Άρθρο Κώστα Σκανδαλίδη,  Βουλευτή Α’ Αθηνών ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, στο tomagazino.gr

Η ανείπωτη τραγωδία που ζει η χώρα τούτο τον καιρό με την εκατόμβη των νεκρών στα Τέμπη τη συγκλονίζει και θα τη συγκλονίζει για καιρό. Δεν υπάρχει Έλληνας ή Ελληνίδα που να μην αναρωτιέται πόσες και ποιες δυνάμεις συμμάχησαν στο σύμπαν για να χαθούν  τόσες ζωές σε μια μόνο στιγμή. Οι πολιτικοί δεν είναι ταγμένοι να θρηνούν ή να απευθύνουν λόγο συμπόνιας στις οικογένειες και τους οικείους των θυμάτων. Είναι ταγμένοι να ψάχνουν τις αιτίες  που προκαλούν τις τραγωδίες. Δεν είναι ταγμένοι να εύχονται να μη ξανασυμβούν και να φωνάζουν «ποτέ πια» μέχρι να ξαναγίνει το κακό γιατί δεν είδαν, δεν άκουσαν τι είναι αυτό που το προκάλεσε και επιτέλους να το αντιμετωπίσουν. 

Οι τραγικοί και ανατριχιαστικοί διάλογοι του σταθμάρχη και το αδιανόητο λάθος του, έδωσαν τη χαριστική βολή στο επιτελικό, σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος που είναι το καύχημα του Πρωθυπουργού. Έδειξαν μια ολόκληρη κοινωνία απροστάτευτη στην παραμικρή «στραβή στη βάρδια του» όπως τότε στο Μάτι. Τότε ο φταίχτης ήταν ο καιρός, τώρα ο σταθμάρχης. 

Τα ερωτήματα, όμως, είναι αμείλικτα όσο κι αν οι απαντήσεις επιχειρείται να κρυφτούν κάτω από τα χαλί:

• Γιατί, ενω η Κυβέρνηση στο τέλος του 2014 αποφάσισε να γίνουν τα δύο έργα εκσυγχρονισμού για την τηλεδιοίκηση και την τηλεσηματοδότηση και να ολοκληρωθούν σε δυο χρόνια, οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά το έργο έμεινε ανεκτέλεστο; Μεσολάβησαν δυο Κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ με τετραετή θητεία. 
• Γιατί, ενώ η εκτίμηση για την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν, για τουλάχιστο 300εκ.Ευρώ;  έγινε με τιμωρία 45 μόλις εκ. Ευρώ; Και επιπλέον με την δέσμευση η χώρα να χρηματοδοτήσει με 50εκ το χρόνο την ιταλική εταιρία; 2017 Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. 
• Γιατί, ενώ στη νέα σύμβαση που υπογράφτηκε το 2020 προβλέπονταν επενδύσεις 645-810εκ. Ευρώ από την ιταλική εταιρία αφού ολοκληρωνόταν   από τον ΟΣΕ το έργο, όταν η σύμβαση κυρώθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο ο πίνακας των επενδύσεων εξαφανίστηκε και αντικαταστάθηκε με ποσά αθροιστικά λιγότερα από το 10%. Μήπως  γιατί ο αρχικός πίνακας έγινε για να δικαιολογήσει την απ’ ευθείας ανάθεση με βάση τις ευρωπαϊκές οδηγίες και μετά εγκαταλείφθηκε; Τι λέει γι’ αυτό ο παραιτηθείς Υπουργός; 
• Γιατί, ενώ στο οργανόγραμμα του 2012 για τον ΟΣΕ προβλέπονται  2800 θέσεις εργαζομένων, σήμερα ο οργανισμός που έχει την ευθύνη για τη συντήρηση και λειτουργία των δικτύων  αριθμεί 730; 
• Γιατί, ενώ τα αλλεπάλληλα σιδηροδρομικά ατυχήματα προμηνούσαν το απευκταίο, η Κυβέρνηση δεν άκουγε ούτε με εξώδικη πρόσκληση τις εκκλήσεις των συνδικάτων; 

Αντί ο Πρωθυπουργός της χώρας να απαντήσει σε αυτά τα αμείλικτα  ερωτήματα και αφού αρχικά διάλεξε ένα δρόμο που αυθημερόν ανέτρεψαν τα ίδια τα γεγονότα  κατέφυγε στο διορισμό μιας επιτροπής εμπειρογνωμόνων στη μετάθεση της διαπραγμάτευσης μετά τις εκλογές και στην απαράδεκτη προτροπή στη Δικαιοσύνη. Παράλληλα διάλεξε το γνωστό δρόμο της διάχυσης των ευθυνών, της εικοσαετούς έρευνας για τις αβελτηρίες του κράτους, λες και για το συγκεκριμένο έργο έφταιγε ο … Χαρίλαος Τρικούπης που έφερε τον πρώτο σιδηρόδρομο. Και από κοντά ανέλαβαν δράση οι δεξιοί παραστάτες του με το γνωστό αδέξιο τρόπο. Τη ψιθυρολογία, τη φαιά προπαγάνδα, την αναζήτηση ευθυνών από το … βαθύ κράτος του ΠΑΣΟΚ που οι εξυγιαντές δε το άλλαξαν εδώ και τόσα χρόνια. Αιδώς Αργείοι. 

Εμείς δεν κρύβουμε την αλήθεια από τους πολίτες. Ότι το κράτος είναι η «αχίλλεια φτέρνα» της Μεταπολίτευσης. Ότι παρά τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού του από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και μόνον αυτές δεν κατέστη δυνατή η δημοκρατική ανατροπή των κενών που η α-συνέχεια, η κομματοκρατία και ο πελατειασμός αναπαράγουν. Γνωρίζουμε καλά ότι αν θέλουμε μια πραγματική σύγχρονη τομή απαιτούνται θαρραλέες αποφάσεις που μόνο σε ευρύτερες συναινέσεις μπορούν να το αλλάξουν ριζικά. 

Η χώρα πορεύεται στις πιο κρίσιμες εκλογές και έχει να διαλέξει ανάμεσα  σε δυο διαφορετικούς δρόμους. Ο πρώτος απεικονίζεται σε μια απίστευτα κυνική αλλά πραγματική γελοιογραφία του Ηλία Μακρή. Δυο τρένα, ένα μπλε και ένα κόκκινο, έρχονται με ταχύτητα σέρνοντας το καθένα μια κάλπη αντιμέτωπα πάνω σε μια γέφυρα και μια σιδηροδρομική γραμμή. Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη και η καταστροφή ολική. Τι να την κάνεις την αυτοδυναμία όταν αντί για την πολυδιαφημισμένη πολιτική σταθερότητα απεικονίζει την παραλυτική σταθερότητα ενός κράτους που αρνείται πεισματικά να αλλάξει και γεννά παρόμοιες τραγωδίες. 

Εμείς δίνουμε τη μάχη να διαμορφωθούν ευρύτερες συναινέσεις για δημοκρατική ανατροπή στο κράτος, στην παιδεία, στην ασφάλεια, στο μεταναστευτικό. Να πάμε σε μια εκλογική αναμέτρηση όχι με κακόβουλα λογισμικά και κακόβουλες προθέσεις, αλλά με πίστη στην ανάγκη να αλλάξει  το πολιτικό σύστημα, να αλλάξει ο τρόπος που κυβερνιέται η χώρα. Να μπει επιτέλους η Ελλάδα σε μια εποχή που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα χωρίς να κινδυνεύει κάθε στιγμή να εκτροχιαστεί το τρένο της προόδου.