Επιβολή προστίμου για επιτήρηση εργαζομένου με κάμερα
Πρόστιμο για μη νόμιμη χρήση κάμερας σε χώρο εργαζομένων
Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων (ΑΠΔΠΧ) επέβαλε, με βάση τα άρθρο 5 παρ. 1 γ’ και 6 παρ. 1 στ’ του Κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 πρόστιμο ύψους δύο χιλιάδων (2.000,00) ευρώ, σε εταιρεία, για μη νόμιμη χρήση κάμερας σε χώρο εργαζομένων.
Κατά την εξέταση της υπόθεσης διαπιστώθηκε ότι η λήψη της κάμερας δεν περιοριζόταν σε χώρους που ήταν απαραίτητο για σκοπούς προστασίας προσώπων και αγαθών, αλλά λάμβανε εικόνα από χώρο γραφείων, ενώ παράλληλα υπήρχε η δυνατότητα εξ αποστάσεως παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η χρήση της κάμερας από την καταγγελλόμενη εταιρεία δεν μπορεί να τεκμηριωθεί τηρεί την αρχή της αναλογικότητας. Συγκεκριμένα, από τα έγγραφα του φακέλου της υπόθεσης και ιδίως τις φωτογραφίες στις οποίες απεικονίζεται η εμβέλεια της κάμερας διαπιστώνεται ότι λαμβάνεται εικόνα όλου του χώρου, χωρίς η λήψη να περιορίζεται στο χώρο εισόδου. Συνεπώς, προκύπτει παράβαση της αρχής της ελαχιστοποίησης των δεδομένων, καθώς λαμβάνεται εικόνα από χώρους εργαζομένων, οι οποίοι είναι χώροι γραφείων, στους οποίους κατά κανόνα δεν πραγματοποιούνται χρηματικές συναλλαγές, αλλά λογιστικές εργασίες. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι υπήρχε δυνατότητα επιτήρησης σε πραγματικό χρόνο της κάμερας από το διευθυντή της εταιρείας μέσω κινητού, ακόμα και όταν αυτός απουσίαζε από τις εγκαταστάσεις της. Η επιτήρηση αυτή δεν αποτελεί πρόσφορο μέσο για την προστασία προσώπων και αγαθών, καθώς είναι πρακτικά αδύνατο να παρέμβει ο ιδιοκτήτης είτε προληπτικά, είτε κατασταλτικά ενώ αυξάνει τον κίνδυνο για χρήση του υλικού για άλλο σκοπό, όπως για επιτήρηση των εργαζομένων. Η επεξεργασία αυτή, με τη δυνατότητα επόπτευσης του χώρου από τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης, ανά πάσα στιγμή, και μάλιστα χωρίς την ύπαρξη περιστατικού που να υποδεικνύει αυξημένο κίνδυνο (π.χ. συναγερμός), προσβάλει υπέρμετρα τα δικαιώματα των επιτηρούμενων προσώπων, στους οποίους περιλαμβάνονται και «ευάλωτα» πρόσωπα όπως οι εργαζόμενοι, επομένως πραγματοποιείται κατά παράβαση του άρθρου 6 παρ. 1 στ’ του ΓΚΠΔ. Από τα λοιπά στοιχεία και τα τεχνικά χαρακτηριστικά της κάμερας προκύπτει ότι δεν υφίστατο η δυνατότητα λήψης ήχου, όπως υποστηρίχθηκε στην καταγγελία, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι υπήρχε καταγραφή, αν και υπήρχε η δυνατότητα για καταγραφή λίγων ωρών έως μία ημέρα, ανάλογα με το είδος της συμπίεσης των εικόνων βίντεο.
Η Αρχή λαμβάνει υπόψη επιβαρυντικά, ότι ο υπεύθυνος επεξεργασίας δεν κατέθεσε στοιχεία τεκμηρίωσης της νομιμότητας της επεξεργασίας, ενώ τέτοια στοιχεία ζητήθηκαν. Ως ελαφρυντικά συνυπολογίζει ότι πρόκειται για πολύ μικρή επιχείρηση (όπως προκύπτει εκ του αριθμού των εργαζομένων), ότι σύμφωνα με τη δήλωση της εταιρείας η κάμερα πλέον δε λειτουργεί, ότι αποδείχθηκε ότι υφίσταται άλλου είδους διαφορά η οποία δεν αφορά δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, ότι είναι η πρώτη παράβαση για τη συγκεκριμένη εταιρεία και τέλος, τη δυσμενή οικονομική περίσταση λόγω της πανδημίας Covid-19.
Βάσει των ανωτέρω, η Αρχή κρίνει ομόφωνα ότι σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 γ’ και το άρθρο 6 παρ. 1 στ’ του ΓΚΠΔ συντρέχουν οι προϋποθέσεις επιβολής σε βάρος του υπευθύνου επεξεργασίας, με βάση το άρθρο 58 παρ. 2 θ΄ του ΓΚΠΔ και λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια του άρθρου 83 παρ. 2 του ΓΚΠΔ, της διοικητικής κύρωσης, που αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας, η οποία κρίνεται ανάλογη με τη βαρύτητα της παράβασης.
Η απόφαση 12/2021 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων (ΑΠΔΠΧ)
