Συνέντευξη του Παναγιώτη Βλάχου, Γραμματέα Επικοινωνίας Κινήματος Αλλαγής, στη διαδικτυακή εφημερίδα «Political»:

-Η απώλεια της Φώφης Γεννηματά “πάγωσε” τον πολιτικό χρόνο. Πως διαγράφεται από εδώ και πέρα η επανεκκίνηση του Κινήματος και πως θα πρέπει να αξιοποιηθεί η πολιτική της παρακαταθήκη;

Η ασθένεια της Προέδρου, όσα ακολούθησαν και η απροσδόκητη απώλειά της δημιούργησαν νέα δεδομένα για την Παράταξη. Μια αναμέτρηση που θα αποτελούσε μάλλον μια εσωτερική υπόθεση, μπορεί υπό προϋποθέσεις να γίνει πολιτικό γεγονός πανελλήνιας εμβέλειας και θρυαλλίδα για την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών. Η Φώφη Γεννηματά έβαλε τις βάσεις και έδειξε τον δρόμο: πολιτική ενότητα στη βάση αρχών και αξιών, με σεβασμό στις διαδικασίες και τα όργανα. Ισχυρή προοδευτική ταυτότητα, συμβατή με τη σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία, το αξιακό βάθος και την προσφορά του ΠΑΣΟΚ στην πατρίδα. Αυτόνομη πορεία, χωρίς ισαποστακισμούς και κλεισίματα του ματιού “αριστερά” ή “δεξιά”. Η πολιτική της παρακαταθήκη είναι εγγύηση ανάκαμψης και ολικής επαναφοράς του Κινήματος Αλλαγής. 

-Πως θα περιγράφατε  τον ιδανικό ηγέτη για την επόμενη μέρα στο Κίνημα Αλλαγής; 

Όπως σας ανέφερα πιο πάνω, η πολιτική παρακαταθήκη της Φώφης Γεννηματά μπορεί να είναι σαφής, αλλά δεν είναι αυτονόητη στην εφαρμογή της. Θέλει αρετή και τόλμη, για να το πω πιο λυρικά. Θεωρώ ότι όποιος ενσωματώσει δημιουργικά και τολμηρά την πολιτική και στρατηγική της ατζέντα με σύγχρονους όρους, μιλήσει στις κοινωνικές ομάδες που αναζητούν προοδευτική έκφραση και ενώσει την παράταξη στη βάση της, με συμβόλαιο πολιτικής ενότητας θα κερδίσει την εσωκομματική αναμέτρηση. Ας μην κρυβόμαστε, σήμερα τα κόμματα παρακολουθούν την κοινωνία, αντί να την οδηγούν στο μέλλον. Μοιάζουν με μικρές κάστες επαγγελματιών που απομακρύνουν τους πολίτες, αντί να τους εκφράζουν. Αυτός ο δεσμός εμπιστοσύνης είναι που θα κάνει τη διαφορά. Κανείς δεν θα ήθελε ένα κόμμα κλειστό, αυτοαναφορικό, που θα κοιτά μόνο προς το παρελθόν και θα συμβιβάζεται με μικρές προσδοκίες απλά για να νέμεται ένα ξεροκόμματο εξουσίας – στην καλύτερη περίπτωση. 

-Πως σχολιάζετε την “αντιπαράθεση” που έχει ξεσπάσει για την “προοδευτική διακυβέρνηση” και τις “σκιές” για υπόγειες συμφωνίες; 

Από αυτήν τη συζήτηση φαίνεται ότι δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι τον όρο “προοδευτική διακυβέρνηση” με τον ίδιο τρόπο. Η προοδευτική διακυβέρνηση που εμείς θέλουμε και επιδιώκουμε περιλαμβάνει το Κίνημα Αλλαγής σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Με δυο λόγια, να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας, αφού ανατρέψουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς στις επόμενες εκλογές. Αυτή είναι η μόνη πορεία και ικανή συνθήκη για να αλλάξει ρότα η πατρίδα, για να ανοίξει ξανά ορίζοντας ελπίδας για τις κοινωνικές ομάδες που πληρώνουν το μάρμαρο των απανωτών κρίσεων. 

-Τι θα σήμαινε για το ΚΙΝ.ΑΛ, αν την επόμενη μέρα των εθνικών εκλογών συμμαχούσε με τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ; 

Δεν μου άρεσε ποτέ αυτή η συζήτηση που βάζει το κάρο πριν το άλογο. Κανένα κόμμα δεν οφείλει να προδικάζει την λαϊκή ετυμηγορία. Πολύ περισσότερο το δικό μας που ετοιμάζεται για τις εθνικές εκλογές με νέα ηγεσία και ενδεχομένως νέα πολιτικά δεδομένα. Ας αφήσουμε τους πολίτες να αξιολογήσουν. Εξάλλου, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν περιγράψει διαφορετικό δρόμο και έχουν άλλες επιδιώξεις, τόσο στρατηγικές όσο και προγραμματικές. 

-Πως ερμηνεύετε την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να διεκδικήσει και πάλι το “πηδάλιο” της παράταξης; 

Δεν μπορώ να κρίνω την απόφαση ενός πρ. Πρωθυπουργού και πρ. Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ενός έμπειρου πολιτικού με γνωστή διαδρομή. Ο ίδιος έχει ζυγίσει και γνωρίζει καλά τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Θα κριθεί, όπως όλοι οι υποψήφιοι από τα μέλη και τους φίλους της Παράταξης.