεώσεις και να μπει εγγυήτρια η εταιρεία THEROS INTERNATIONAL GAMING INC (Casino Rio) έπεσε στο τραπέζι μετά την επιβολή των capitals controls το 2015. Λίγο πριν, το 2014, το Casino Rio είχε πετύχει μια σημαντική νίκη στα δικαστήρια της Πάτρας. Με τη συνυπογραφή του πλάνου εξυγίανσης από το 61% και πλέον των πιστωτών (τράπεζα και εργαζόμενοι), το καζίνο πήρε στα χέρια του εγκεκριμένο από το Πολυμελές Πρωτοδικείο της πόλης, πλάνο εξυγίανσης. Έτσι, κατάφερε να ρυθμίσει μακροπρόθεσμα τις μέχρι τότε οφειλές του και όλα έδειχναν ότι η επιχείρηση είναι θωρακισμένη. Όμως, παρά την εξυγίανσή της, συνέχισε να δημιουργεί νέες οφειλές και απαιτείτο ένα νέο σχέδιο εξυγίανσης να λάβει έγκριση από τη δικαιοσύνη. Ο νόμος απαιτούσε τη συναίνεση του 61% και η διόγκωση των χρεών προς το Ελληνικό Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία ανέτρεπε τα ποσοστά των συναινούντων πιστωτών (τράπεζας και εργαζομένων). Κάπου εκεί “συνελήφθη” η ιδέα της τεχνητής διόγκωσης των υποχρεώσεων του Καζίνο Ρίο προς την Τράπεζα. Τον Οκτώβριο του 2015 πραγματοποιήθηκαν νέες εγγραφές δανείων (εγγυήσεις) στις λογιστικές καταστάσεις της επιχείρησης και έτσι η τράπεζα Πειραιώς, ως διάδοχος της τ. MARFIN, βρέθηκε με ποσοστό άνω του 60% στην κατάσταση των πιστωτών καζίνο.
Ήταν νόμιμο κάτι τέτοιο; Δεν είμαστε εμείς οι αρμόδιοι να το απαντήσουμε. Σίγουρα δεν ήταν ηθικό. Νομικοί κύκλοι ισχυρίζονται ότι ίσως έπειτα από μια εις βάθος έρευνα των αρχών να προκύψουν σοβαρές ενδείξεις καταδολίευσης του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτά όμως θα μας τα πουν οι αρμόδιοι. Εμείς βάζουμε και επισήμως τα ερωτήματα, κυρίως προς την Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων, και αναμένουμε τα αποτελέσματα των ενεργειών της. Σίγουρα πάντως η υπόθεση έχει “βάθος”. Σε αυτό το “βάθος” η συντακτική μας ομάδα θα “καταδυθεί” το επόμενο διάστημα και τα αποτελέσματα της δημοσιογραφικής μας έρευνας θα τα γνωστοποιήσουμε στους χιλιάδες επισκέπτες του kentroaristera.gr
