Xαρά Κεφαλίδου: «Η Ημέρα της Γυναίκας είναι κάθε ημέρα ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για την οικοδόμηση κουλτούρας συνεργασίας, αλληλεγγύης, ειρηνικής συνύπαρξης, και ισότιμων σχέσεων»

ΟΜΙΛΙΑ ΧΑΡΑΣ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ 8-3-2021

Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε,

Κυρία Πρόεδρε της συνεδρίασή μας, κυρίες και κύριοι Υπουργοί, αγαπητοί συνάδελφοι,

Σήμερα είναι μια ξεχωριστή μέρα για όλες τις γυναίκες, για όλη την κοινωνία και με ιδιαίτερη χαρά καλωσορίζουμε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη συνεδρίασή μας, την πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα στο ύψιστο αυτό αξίωμα.  Και αυτό έχει και το συμβολισμό του και την αξία του και δεν πρέπει να το ξεχνούμε.

Κάθε χρόνο τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αξιολογούνται προκειμένου να διαπιστωθεί πόσο απέχουν από την επίτευξη του στόχου της ισότητας των φύλων.

8η Μαρτίου σήμερα 2021, 164 χρόνια από τον Μάρτιο του 1857 και τον αγώνα μιας χούφτας εργατριών της κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη για υποτυπωδώς ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και ακόμη η θεμελιώδης αυτή προϋπόθεση ανθρώπινης συμβίωσης  παραμένει ζητούμενο.

Η Ελλάδα σε πρόσφατη έρευνα είναι η τελευταία μεταξύ των χωρών της ΕΕ σε θέματα ισότητας των φύλων.

Οι αξιολογήσεις  βασίζονται στις διαφορές μεταξύ γυναικών και ανδρών σε έξι τομείς: εργασία, χρήματα, γνώση, χρόνος, υγεία, εξουσία.

Πρόσφατα στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι ακόμη και οι γυναίκες που κατάφεραν να βρεθούν σε ανώτερες διευθυντικές θέσεις αμείβονται κατά τουλάχιστον 20% λιγότερο ανά ώρα σε σύγκριση με τους άνδρες που κατέχουν αντίστοιχες θέσεις.

Είναι ένας κοινός τόπος ότι όποια στατιστικά κι αν αποφασίσει κανείς να διαβάσει και να φέρει στο δημόσιο διάλογο ένα είναι το σίγουρο. Ότι για να κλείσει η ψαλίδα των ανισοτήτων με τους ρυθμούς που διατηρούμε, θα χρειαστεί να περάσουν τουλάχιστον 100 χρόνια σύμφωνα με  έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF). Και για να μηδενιστεί η διαφορά στον εργασιακό βίο και τις αμοιβές κάτι περισσότερο… από δύο αιώνες.

Αυτή είναι η πραγματικότητα που θα έπρεπε να μας ντροπιάζει όλους!

Κάτω από το λεπτό λούστρο πολιτισμού ακόμη και των πιο ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου, υπάρχουν οι λιγότερες ευκαιρίες:

  • στην οικονομική ζωή,
  • στην κοινωνική ανέλιξη και
  • στην εκπροσώπηση αυτών που είμαστε πάνω από το ½ του πλανήτη.

Και ακόμη χειρότερα υπάρχουν:

  • η απλήρωτη εργασία,
  • η βία κατά των γυναικών,
  • η εκμετάλλευση,
  • η έλλειψη εκπαίδευσης,
  • η σεξουαλική παρενόχληση (ποσοστό 60% βάσει της ActionAid, επιλέγει να υποφέρει σιωπηλά εξαιτίας του φόβου) και
  • ο σιωπηρός κώδικας υποταγής σε αυτόν που είναι σαν κι εσένα αλλά γεννήθηκε άνδρας.

Δεν υπάρχει ούτε μία χώρα, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης, την περιοχή ή τον τύπο οικονομίας που να έχει επιτύχει την ισότητα των δύο φύλων.

Αυτή την πραγματικότητα μιας ανισότητας-πληγή για την ανθρωπότητα, οφείλουμε να αλλάξουμε. Αντί να την θυμόμαστε κάθε 8η Μαρτίου για να ξεχάσουμε την επόμενη ημέρα.  

Αν κάτι μπορεί να επιταχύνει την επίτευξη της ισότητας συνολικά και στους έξι τομείς είναι η ισορροπημένη εκπροσώπηση των φύλων στη λήψη αποφάσεων.

Με αυτή τη σκέψη αντιλαμβανόμαστε όλοι γιατί στην πολιτισμένη, ανεπτυγμένη ΕΕ με βαθμολογία 51,9 % και στην Ελλάδα με βαθμολογία 24,3 % έχουμε ακόμη μακρύ δρόμο να διανύσουμε.

Η δίνη της φονικής πανδημίας που ζούμε εδώ και ένα χρόνο, η δύναμη μιας γυναίκας να μιλήσει για το πιο νοσηρό κοινό μυστικό της κοινωνίας μας (τη σεξουαλική κακοποίηση), την πιο βίαιη καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, άλλαξε τη ματιά μας:

  • Πίσω από την χειρουργική μάσκα και τη λευκή ποδιά που παλεύει να σώσει μια ανθρώπινη ζωή, δεν είναι το σαγηνευτικό βλέμμα μιας γυναίκας που ”τα ήθελε».

Είναι η γιατρός, είναι η νοσηλεύτρια που στέκεται δεκάωρα όρθια κι έκανε την αγωνία μας δική της αγωνία. Οι γυναίκες αποτελούν πλειοψηφία στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και αγωνίζονται καθημερινά για να σωθούν εκατομμύρια ζωές.

  • Πίσω από την ταμειακή μηχανή του Σούπερ Μάρκετ δεν κάθεται «το σκοτεινό  αντικείμενο του πόθου» αλλά μια γυναίκα χαμηλόμισθη που παίζει κορόνα γράμματα την υγεία της κάθε μέρα για να συντηρήσει την οικογένειά της.

Είναι αυτή που το βράδυ γυρνώντας σπίτι, θα βγάλει τα ψηλοτάκουνα για να φροντίσει, να καθαρίσει, να ταΐσει, να βοηθήσει στη μελέτη των παιδιών, να ακούσει, να είναι παρούσα-στυλοβάτης στην οικογένειά της. Αυτό δε το υποτιμημένο κομμάτι προσφοράς και φροντίδας (έτσι και αλλιώς αναντικατάστατο), υπολογίζεται σε 11 τρις. $ ετησίως.

  • Γυναίκες κάθε οικονομικής τάξης
  • Γυναίκες επιστήμονες
  • Γυναίκες της οικονομικής κρίσης
  • Γυναίκες θύματα του trafficking
  • Γυναίκες Μετανάστριες
  • Γυναίκες με χαμηλά εισοδήματα
  • Γυναίκες άνεργες που ζουν σε συνθήκες φτώχειας που παλεύουν για την επιβίωσή τους, που αγωνίζονται για τις αρχές τους, τα παιδιά τους, την οικογένειά τους,  το επάγγελμά τους, τη μόρφωσή τους.

Η ανισότητα μεταξύ των φύλων, μεταξύ ανθρώπων με τις ίδιες δυνατότητες, ικανότητες, ανάγκες, προσδοκίες και όνειρα, είναι μια κατάφωρη αδικία που οι ανδροκρατούμενες κοινωνίες μας επιμένουν να κάνουν πως δεν βλέπουν.

Είναι και κάτι ακόμη που η παγκόσμια πανδημία μας έκανε να δούμε: είναι η άρνηση στην πρόοδο και τη βιώσιμη ανάπτυξη όλων.

Η Ημέρα της Γυναίκας είναι κάθε ημέρα που μοιραζόμαστε έναν αγώνα για μια καλύτερη καθημερινότητα πιο ευρύχωρη, πιο ανθρώπινη, πιο ποιοτική, πιο ελεύθερη.

Η Ημέρα της Γυναίκας είναι κάθε ημέρα ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για την οικοδόμηση κουλτούρας συνεργασίας, αλληλεγγύης, ειρηνικής συνύπαρξης, και  ισότιμων σχέσεων.

Σε μια τέτοια κοινωνία θέλουμε να ζήσουν οι κόρες, οι αδελφές, οι μανάδες, οι φίλες, οι σύντροφοί μας.

Η σημερινή ημέρα δεν είναι γιορτή, η σημερινή ημέρα είναι η υπενθύμισης όλων όσων έχουμε ακόμη μπροστά μας και πρέπει να κάνουμε. Σας ευχαριστώ πολύ.


Πηγή

Leave a Reply