Εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην ενημερωτική ιστοσελίδα “TheCaller.gr” και στη δημοσιογράφο Ευδοκία Λελεδάκη παραχώρησε ο Γραμματέας Επικοινωνίας Παναγιώτης Βλάχος, το απόγευμα της Τετάρτης 12.05.2021. Μεταξύ άλλων τοποθετήθηκε ως εξής:

Έγκλημα στα Γλυκά Νερά

“Υπάρχει μια δύσκολη πραγματικότητα για τους πολίτες που ζουν στα αστικά και στα περιαστικά κέντρα κι έχει να κάνει με το κατά πόσον είναι συχνή και αποτελεσματική η αστυνόμευση. Έχουμε μια Αστυνομία που ασχολείται περισσότερο με τις διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες, παρά με την πραγματική ασφάλεια των πολιτών,  το έγκλημα στις γειτονιές και τα σπίτια, όπως με το δραματικό αυτό συμβάν στα Γλυκά Νερά.”

Συνεπιμέλεια

“Είναι ένα ζήτημα που δεν πρέπει να διχάσει ούτε την ελληνική κοινωνία, ούτε την ελληνική οικογένεια. Δεν θέλουμε να δημιουργηθούν στρατόπεδα από “αγανακτισμένους μπαμπάδες” κι από φανατικές “φεμινίστριες μαμάδες”. Δεν είναι αυτός ο στόχος και δεν πρέπει να καταλήξουμε εκεί.  Όλες οι διαφορές πρέπει να λύνονται συμφιλιωτικά κι όπου φτάνουμε στην αντιδικία, πρέπει όπως πρότεινε το Κίνημα Αλλαγής να υπάρχει πλέον ένα εξειδικευμένο Οικογενειακό Δικαστήριο, που είναι μία καλή πρακτική και στις υπόλοιπες Δυτικές χώρες. Το Οικογενειακό Δικαστήριο πρέπει να πλαισιώνεται κι από άλλες κοινωνικές δομές. Στόχος είναι να περάσουμε σε έναν θεσμό όπως το οικογενειακό δικαστήριο με στόχο τον συμφιλιωτικό χαρακτήρα, τη συναίνεση γύρω από το μέλλον και τη τύχη του παιδιού.”

Πανδημία

“Η κυβέρνηση κάποια στιγμή έχασε ον έλεγχο. Μας οδήγησε σε ένα lock down το οποίο κράτησε πολύ παραπάνω από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Νομίζω σπάσαμε και ρεκόρ lock down στην Ευρώπη. Έχουμε θλιβερές πρωτιές και σε θανάτους αλλά και σε ρυθμό εμβολιασμού ανά ημέρα. Μην ξεγελιόμαστε, η Ελλάδα δεν είναι καν στο μέσο όρο της ΕΕ όσον αφορά τον ρυθμό εμβολιασμού και κάποια στιγμή αποφάσισε να «ρίξει» ξανά την ευθύνη στους πολίτες. Ουσιαστικά είπε «πάρτε τα self test και βγάλτε τα πέρα μόνοι σας» χωρίς καν να εγγυηθεί ότι ένα από τα δύο test της εβδομάδας θα τα κάνει ο ΕΟΔΥ ώστε να υπάρχει και η κρατική μέριμνα και «σφραγίδα» πάνω σε αυτή την προσπάθεια.

Τώρα, προφανώς όλο το βάρος έχει πέσει στον εμβολιασμό. Είναι μία διαδικασία την οποία όλοι πρέπει να ενισχύσουμε αλλά νομίζω ότι «πονάει» στο κομμάτι του εμβολιασμού των υγειονομικών. Εκεί υπάρχει ένα ζήτημα με τους νοσηλευτές, για την αντιμετώπιση του οπίου χρειάζεται πειθώς κι όχι καταναγκασμός, ούτε αυστηρά μέτρα καταστολής. Χρειάζεται προσπάθεια από όλους μας και κυρίως από την κυβέρνηση καταρχήν να πειστεί το υγειονομικό προσωπικό και κατά δεύτερον, επειδή βλέπουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας που νοσηλεύονται ή καταλήγουν είναι άνθρωποι που δεν έχουν εμβολιαστεί, να πειστεί και το υπόλοιπο ποσοστό του πληθυσμού να εμβολιαστεί. Από εκεί και πέρα, μπορούμε να συζητήσουμε και το κομμάτι της Οικονομίας, το οποίο χρειάζεται υποστήριξη. Ένα μεγάλο κομμάτι της εστίασης και του λιανεμπορίου έχει ανάγκη τη στήριξη. Δεν μπορούμε να κινούμαστε με την λογική του «βλέποντας και κάνοντας» γιατί έρχεται μία τουριστική σεζόν η οποία ξεκίνησε χθες και θα πρέπει να αποδώσει γιατί αν δεν αποδώσει, τότε δυστυχώς από Σεπτέμβρη θα μπούμε σε πολύ επικίνδυνους ατραπούς και για την οικονομία και για την κοινωνία.

Δημοσκοπήσεις

Δεν ζούμε μία περίοδο ανατροπών ή κοινωνικής κατάρρευσης, όπως ήταν το 2009-2010 για να δούμε μεγάλες διαφορές στις εκλογικές – δημοσκοπικές δυνάμεις των κομμάτων. Δεύτερον, η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή, έχει επιβάλλει μονοφωνία σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των Μέσων Ενημέρωσης. Από το πρωί μέχρι το βράδυ ακούμε ειδικούς με υπουργούς και βλέπουμε και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας να παρουσιάζονται ως ειδικοί επιστήμονες για ζητήματα διεθνών σχέσεων, υγειονομικά, μεταναστευτικά. Τρίτον και σημαντικότερον, όποιος διαβάζει τις δημοσκοπήσεις, γιατί αυτές που βγαίνουν είναι χωρίς αναγωγή, ξέρει ότι το Κίνημα Αλλαγής είναι το μόνο κόμμα που έχει αυξήσει τα ποσοστά του σε σχέση με τα εκλογικά ποσοστά του 2019. Δεν λέω ότι έχουμε «εκτοξευθεί» αλλά είμαστε πάνω από το 8,1%. Είμαστε ένα κόμμα το οποίο συσπειρώνει περισσότερες κοινωνικές δυνάμεις όσο περνάει ο καιρός και είμαστε οι μόνοι που στο τέλος της ημέρας μπορούμε να εγγυηθούμε μία προοδευτική εναλλακτική απέναντι στη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Όπως αντιλαμβάνεται και ο μέσος πολίτης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μπει στα «ρούχα» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Εσωκομματικές διεργασίες

Υπάρχει η απόφαση τον Σεπτέμβριο να συνεδριάσει η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και να αποφασίσει ποιος θα είναι ο οδικός χάρτης για το Συνέδριο. Από εκεί και πέρα, είμαστε οι μόνοι που έχουμε δώσει διαπιστευτήρια από το 2004 και μετά ότι κάνουμε δημοκρατικές, συμμετοχικές, ανοιχτές διαδικασίες. Είναι μία συζήτηση που δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε. Είναι αυτονόητη. Θα δώσουμε πάλι το καλό παράδειγμα για το πώς ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα οργανώνει την εσωκομματική του διαδικασία, που θα «αγκαλιαστεί» από την ελληνική κοινωνία.

Το «στοίχημα» για το Κίνημα Αλλαγής

Το «στοίχημα» για το Κίνημα Αλλαγής και για την προοδευτική παράταξη είναι να γίνει μαγνήτης ενός μεγάλου κοινωνικού ρεύματος. Έχουμε μια δικαίωση των αρχών και των αξιών μας λόγω της πανδημίας. Όλος ο κόσμος προστρέχει στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, ζητά δημόσια αγαθά, ζητά την στήριξη από το κράτος για να σταθεί στα πόδια του. Βλέπετε ότι έσπασαν στερεότυπα και εμμονές δεκαετιών που οδήγησαν την Ευρώπη στην προηγούμενη κρίση. Ακόμα και χώρες με συντηρητικές κυβερνήσεις αποδέχονται ότι αν δεν ξοδέψεις, θα βρεθείς σε μία νέα δίνη. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, βλέπουμε τον Τζο Μπάιντεν να εφαρμόζει έναν σύγχρονο κεϋνσιανισμό, με στόχο την πλήρη απασχόληση. Αυτά είναι παραδείγματα που δίνουν το «πάτημα» στο Κίνημα Αλλαγής, στο ΠΑΣΟΚ και στην προοδευτική παράταξη να γίνει ο «πυρήνας», «ο μαγνήτης» γύρω από τον οποίο θα συσπειρωθούν οι κοινωνικές δυνάμεις, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνθρωποι που δουλεύουν για 300 και 400 ευρώ και δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει και πλήττονται από τις απαράδεκτες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου Χατζηδάκη για την εργασία, τους παραγωγούς του πρωτογενούς τομέα, τους δημιουργούς, τους καλλιτέχνες, όλους αυτούς δηλαδή που πλήρωσαν το «μάρμαρο» αυτής της πανδημίας.