Ο COVID-19 είναι η μεγαλύτερη κρίση που αντιμετώπισε η δημόσια υγεία τον τελευταίο αιώνα.Κάνοντας μία αποτίμηση τώρα που το τέλος της πανδημίας είναι ορατό, ο ΠΟΥ έκανε σύσταση για ενίσχυση των δημόσιων συστημάτων υγείας και ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας εκεί που αρκετές χώρες παρουσίασαν μεγάλα προβλήματα.
Στην χώρα μας δυστυχώς όλες αυτές οι συστάσεις δεν βρήκαν ευήκοα ώτα.
Μάλιστα ο κ.Μητσοτάκης παρά που και ο ίδιος διαπιστώνει ότι: το 34% της συνολικής δαπάνης προέρχεται από την τσέπη των πολιτών και ότι οι Έλληνες δαπανούν το 8% του εισοδήματος τους έναντι 2% που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος και ότι η δαπάνη για μία σοβαρή πάθηση ξεπερνά το 50% και μπορεί να φθάσει στο 100% του εισοδήματος των πολιτών,πράττει ακριβώς τα αντίθετα. Όλες οι τελευταίες νομοθετικές παρεμβάσεις ,αλλά και η αντιμετώπιση της πανδημίας αποδεικνύουν ότι αποδομείται ο δημόσιος χαρακτήρας του ΕΣΥ. Συγκεκριμένα: άφησε την διαχείριση της πανδημίας μόνο στα δημόσια νοσοκομεία.Αυτό είχε ως συνέπεια το κλείσιμο χειρουργικών κλινικών,την μεγάλη καθυστέρηση στην διάγνωση αλλά και στην αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων υγείας σε αρκετούς ασθενείς και στην καλύτερη περίπτωση πολλοί να αναγκαστούν να προσφύγουν στον ιδιωτικό τομέα και να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Στην μεγάλη πίεση της πανδημίας χρησιμοποιήθηκε ο ιδιωτικός τομέας για μεταφορά ασθενών με μικρά προβλήματα αλλά με μεγάλες αποζημιώσεις.Το ίδιο γίνεται και τώρα που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το πρόβλημα των ράντζων .Η ίδια συνταγή.Με τα τελευταία νομοθετήματα δίνεται η δυνατότητα ιδιωτών να χειρουργούν στα δημόσια νοσοκομεία αλλά και γιατροί του ΕΣΥ να προσφέρουν υπηρεσίες στον ιδιωτικό τομέα,μεταφέροντας και τους ασθενείς που χρειάζονται τις σχετικές υπηρεσίες.Παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις για δωρεάν παροχές,δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να εικάσουμε βασίμως ότι αυτό θα οδηγήσει στην αύξηση των ήδη υψηλών ιδιωτικών δαπανών υγείας.
Φυσικά και η μετατροπή τμημάτων δημόσιων νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ υπακούει στην ίδια λογική και είναι η κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης.Ας πάμε και στο ζήτημα των δαπανών που η κυβέρνηση διατείνεται ότι έχει διαθέσει περισσότερα από κάθε άλλη φορά.Περισσότερα ναι ,λιγότερα όμως από τις άλλες ευρωπαικές χώρες.
Το 2020, το 10,9% του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφορούσε δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης. Η Γερμανία και η Γαλλία αφιέρωσαν τα υψηλότερα ποσοστά, δίνοντας πάνω από το 12% του αντίστοιχου ΑΕΠ τους στην υγεία. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό ήταν 9,5%.
Από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας οι πόροι που διατίθενται για την υγεία υπολείπονται άλλων χωρών που έχουν μάλιστα λιγότερα προβλήματα από εμάς. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας καρκινοβατεί και οι δημόσιες δομές υγείας είναι υποστελεχωμένες .Ιδιαίτερα στην περιφέρεια κλείνουν καθημερινά κλινικές και γιατροί παραιτούνται.
Ο κ.Μητσοτάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του είπε ότι η αναμόρφωση του ΕΣΥ είναι η βασική προτεραιότητα για την επόμενη τετραετία.Όλα αυτά δεν συνιστούν αναμόρφωση,αλλά κατεδάφιση του Δημόσιου Συστήματος και λεία για τους λίγους και ισχυρούς.
Το ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής έχει καταθέσει στο δημόσιο διάλογο τις προτάσεις του.
Στόχος των προτάσεών μας είναι η αναγέννηση του ΕΣΥ, μέσα από μεταρρυθμίσεις που θα προστατεύουν το δημόσιο χαρακτήρα του και θα το προετοιμάσουν ώστε να απαντά στις προκλήσεις των επόμενων γενεών.Και όπως είπε ο Ν, Ανδρουλάκης στην παρουσίαση του προγράμματος:
«Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των προτάσεων είναι η ουσιαστική αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας για να μπορεί να υπηρετεί τους πολίτες. Ένα δημόσιο σύστημα υγείας ευέλικτο, αποτελεσματικό και πρωτοπόρο, το οποίο λειτουργεί ως μηχανισμός μείωσης των κοινωνικών ανισοτήτων και όχι διαιώνισής τους.»
