Η μεταβατική κυβέρνηση στη Λιβύη δεν θα κυρώσει το τουρκολιβυκό σύμφωνο εκτιμά ο Ρικάρντο Φαμπιάνι που είναι Διευθυντής της Δεξαμενής Σκέψης International Crisis Group.
Ο κ. Φαμπιάνι που μιλά αποκλειστικά στον ΣΚΑΙ και στον Απόστολο Μαγγηριάδη, υποστηρίζει ότι αυτή η αυτή η κυβέρνηση δεν διαθέτει τη νομιμοποίηση για να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια, ενώ ερμηνεύει τις επιθετικές δηλώσεις Ντράγκι κατά Ερντογάν ως μια προειδοποιητική βολή της Ιταλίας στην Τουρκία ώστε να κάνει πίσω στο πεδίο της Λιβύης.
ΕΡ:Ρικάρντο, σ’ ευχαριστώ που είσαι απόψε στον ΣΚΑΪ. Μπορείς να μας εξηγήσεις τι κρύβεται πίσω από τη σύγκρουση μεταξύ του Ιταλού πρωθυπουργού, Μάριο Ντράγκι, και του Τούρκου προέδρου; Ποιες είναι οι επιπτώσεις στις σχέσεις των δυο χωρών και πιστεύεις ότι η επιρροή της Τουρκίας στη Λιβύη αποτελεί απειλή για τα ιταλικά συμφέροντα;
Φαμπιάνι: Νομίζω ότι η δήλωση που έκανε ο Μάριο Ντράγκι πριν από λίγες ημέρες είναι στην πραγματικότητα αρκετά ασυνήθιστη για την Ιταλία. Η Ιταλία κατέστησε σαφές τα προηγούμενα χρόνια ότι επιδιώκει μια πολύ ισορροπημένη και δίκαιη στάση απέναντι στην Τουρκία και στις άλλες δυνάμεις της Μεσογείου και προφανώς ανάμεσα σε αυτές που εμπλέκονται στην Λιβύη. Πιστεύω ότι ίσως η πιο πιθανή εξήγηση σε αυτό είναι πως ο Ντράγκι ήθελε να στείλει ένα μήνυμα στην Τουρκία ότι θα πρέπει να είναι σε θέση να μειώσει λίγο τις προσδοκίες της αλλά και τις προκλήσεις της αν θέλετε στο πεδίο και να αρχίσει να συνεργάζεται με τις άλλες δυνάμεις και τα συμφέροντά τους στην περιοχή.
Ερ:Θεωρείς πως η επιρροή της Τουρκίας στη Λιβύη αποτελεί απειλή για τα ιταλικά συμφέροντα;
Φαμπιάνι: Πιστεύω ότι τα συμφέροντα της Τουρκίας στη Λιβύη έρχονται σε σύγκρουση με τα ιταλικά συμφέροντα, αλλά είναι επίσης πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι η παρέμβαση της Τουρκίας, μόλις πριν από λίγους μήνες, ήταν κάτι στο οποίο η Ρώμη δεν αντιτάχθηκε. Η Ρώμη είδε την παρέμβαση αυτή ως τρόπο εξισορρόπησης των δυνάμεων του Χαφτάρ και τις δυνάμεις που τον στήριζαν στο πεδίο. Πιστεύω ότι, προφανώς, σε αυτό το στάδιο, η ιταλική θέση είναι πολύ σαφής: Όλες οι χώρες και όλες οι δυνάμεις που έχουν στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη πρέπει να μειώσουν την παρουσία τους και τη στρατιωτική τους παρέμβαση στη χώρα αυτή, τώρα που υπάρχει μια ενιαία κυβέρνηση. Και το πιο σημαντικό, πρέπει να αρχίσουν να αποσύρουν αυτές τις δυνάμεις και να υποχωρούν από την ανάμειξη στις υποθέσεις της Λιβύης.
΅Ερ:Θα μπορούσες να μας εξηγήσεις το μέγεθος της σημασίας που έχει αποκτήσει η Τουρκία στη Λιβύη αλλά και τους στρατηγικούς της στόχους στη χώρα;
Φαμπιάνι:Είναι σαφές ότι η Τουρκία βλέπει μακροπρόθεσμα την εδραίωση μιας μόνιμης παρουσίας στη Λιβύη. Υπάρχει ένα πολιτικό συμφέρον, προφανώς, θέλουν να στηρίξουν μια χώρα και μια κυβέρνηση που θεωρούν φιλική και κοντά στις απόψεις, την ιδεολογία τους, των θέσεων και των συμφερόντων του. Υπάρχει βέβαια και το κοινό συμφέρον στο ζήτημα του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, αφού η Λιβύη είναι προφανώς η μοναδική χώρα αυτή τη στιγμή στη Μεσόγειο που υποστηρίζει τις τουρκικές διεκδικήσεις στα θαλάσσια σύνορά της στη Μεσόγειο. Και βέβαια υπάρχει και το ζήτημα της στρατιωτικής παραμέτρου για την Τουρκία: Η Λιβύη είναι σημαντική επειδή είναι μια δυνητική στρατιωτική βάση τόσο για την αεροπορία της όσο και για τις ναυτικές της δυνάμεις σε αυτό το μέρος του κόσμου, σε αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή.
ΕΡ: Ένα ζήτημα που απασχολεί ιδιαίτερα την ελληνική εξωτερική πολιτική είναι το εάν η προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης θα επικυρώσει το μνημόνιο της Τουρκίας – Λιβύης που η Ελλάδα θεωρεί άκυρο. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να αποκλείσουμε για τους επόμενους εννέα μήνες μέχρι τις εκλογές;
Φαμπιάνι:Πιστεύω ότι είναι εντελώς απίθανο το συγκεκριμένο κοινοβούλιο στη Λιβύη, να επικυρώσει αυτή τη Συνθήκη. Και είναι επίσης απίθανο αυτή η κυβέρνηση που δεν διαθέτει τη νομιμοποίηση των εκλογών και προφανώς δεν έχει την πλήρη υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο, είναι απίθανο αυτή η κυβέρνηση να επικυρώσει και να προχωρήσει με την τουρκολιβυκό μνημόνιο. . Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως κυβέρνηση του Ντμπαϊμπα θα προσπαθεί να αγοράσει χρόνο, θα αποφύγει τις συγκρούσεις με οποιαδήποτε από τις δυνάμεις και τις χώρες που εμπλέκοντα στην περιοχή και θα προσπαθήσει να διατηρήσει τη Λιβύη όσο το δυνατόν πιο ουδέτερη και ανοικτή στις άλλες χώρες γίνεται. Είναι απίθανο να δούμε μια επικύρωση και τη Λιβύη να απομακρύνεται από σημερινούς συμμάχους της, που είναι προφανώς η Ελλάδα, η Αίγυπτος αλλά και άλλοι όταν αναφερόμαστε στα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου.
Πηγή: skai.gr
