Τα εμβόλια αποτελούν μία τεράστια ανακάλυψη, ένα μεγάλο όπλο στα χέρια της ιατρικής και των κοινωνιών για την αντιμετώπιση των λοιμωδών νοσημάτων. Παρενέργειες έχει το σύστημα του κέρδους όχι η επιστήμη και ο εμβολιασμός
Η βελτίωση των όρων ζωής μαζί με τον μαζικό εμβολιασμό έδωσε την δυνατότητα στην ανθρωπότητα να αντιμετωπίσει μάστιγες όπως η ευλογιά, η πολιομυελίτιδα, ο τέτανος, η διφθερίτιδα, η ερυθρά, η ιλαρά, η φυματίωση, ο τύφος κλπ
Σήμερα λόγω των εμβολιασμών υπολογίζεται ότι μέχρι και 6 εκατομμύρια θάνατοι αποφεύγονται κάθε χρόνο.
Τα εμβόλια περιέχουν ουσίες όπως ζώντες ή εξασθενημένους ιούς (τα παλαιότερα εμβόλια) και αδρανοποιημένους ιούς η πρωτεΐνες ή γενετικό υλικό mRNA ή DNA του ιού (τα νεότερα εμβόλια). Δηλαδή τα εμβόλια μιμούνται τον ιό χωρίς όμως να προκαλούν τη νόσο, αναγκάζουν τον οργανισμό να παράξει κύτταρα μνήμης και αντισώματα, ώστε αν έρθει ο οργανισμός σε επαφή με το πραγματικό ιό να παράξει πολύ γρήγορα και σε μεγάλες ποσότητες πολλά αμυντικά κύτταρα και αντισώματα ώστε να εξουδετερώσει τον ιό.
Σύμφωνα με τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας αυτή τη στιγμή τρέχουν 180 projects και κλινικές μελέτες για εμβόλιο σε όλο τον κόσμο, με διάφορες τεχνικές που προχώρησαν ραγδαία μέσα στο χρόνο, επιτρέποντας να έχουμε πολύ γρήγορα διαθέσιμο εμβόλιο για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Το άλμα αυτό της επιστήμης έχει επιτευχθεί επειδή: α) υπήρχε μία προεργασία πάνω σε νέες τεχνικές παρασκευής εμβολίων την τελευταία δεκαετία (η βασική έρευνα παρόλο που δεν είναι επιλογή των φιλελευθέρων κυβερνήσεων, όσο υπάρχει στοιχειωδώς δημόσια παιδεία κι έρευνα, που σέβεται την επιστήμη, κάνει μεγάλα κι απαραίτητα προχωρήματα), β) στον πολύ γρήγορο προσδιορισμό του γονιδιώματός του από τις κινεζικές επιστημονικές αρχές, γ) τη συνεργασία πολλών κρατικών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, πανεπιστημίων και φαρμακοβιομηχανιών και δ) την πρωτοφανή και τεράστια διοχέτευση πόρων για την έρευνα και την παραγωγή των εμβολίων.
Tα εμβόλια mRNA φαίνεται ότι αποτελούν μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική λύση έναντι των συμβατικών εμβολίων, λόγω της υψηλής ισχύος τους, της δυνατότητας για ταχεία παραγωγή, του χαμηλού κόστους και της ασφαλούς χορήγησής τους.
Τα πειραματικά δεδομένα in vivo (σε ζώντα οργανισμό) χρονολογούνται από το 1990, όμως η εφαρμογή τους μέχρι πρόσφατα περιορίζονταν από την αστάθεια, την ανοσογονικότητα (αυτοαντισώματα από τον φορέα) και την αναποτελεσματική in vivo χορήγηση του mRNA.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν πλέον ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό αυτά τα ζητήματα, και πολλές πλατφόρμες εμβολίων mRNA κατά μολυσματικών ασθενειών (ιοί Zika, Influenza, Ebola, Toxoplasma,HIV, HCV, HPV κ.ά.), αλλά και διάφορων τύπου καρκίνων (μελάνωμα, καρκίνος πνεύμονα, καρκίνος προστάτη) έχουν δείξει ενθαρρυντικά αποτελέσματα και στα ζωικά μοντέλα και σε ανθρώπους.
Η χρήση του mRNA εμβολίου έχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με τα συμβατικά εμβόλια όπως η ασφάλεια: καθώς το mRNA είναι μια μη μολυσματική, μη ενσωματωμένη πλατφόρμα σε ιό, δεν υπάρχει δυνατότητα κίνδυνος μόλυνσης ή μεταλλαξογένεσης. Επιπρόσθετα το mRNA αποικοδομείται από φυσιολογικές κυτταρικές διεργασίες μέσα σε λίγες ημέρες. Οι διάφορες τροποποιήσεις καθιστούν το mRNA πιο σταθερό, ενσωματώνοντάς το σε μόρια-φορείς και επιτρέποντας ταχεία πρόσληψη και έκφραση στο κυτταρόπλασμα και την παραγωγή μιας πρωτεινης που είναι ίδια με την πρωτείνης S ( πρωτείνη ακίδα) της επιφάνειας του κορονοιού. Το ανοσοποιήτικό σύστημα αντιλάμβάνεται την πρωτείνη αυτή ως αντιγόνο που εισέρχεται για πρώτη φορά στο εσωτερικό του οργανισμού και ενεργοποιεί τους μηχανισμούς άμυνας με την παραγωγή αντισωμάτων και κύτταρων μνήμης.
Τα εμβόλια mRNA έχουν τη δυνατότητα ταχείας, φθηνής και μεγάλης σε ποσότητα παρασκευής, κυρίως λόγω των υψηλών αποδόσεων μεταγραφής in vitro (στο εργαστήριο).
Τα δεδομένα λοιπόν υποδηλώνουν ότι τα εμβόλια mRNA έχουν τη δυνατότητα να λύσουν πολλές από τις προκλήσεις στην ανάπτυξη εμβολίων, τόσο για μολυσματικές ασθένειες όπως η πανδημία COVID-19, όσο και για τον καρκίνο.
Σε αντίθεση με άλλες κλινικές δοκιμές για εμβόλια αυτή τη φορά συμμετείχε πολύ μεγάλος αριθμός εθελοντών, περίπου 40.000, με αποτέλεσμα να έχουμε πολύ γρήγορα δεδομένα για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του εμβολίου. Μέχρι στιγμής έχουν εμβολιαστεί πάνω από 3,5 εκατομμύρια πληθυσμού σε επτά χώρες, στη Βρετανία 650.000 με μόνο δύο περιστατικά αναφυλακτικές αντιδράσεις και στις ΗΠΑ πάνω από 1,5 εκατομμύριο με περίπου πέντε περιστατικά αναφυλαξίας. Ένα τέτοιο άλμα θα χρειαστεί και πιθανά να το δούμε και για τη δημιουργία και παραγωγή αντιϊκών φαρμάκων, πολλά από τα οποία βρίσκονται σε δοκιμές.
Επομένως, η αριστερά και το εργατικό κίνημα θα πρέπει ξεκάθαρα να διεκδικούν τον εμβολιασμό, μαζικά, δημόσια και δωρεάν για όλες -ους.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι το εμβόλιο περιέχει… νερό, ή ουσίες βλαβερές για τον οργανισμό… Το πρόβλημα είναι αλλού: ότι αυτή η δυνατότητα των παραγωγικών δυνάμεων υπονομεύεται από τις σχέσεις παραγωγής, δηλαδή από τον καπιταλισμό και ιδιαίτερα στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του.
Αντικειμενικά, υπάρχει δυνατότητα για την αντιμετώπιση όλων των λοιμωδών ασθενειών που μαστίζουν την ανθρωπότητα όπως π.χ. Έμπολα, Αids κλπ, αλλά παραμένουν αναξιοποίητες γιατί δεν υπάρχει το προσδοκώμενο κέρδος για τις φαρμακοβιομηχανίες, όπως τώρα γίνεται με τον COVID-19 (που χρηματοδοτείται από δημόσια κονδύλια και μάλιστα εκ των προτέρων, ενώ επιπλέον, αξιοποιείται η πρόοδος της επιστήμης από δημόσια ακαδημαϊκά ιδρύματα-βλέπε και σχετικό άρθρο Μάικλ Ρομπερτς στο Rproject.gr).
Όλη η έρευνα και η παραγωγή εμβολίων βρίσκεται στα χέρια των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών, που έτσι έχουν τη δυνατότητα να εκβιάζουν τα κράτη και να παράγουν και να διανέμουν τα εμβόλια με βάση το κέρδος και τις διακρατικές συμφωνίες και όχι με βάση τις ανάγκες, όπως των φτωχών χωρών για παράδειγμα.
Αντί να υπάρχει μία διακρατική συνεργασία και αλληλεγγύη για τη διανομή του εμβολίου παρακολουθούμε εδώ και καιρό τον ανελέητο ανταγωνισμού ανάμεσα σε φαρμακοβιομηχανίες και κράτη για το ποιος θα έχει τις μεγαλύτερες παρτίδες του εμβολίου και με ποιες τιμές, είναι δε χαρακτηριστικό ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνείται να δώσει στη δημοσιότητα τις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί για την προμήθεια των εμβολίων που θα πάρει η Ελλάδα.
Ο Μαρξ έλεγε ότι ο καπιταλιστής δεν ενδιαφέρεται για την υγεία του εργάτη όσο η κοινωνία δεν τον υποχρεώνει. Αυτό που ενδιαφέρει τον καπιταλισμό δεν είναι η υγεία των εργαζόμενων, αλλά η αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Και από αυτή την άποψη τον ενδιαφέρει να αντιμετωπίσει την πανδημία: γιατί έχει τεράστια επίδραση στην εργατική δύναμη, με εκατομμύρια εργατοώρες χαμένες, με τεράστια ποσά να πηγαίνουν για τη νοσηλεία όσων ασθενούν και την οικονομία να βυθίζεται σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση.
Για αυτό και τα καπιταλιστικά κράτη καίγονται να αντιμετωπίσουν την πανδημία, δημιουργώντας όμως ταυτόχρονα και ένα εργασιακό πλαίσιο επιστροφής στη μετά COVID-19 εποχή, με πολύ χειρότερους όρους εκμετάλλευσης.
Όμως τα ποσά που είναι πρόθυμοι να διαθέσουν οι καπιταλιστές για το σκοπό αυτό είναι όσο το δυνατό λιγότερα και, με χρηματοδότηση μόνο του ιδιωτικού τομέα, αρνούμενοι πεισματικά την ενίσχυση οποιασδήποτε δημόσιας δομής (από την υγεία, μέχρι την παιδεία και τις συγκοινωνίες). Για αυτό θα πρέπει να υποχρεωθούν να το κάνουν υπό την πίεση του εργατικού κινήματος. Όπως δεν υπάρχει γενικώς ασθένεια, αλλά ταξικά αίτια των ασθενειών και της αρρώστιας, έτσι δεν υπάρχει και γενικά θεραπεία για τις ασθένειες: τα ποσά που θα διατεθούν για την πρόληψη των ασθενειών και τη θεραπεία τους είναι αποτέλεσμα της ταξικής πάλης.
Στον αντίποδα βρίσκεται η παράδοση του μπολσεβικισμού: στις δύσκολες συνθήκες του 1918, με λαϊκό επίτροπο υγείας τον Semashko, διαμορφώνεται για πρώτη φορά στην ιστορία ένα εθνικό σύστημα υγείας και η πρώτη προσπάθεια για ολιστική αντιμετώπιση του ασθενούς. Δηλαδή με βάση το σύνολο της σωματικής και ψυχικής του κατάστασης και όχι απλώς της αποκατάστασης της εργατικής δύναμης με επίκεντρο την πρόληψη με την υγιεινή των εργασιακών χώρων, τους μαζικούς εμβολιασμούς και τα τοπικά κέντρα υγείας. Αυτή η προσπάθεια ήταν που έθεσε τη βάση για τη σύγχρονη αντίληψη για την προληπτική ιατρική και την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας (διεθνής διακήρυξη της Αλμα Ατα, 1978,»Υγεία για όλους έως το έτος 2000″ )και για το σύστημα ασφάλισης και υγείας καθολικής κάλυψης από το κράτος (ιδρυτικός νόμος για το βρετανικό ΕΣΥ, 1948).
Οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης
Η καταπολέμηση κάθε πανδημίας, όπως και της τωρινής, του COVID-19, για να είναι αποτελεσματική και ιδιαίτερα μπροστά στο νέο τρίτο κύμα (που όλοι αναμένουν να έρθει ακόμα πιο απειλητικό) πρέπει να πληροί τρεις προϋποθέσεις: πρώτη, η επιδημιολογική επιτήρηση (αποφυγή συγχρωτισμού-μαζικά τεστ και ιχνηλάτηση- απομόνωση κρουσμάτων και στενών επαφών) για να σταματήσει η εξάπλωση του ιού, δεύτερη, η επάρκεια του συστήματος υγείας (υποδομές, προσωπικό και θεραπευτικά μέσα πρωτοβάθμιων κέντρων υγείας και νοσοκομείων) για να αντιμετωπιστεί η νοσηρότητα και τρίτη, η επίτευξη ανοσίας με τον μαζικό εμβολιασμό.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρει εγκληματικές ευθύνες για την μέχρι τώρα διαχείριση της πανδημίας:
Στις 26 Νοεμβρίου 2020 η χώρα καταγράφει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας σε όλο τον κόσμο, με αριθμό θανάτων που καλπάζει μέχρι σήμερα, καθώς μόνο τον Δεκέμβρη είχαμε 2.266 θανάτους, δηλαδή οι μισοί (48,5%) θάνατοι από την αρχή της πανδημίας (2.266 σε σύνολο 4.672). Και το τραγικότερο είναι ότι το τελευταίο δίμηνο το μεγαλύτερο ποσοστό (πάνω από 80%!!!) από τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους δεν νοσηλεύτηκαν σε κρεβάτι ΜΕΘ, γιατί απλά ήταν όλα γεμάτα!
Τα μέτρα επιδημιολογικής επιτήρησης στο δεύτερο κύμα αφορούσαν ένα lockdown αποκλειστικά για τη ζωή πέραν της εργασίας: για την ψυχαγωγία (κλείσιμο εστίασης, απαγόρευση κυκλοφορίας το βράδυ), αλλά και τον περιορισμό της διαδήλωσης και των ελευθεριών συλλογικής έκφρασης (που θα εξασφάλιζαν οι ορδές των ΜΑΤ του Χρυσοχοΐδη), αλλά όχι για την οικονομία, δηλαδή για τα κέρδη των εργοδοτών.
Μέτρα που ήρθαν να αντιμετωπίσουν την έξαρση της επιδημίας, που προέκυψε από το τυφλό άνοιγμα του τουρισμού το καλοκαίρι και δεν το καταφέρνουν μέχρι σήμερα, γιατί το ιϊκό φορτίο ήταν υψηλό και τα μέτρα καταπολέμησης απαράδεκτα: χωρίς να αγοραστούν νέα μέσα μαζικής μεταφοράς, χωρίς κανέναν έλεγχο αν εφαρμόζονται τα υγειονομικά πρωτόκολλα στους χώρους δουλειάς, χωρίς κανένα μετρό στους κλειστούς χώρους των φυλακών, των καταυλισμών, των στρατοπέδων, των προσφυγικώνcamps, χωρίς επαρκή διαδικασία μαζικής ιχνηλάτησης και απομόνωσης των κρουσμάτων.
Για αυτό η κυβέρνηση παρουσιάζει το εμβόλιο σαν πανάκεια, για να κρύψει αυτές τις εγκληματικές ευθύνες και για να μην πάρει κανένα μέτρο για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ούτε μέτρα προστασίας των εργαζομένων και του λαού.
Η κυβέρνηση οργάνωσε την παραλαβή μόλις δύο κουτιών εμβολίων, με τελετουργικό σαν το άγιο φως από τα Ιεροσόλυμα, διαβεβαιώνοντας ότι η επιχείρηση “ελευθερία” θα προχωρήσει χωρίς προβλήματα.
Την επόμενη ημέρα βέβαια δεν δίστασε να ακυρώσει τον εμβολιασμό «στους ήρωες με τις άσπρες μπλούζες» στο Σωτηρία, για να εμβολιαστούν οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι παρατρεχάμενοι.
Προς το παρόν η επιχείρηση “ελευθερία” εξελίσσεται σε επιχείρηση-απάτη, καθώς οι κυβερνητικοί παράγοντες διαρκώς μειώνουν με τις δηλώσεις τους το ποσοστό του πληθυσμού που θα εμβολιαστεί μέχρι τον Ιούνιο, ξεκινώντας από το 70%, συνεχίζοντας στο 60% και 50% και διαρκώς τα νούμερα πέφτουν…
Οι κυβερνητικοί παράγοντες μιλούσαν για τη δυνατότητα εμβολιασμού πάνω από δύο εκατομμύρια πολιτών κάθε μήνα. Από ό,τι διαφαίνεται μέχρι τώρα όμως, μέχρι το τέλος Μαρτίου θα έχουν παραλάβει από την Pfizer 1.255.800 δόσεις, ενώ με αβέβαιες εκτιμήσεις δόθηκε το χρονοδιάγραμμα για την παραλαβή των εμβολίων από τις υπόλοιπες φαρμακευτικές εταιρείες.
Το πρόβλημα επάρκειας σε εμβόλια και ρυθμού τροφοδοσίας των εμβολιαστικών κέντρων φάνηκε στις 31/12/20, όπου ακυρώθηκαν οι εμβολιασμοί COVID-19 του υγειονομικού προσωπικού που ήταν προγραμματισμένο να ξεκινήσουν τη Δευτέρα 4/1, σε πολλά νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας όλης της χώρας. Αλλά ακόμα και εάν η επάρκεια και η αλυσίδα τροφοδοσίας των εμβολίων ομαλοποιηθεί ζητούμενο και ερωτηματικό είναι με ποιο προσωπικό θα λειτουργήσουν τα εμβολιαστικά κέντρα. Γιατί πέρα από τις χρόνιες ελλείψεις, ένα μεγάλο τμήμα του προσωπικού θα συνεχίσει να λειτουργεί τα ιατρεία COVID-19. Είναι πρακτικά αδύνατον οι υπάρχοντες νοσηλευτές και οι επισκέπτες υγείας, που θα πραγματοποιούν κατά κύριο λόγω τους εμβολιασμούς, να καλύψουν τα 1.018 εμβολιαστικά κέντρα, που θα μπορούσαν να εμβολιάσουν 2.117.440 ανθρώπουςκάθε μήνα σε δύο βάρδιες, πρωινή και απογευματινή, με έξι μέρες την εβδομάδα εργασία, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Υπ. Υγείας.
Ενδεικτικό καμπανάκι, επιλογών των αντίστοιχων κυβερνήσεων με τη δική μας, όπως της Βρετανικής, είναι η απόφαση να μειώσουν τις απαιτούμενες δόσεις του εμβολίου από δυο σε μια ή και η ανάμειξη εμβολίων!!! Παίζουν στα ζάρια την υγεία των λαών, μέσα κι έξω από την ΕΕ!
Όπως και στην περίπτωση των τεστ και των κλινών ΜΕΘ έχουμε ταξικές επιλογές της κυβέρνησης: αυτό που διαφαίνεται με τους μέχρι τώρα ρυθμούς οι υγειονομικοί, ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς ομάδες θα εμβολιαστούν στην καλύτερη περίπτωση ως τον Ιούνιο και μόνο τότε θα έχει έρθει η σειρά και του υπόλοιπου πληθυσμού.
Ακόμα πιο προκλητική είναι η ρατσιστική αντιμετώπιση χιλιάδων κατοίκων της χώρας, που ενώ, κατά δηλώσεις των ίδιων των κυβερνητικών στελεχών, ζουν σε αυξημένου κινδύνου συνθήκες, δεν περιλαμβάνονται σε κανένα σχεδιασμό, ούτε καν στον αρχικό και συμβολικό, όπου πήραν μέρος, εκτός από την ανώτερη πολιτική ηγεσία (πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρωθυπουργός, αρχηγοί κομμάτων), οι στρατιωτικές κι εκκλησιαστικές ηγεσίες. Απουσιάζουν εντυπωσιακά από κάθε συζήτηση για εμβολιασμό οι ρομά, οι μετανάστες, οι φυλακισμένοι, ενώ γι’ αυτούς προβλέπονται μόνο απαξίωση, περιθωριοποίηση κι ακόμα μεγαλύτεροι περιορισμοί κάθε ελευθερίας, δικαιωμάτων, ζωής, εντέλει!
Ταυτόχρονα η αντεργατική επίθεση κλιμακώνεται:
Μετά το χειροκρότημα για τους υγειονομικούς ήρθε το φτύσιμο: απάτη η ένταξη στα ΒΑΕ, απάτη η μονιμοποίηση των επικουρικών, απάτη η χορήγηση δώρου Χριστουγέννων…
Τα ίδια και χειρότερα γίνονται και στους υπόλοιπους εργασιακούς χώρους: κατάργηση του οκταώρου στην πράξη και απλήρωτη 10ωρη εργασία, αναστολή συμβάσεων, απολύσεις.
Αυτή είναι η έγνοια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας: η κερδοσκοπία των ιδιωτικών ομίλων, η μείωση του Δημοσίου και το χτύπημα των εργατών, ώστε μετά την πανδημία τα αφεντικά να βγουν με καλύτερους ταξικούς συσχετισμούς σε βάρος των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων.
Απέναντι σε αυτήν την πολιτική το οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να απαντήσει και να διεκδικήσει:
Μαζικό δημόσιο και δωρεάν εμβολιασμό για όλες -ους, όχι στον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό των εμβολίων, όχι στον εμβολιασμό της αριστοκρατίας σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών τάξεων, κρατική φαρμακοβιομηχανία και διακρατικές συμφωνίες για να εξασφαλιστούν εμβόλια για όλες τις χώρες, εμβόλια για την εργατική τάξη όχι για τους λίγους και εκλεκτούς, εμβόλια μαζί με τους υγειονομικούς σε ομάδες εργαζομένων που βρίσκονται σε καθημερινό κίνδυνο: οδηγοί καθαριστές, υπάλληλοι supermarket, εργάτες της βιομηχανίας, εργάτες γης, μετανάστες, ρομά κλπ, άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με κλίνες ΜΕΘ και κλίνες με χορήγηση οξυγόνου υψηλή ροής, μαζικά και συνταγογραφούμενα τεστ στον πληθυσμό και τους χώρους δουλειάς, από τις δομές της ΠΦΥ, ανάπτυξη κέντρων υγείας με 24ωρη λειτουργία και δυνατότητα παρακολούθησης και νοσηλείας στο σπίτι. Για να γίνουν όλα αυτά πάνω από όλα χρειαζόμαστε επειγόντως προσωπικό, χρειαζόμαστε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίηση όλου του επικουρικού προσωπικού!
