Κυρίες και κύριοι σύνεδροι,

Πριν ξεκινήσω την τοποθέτηση μου, θέλω να σας ευχηθώ καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας. Είναι μια ευκαιρία αναστοχασμού για την οργάνωση σας και εύχομαι τα συμπεράσματα σας, τα οποία θα μελετήσουμε διεξοδικά, να λειτουργήσουν προωθητικά για το καλό του τόπου.

Είναι κοινή παραδοχή πως ζούμε την απαρχή μιας νέας ιστορικής περιόδου με εντελώς διαφορετικά πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά από αυτά της προηγούμενης. Η πανδημική κρίση, η ενεργειακή κρίση, οι τάσεις αναθεωρητισμού, η ενίσχυση αυταρχικών καθεστώτων και ο πόλεμος στη γειτονιά μας, η κλιματική κρίση, οι μεταναστευτικές ροές δημιουργούν έντονες αμφιβολίες, κλονίζουν τις παγκόσμιες σταθερές, τεστάρουν τη συνοχή των κοινωνιών και την αντοχή της Δημοκρατίας και των θεσμών της. Υπάρχουν δύο βασικές επιλογές αντιμετώπισης των αλλαγών που έρχονται: Να τις παρακολουθήσουμε να έρχονται μένοντας άπραγοι και να επέμβουμε όταν φανερωθεί η επίδραση τους, με αμφίβολα αποτελέσματα, ή να τις αντιμετωπίσουμε χωρίς φόβο, να τις ερμηνεύσουμε από ιδεολογική ματιά, να τις ελέγξουμε και τελικά να τις υπερβούμε.

Αν κάτι χαρακτηρίζει την εποχή μας, είναι η απαξίωση της πολιτικής από τη νέα γενιά στην πλειοψηφία της. Όχι άδικα. Ο φόβος, η απώλεια εμπιστοσύνης, τα συντηρητικά αντανακλαστικά των ηγεσιών, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής ηγεσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι συνεχείς αντιφάσεις, η διάψευση των ονείρων και των φιλοδοξιών, η απουσία οράματος αποτελούν κάποιους από τους παράγοντες που η σχέση ανάμεσα στην πολιτική και τη νεολαία ράγισε βαθιά. Τα παλιά διλήμματα μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού ή μεταρρύθμισης και λαϊκισμού έχουν πάψει να υφίστανται και η νέα εποχή τελικά χαρακτηρίζεται από νέες προκλήσεις και νέες ανισότητες. Όλα είναι αμφισβητήσιμα, όλα αλλάζουν, όλα μετασχηματίζονται.

Η σύγχρονη νεολαία αναζητά δικαιοσύνη, ακαδημαϊκές και εργασιακές ευκαιρίες, ζητά αξιοκρατικό πλαίσιο, επιδιώκει να ακουστεί, μακριά από την κουλτούρα του “get the things done”. Η πλειοψηφία της είναι εξαιρετικά μορφωμένη και κοσμοπολίτικη αλλά παράλληλα εντάσσεται σε αυτούς που χαρακτηρίζουμε ως “εκτός των τοιχών” και εμφανίζει ένα ιδιότυπο και δυσνόητο πολλές φορές ψυχισμό. Οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε το συλλογικό όραμα της κοινωνίας, ένα όραμα που θα χαρακτηρίζεται από δικαιοσύνη και ισότητα στην πρόσβαση και στις ευκαιρίες, και να ανοίξουμε διάλογο με την νεολαία, χωρίς διάθεση επιβολής και ελέγχου αλλά με διάθεση κατανόησης και συνεννόησης.

Σε αυτή τη κρίσιμη ιστορική συγκυρία, η Νεολαία του ΠαΣοΚ – Κινήματος Αλλαγής έχει στόχο με την παρουσία της να ορίσει και να διαμορφώσει την ατζέντα της νέας περιόδου. Οφείλουμε να θέσουμε προτεραιότητες και να μιλήσουμε για το πως φανταζόμαστε την ποιοτική και αξιοπρεπή εργασία στην Ελλάδα και τον κόσμο το 2030, για τις αδικίες που περικλείονται στις ανισότητες κάθε μορφής και πως αυτές θα αντιμετωπιστούν, με την εισαγωγή του εξαώρου και του βασικού εγγυημένου εισοδήματος στο δημόσιο διάλογο. Να αμφισβητήσουμε τις σημερινές καθετοποιημένες δομές εκπαίδευσης και να δομήσουμε ένα διαφορετικό, ριζοσπαστικό, καινοτόμο σύστημα παιδείας και διαρκούς εξέλιξης, χωρίς αστυνομοκρατούμενα πανεπιστήμια. Να παρουσιάσουμε ένα νέο μοντέλο κοινωνικής προστασίας με προτεραιότητα τους λιγότερο ισχυρούς, με έμφαση σε μια νέα στεγαστική πολιτική, που αποτελεί τη μεγάλη αγωνία της γενιάς μας.

Να ενσωματώσουμε τις νέες δυνατότητες που μας δίνει η τεχνολογία χωρίς να αφήσουμε κανέναν πίσω. Να βάλουμε ως πρόταγμα την προστασία του περιβάλλοντος και την αλλαγή μοντέλου ανάπτυξης,με έμφαση στην δημιουργία αυτόνομων ενεργειακών κοινοτήτων πολεμώντας τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, να διαμορφώσουμε μια κοινωνία που ο ρατσισμός, ο φασισμός και οι έμφυλες διακρίσεις δεν έχουν περιθώριο ύπαρξης. Να δομήσουμε ένα πολιτικό λόγο που θα παλέψει για ισχυρότερους θεσμούς και μια καλύτερη Δημοκρατία, που θα περιλαμβάνει περισσότερους, δεν θα αποκλείει τους αδύναμους αλλά αντίθετα θα ενισχύει τις φωνές τους.

Επιτρέψτε μια προσωπική αναφορά στο ζήτημα της Δημόσιας Παιδείας. Ως παιδί μιας περήφανης εργατικής οικογένειας, θεωρώ πως η δημόσια παιδεία είναι ο πλούτος των φτωχών, , και είναι ή πρέπει να αντιμετωπιστεί ως το βασικό όχημα εξόδου από την κρίση. Η πρόσβαση στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι συγκεκριμένα αυτή που εξασφαλίζει την ισότητα στις ευκαιρίες, την προοδευτική κοινωνική κινητικότητα, τη διαγενεακή δικαιοσύνη απέναντι στα κλειστά οικονομικά συστήματα και την οικογενειοκρατία. Είναι η πύλη της εισόδου του ανθρώπου σε μια εύρυθμη κοινωνία, είναι το πλαίσιο εκείνο που προάγει την πολυπολιτισμικότητα, την συνεργασία, την επικοινωνία, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, την στάση ζωής. Ας σταματήσουμε να αποδεχόμαστε η συζήτηση να αρχίζει και να τελειώνει σε αιώνιους φοιτητές, σε βάσεις του τρία και του δέκα και σε άσυλα ανομίας. Η δημόσια εκπαίδευση θέλει πολλή δουλειά και σοβαρή διάθεση για βελτίωσή της και όχι προσχηματικές διαβουλεύσεις δέκα ημερών, με σκοπό την ολοκληρωτική απαξίωση του φοιτητικού συνδικαλισμού.

Φίλες και φίλοι,

Οι ιδεολογικοπολιτικές μας διαφορές είναι γνωστές, διαχρονικές και ουσιώδεις * και αυτό είναι σημαντικό για τη δημοκρατία μας. Εκπροσωπώντας σήμερα, την Νεολαία ΠαΣοΚ-Κινήματος Αλλαγής εκπροσωπώ τον έτερο σημαντικό πόλο του πολιτικού φάσματος, εκείνον που αντιλαμβάνεται τις ταξικές ανισότητες και τα προβλήματα που αυτές παράγουν, εκείνον που επιδιώκει τη συναίνεση και διεκδικεί την κοινωνική δικαιοσύνη που μαζί εγγυώνται την κοινωνική συνοχή, εκείνον που επιστρέφει δριμύτερος και αποφασισμένος για να αλλάξει ξανά τη χώρα όπως το έκανε τόσες φορές τα προηγούμενα χρονια.

Πρέπει να τολμήσουμε, να αμφισβητήσουμε, να χτίσουμε γέφυρες αλλά και να συγκρουστούμε με κάθε κλειστό σύστημα που δεν αφήνει τη χώρα να πάει μπροστά. Να αντιταχθούμε στην αποιδεολογικοποίηση της εποχής, να μιλήσουμε για πραγματική πολιτική λοιπόν, που βασίζεται σε δύο έννοιες: αξιοπιστία και εμπιστοσύνη, απέναντι στον πολιτικό ευτελισμό που κυριαρχεί σήμερα, να κάνουμε πράξη της αλλαγής παραδείγματος που τόσο ανάγκη έχει η χώρα και το πολιτικό σύστημα.

Πιστεύουμε βαθιά ότι το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο από το παρόν. Αυτή η βαθιά πίστη καθορίζει και την προοδευτική ιδεολογική πεποίθηση μας ότι τα πράγματα δεν είναι δοσμένα απ’ την ανθρώπινη φύση, αλλά μπορούν να αλλάξουν, με βούληση, σχέδιο κι επιμονή και ότι η επιστροφή της πολιτικής στο προσκήνιο μπορεί να βελτιώσει τις ζωές μας. Πρέπει να πείσουμε ότι η πολιτική είναι λειτούργημα και όχι πεδίο διευθετήσεων, ότι η πολιτική είναι κομμάτι της λύσης και όχι του προβλήματος. Δεν θα είμαστε η γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη.

Αξίζουμε και μπορούμε καλύτερα.